ตอนที่ 11 เมียไม่สนใจ
1395 Words
ตอนที่ 11
วันนี้ทั้งสี่คนตกลงกันว่าจะไปเที่ยวม่อนแจ่มและค้างที่นั่นหนึ่งคืน ส่วนแชมเปญต้องกลับกรุงเทพด่วนเพราะมีธุระต้องรีบไปจัดการ
ชูครีมในตอนแรกที่เป็นเจ้าของโฮมสเตย์ ไป ๆ มา ๆ ตอนนี้เธอได้กลายเป็นนักท่องเที่ยวเสียเองแล้ว เธอไม่ได้คิดจะไปร่วมทริปด้วยหรอก แต่เป็นเพราะต้านทานสายตาอ้อนวอนของกวากวาไม่ไหว
“ดีใจจังเลยมีชูครีมมาด้วย”
สองสาวตัวติดกันชนิดที่ว่าไม่เหลือที่ว่างให้คุณสามีพวกเธอแทรกเข้าไปได้เลย สองหนุ่มเลยได้แต่ยืนกอดอกมองเมียสุดที่รักผลัดกันถ่ายรูปกันอย่างจริงจัง ชนิดที่ว่าพวกเธอจะเอาภาพไปลงประกวดอย่างนั้นแหละ
“กูอยากกอดเมียแล้ว ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้เข้าใกล้เมียเลย”
เจ้าของใบหน้าหล่อละมุนเริ่มบ่นขณะกำลังดูดน้ำจากแก้ว และสายตาจับจ้องเมียรักไม่วางตา
“ติดเมียเกินไปมั้ยมึงอะ”
เจ้าของใบหน้าหล่อดุอีกคนแย่งแก้วน้ำจากเพื่อนมาดื่ม ทั้งที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่เมียตุ๊กตาของตัวเองเช่นกัน
“เหอะ ดูตามึงด้วยครับ โหยหาเมียสุด ๆ”
“อย่างน้อยเมียกูก็สนใจกูมากกว่าเมียมึง ก่อนลงจากรถ เมียก็ยังถามเลยว่าหิวหรือยัง”
ทิศใต้อ้าปากพะงาบ ๆ อยากจะเถียง แต่คิดเรื่องเถียงไม่ออก เขากำลังจะยอมแพ้อยู่แล้วเชียว แต่คิดอะไรบางอย่างขึ้นได้เสียก่อน
“ระหว่างทางมา เมียกูก็ถามว่าหิวมั้ย”
แม้ครั้งนั้นจะเป็นการถามตามมารยาทเพราะชูครีมกำลังจะลงไปซื้อขนมกับกวากวาก็ตาม ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สน เขานับหมด
“แต่เมียกู...”
เก้าพูดไม่ทันจบ ดวงตาคมของเพื่อนก็ฉายแววตาไม่พอใจออกมา ซึ่งแววตาแบบนี้หาได้ยากนักจากทิศใต้ เขาจึงรู้ได้ทันทีว่ามีอะไรเกิดขึ้น
กับเมียมันแน่ และเมื่อหันไปมองตามก็จริงอย่างที่คาด มีผู้ชายสองคนกำลังเข้ามาพูดคุยกับเมียพวกเขา
“ถ้ามึงจะบวกตอนนี้ กูจะไม่ห้ามสักคำ”
ปกติทิศใต้เป็นคนใจเย็น เขาจึงมีหน้าที่คอยห้ามเพื่อนเวลามีเรื่องกัน แต่อย่าให้ถึงเวลาที่เขาไม่พอใจขึ้นมา เพราะไม่เคยมีอะไรเอาเขาอยู่ หากเขาโมโหขึ้นมาจริงๆ
“ใจเย็น ดูเหมือนเมียมึงจะจัดการได้นะ”
เก้าค่อนข้างพึงพอใจในการกระทำของชูครีม เธอดันกวากวามาหลบหลังตัวเอง
ถึงภายนอกชูครีมจะดูเป็นผู้หญิงร้าย ๆ หยิ่ง ๆ แต่ลึก ๆ ในใจเธอเป็นคนแคร์และดูแลคนอื่นมากสินะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมทิศใต้ถึงยอมหยุดที่คนนี้ ผู้หญิงแรงไม่ใช่คนไม่ดีเสมอไป เพราะอย่างนี้ไง เราถึงไม่ควรตัดสินใครแค่ภายนอกที่เห็น
“กูว่าเรา... อ้าวเห้ย ไอ้ใต้รอด้วย”
ทิศใต้เดินตรงไปหาเมียรักด้วยอารมณ์คุกรุ่น เมื่อชูครีมเหลือบมาเห็น เธอพอจะคาดเดาอารมณ์เขาได้ ชูครีมเลยรีบเรียกทิศใต้ให้เข้าไปหา เธอเรียนรู้ว่าเวลาทิศใต้โมโห เธอควรอ้อนไว้ก่อน
“พี่ใต้มานี่เร็ว”
ไม่ต้องรอให้เรียกซ้ำ ทิศใต้ก็ไปถึงตัวเธอแทบทันที สายตาคมหันมองผู้ชายสองคนนั้นจนพวกเขาแอบสะดุ้ง
“ทำอะไรกัน”
เขาเอ่ยถามเสียงต่ำ เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเขาขี้หึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้แน่ ๆ คือ เขาไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้เมียเขาทั้งนั้น เขาเคยเป็นผู้ชายเจ้าชู้มาก่อน เขารู้ดีว่าผู้ชายต้องการอะไร
“ไม่มีอะไรเลย พี่เขาแค่จะถ่ายรูปให้”
“อะ เอ่อ ใช่ครับ”
“เมียกู กูถ่ายให้เองได้”
ชูครีมยิ้มขอโทษทั้งคู่ก่อนจะดึงทิศใต้ออกจากตรงนั้น เธอลาก
ทิศใต้ไปยังโซนร้านกาแฟ เลือกมุมที่ไม่ค่อยมีคนและดันให้เขานั่งลง
“หงุดหงิดอะไรขนาดนั้น ดูดิ คิ้วขมวดหมดแล้ว”
นิ้วเรียวนวดบริเวณหัวคิ้วให้คลายออก ทิศใต้มีสีหน้าผ่อนคลายขึ้นแต่ก็ยังใช้แววตาขุ่นเคืองมองเธอ
“มันมาจีบหนู”
“ก็อยากมีแฟนสวยทำไมล่ะ”
ชูครีมพูดติดตลก แต่คนฟังกลับยังมีใบหน้าตึงเครียด
“ไม่ตลกนะชูครีม พี่จริงจัง”
“แต่มันไม่ได้มีอะไรเลยนะคะ พี่ทำเหมือนไม่ไว้ใจหนูอย่างนั้นแหละ”
น้ำเสียงหวานติดเศร้าเล็กน้อย เธอพอจะเข้าใจอยู่แหละ ประวัติเธอไม่ดีนัก ไม่แปลกหรอกที่เขาจะไม่ไว้ใจ
“ไม่ใช่ไม่ไว้ใจแต่พี่หึง หึงจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว”
“พี่สบายใจได้ พี่คือผัวคนแรก และหนูก็ไม่นิยมมีผัวซ้ำซ้อน อุ๊ป>x<”
มือเรียวยกขึ้นปิดปากตัวเองเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพูดสิ่งน่าอายออกมา ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าแค่ประโยคนั้นจะทำให้ทิศใต้หายหงุดหงิดเป็นปลิดทิ้งและยิ้มออกมา
“พี่ดีใจนะที่หนูยอมรับพี่เป็นผัวคนแรก”
“ตลกเหอะ ไม่รับอะไรทั้งนั้นแหละ บอกว่ารอสองเดือนก็สองเดือนสิ”
ทำเสียงดังกลบเกลื่อนทั้งที่แก้มแดงระเรื่อก่อนเธอจะเดินเข้าไปสั่งน้ำที่เคาน์เตอร์
“อ้าว พี่ทิศใต้ ชูครีมไปไหนล่ะคะ”
กวากวาที่เดินตามมากับเก้าทีหลังเอ่ยถามขึ้นเมื่อมาถึงแล้วไม่เห็นเพื่อน
“คงไปสั่งน้ำด้านในมั้ง”
“ถ้าอย่างนั้น เฮียคะ กวาเข้าไปสั่งน้ำกับชูครีมนะ”
“ฮะ เห้ยเดี๋ยว”
กวากวาไม่สนใจเสียงเรียกของเก้า รีบวิ่งเข้าไปหาเพื่อนในร้านโดยปล่อยสองหนุ่มไว้ยังโต๊ะตรงโซนด้านนอกร้าน
“กวากวาไม่เคยเมินเวลากูเรียกเลย”
“เมียมึงไม่รักมึงแล้วไง”
ทิศใต้ซ้ำเติมเพื่อนขำ ๆ ก่อนจะจุกเองเมื่อโดนยอกย้อน
“ทำอย่างกับเมียมึงรักมึงอย่างนั้นแหละ”
“พูดแบบนี้ต่อยกับกูมั้ยไอ้เก้า”
“กูว่าสิ่งที่เราต้องคิดตอนนี้คือแยกเมียเราออกจากกันยังไงก่อน ไม่อย่างนั้นมีหวังคืนนี้เราได้นอนด้วยกันแน่”
ทั้งคู่หันหน้าเข้าหากันก่อนจะทำท่าขนลุกและพูดออกมาพร้อมกัน
“กูไม่นอนกับมึงแน่!!”
หลังจากเที่ยวคาเฟ่ สวนดอกไม้ระหว่างทางเสร็จ ทั้งหมดเลยพากันมาเข้าที่พัก ซึ่งที่พักที่กวากวาเลือกมาเป็นบ้านไม้เป็นหลังเล็ก ๆ มีระเบียงและห้องน้ำในตัว รายล้อมไปด้วยธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้หรือท้องฟ้า มองไปทางไหนก็สบายตา
“กวากวาจองไว้สองหลังนะคะ คือหลังนี้และหลังด้านข้างค่ะ บริเวณนี้จะมีแค่สองหลังเพราะเฮียเก้าให้กวาเลือกแบบไพรเวตที่สุด”
“ตรงระเบียงมีอ่างจากุซซีด้วย รับรอง อาบน้ำฟิน”
“ทำดีมากเลยนะครับเฮียเก้า”
ชูครีมหรี่ตามองชายหนุ่มทั้งคู่ แว็บเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าภายใต้ใบหน้าหล่อนั้นมีอะไรซ่อนอยู่แน่
“ถ้าอย่างนั้นชูครีมกับกวากวานอนห้องนี้แล้วกันค่ะ เชิญหนุ่ม ๆ ไปห้องนู้นได้เลย”
“เอางั้นก็ได้ ไปกันเถอะว่ะเพื่อน ขับรถมาเมื่อย ๆ ไปนอนพักสักหน่อย”
สองสาวหันมองหน้ากันด้วยความแปลกใจว่าทำไมพวกเขาถึงยอมง่ายขนาดนี้ แต่แล้วก็ต้องสลัดความคิดทิ้งและออกไปถ่ายรูปกับธรรมชาติแทน
“เริงร่าไปเถอะ เดี๋ยวคืนนี้พ่อจะคิดทบต้นทบดอก”
“มึงนี่แม่งร้ายสมเป็นเสือใต้จริง ๆ”
“แน่นอน เสืออยากกินแรดมันก็ต้องวางแผนกันหน่อยสิวะ”
สองหนุ่มหัวเราะในลำคอ พากันเดินกลับห้องพักตัวเองเพื่อหลอกให้เมียตายใจและเริ่มแผนการสำหรับคืนนี้กัน
ในเมื่อกลางวันไม่ยอมสนใจกัน กลางคืนนี่แหละเขาจะทำให้สนใจจนละสายตาไม่ได้เลย
- Writer
