ตอนที่ 11 เมียไม่สนใจ

1395 Words
ตอนที่ 11 วันนี้ทั้งสี่คนตกลงกันว่าจะไปเที่ยวม่อนแจ่มและค้างที่นั่นหนึ่งคืน ส่วนแชมเปญต้องกลับกรุงเทพด่วนเพราะมีธุระต้องรีบไปจัดการ ชูครีมในตอนแรกที่เป็นเจ้าของโฮมสเตย์ ไป ๆ มา ๆ ตอนนี้เธอได้กลายเป็นนักท่องเที่ยวเสียเองแล้ว เธอไม่ได้คิดจะไปร่วมทริปด้วยหรอก แต่เป็นเพราะต้านทานสายตาอ้อนวอนของกวากวาไม่ไหว “ดีใจจังเลยมีชูครีมมาด้วย” สองสาวตัวติดกันชนิดที่ว่าไม่เหลือที่ว่างให้คุณสามีพวกเธอแทรกเข้าไปได้เลย สองหนุ่มเลยได้แต่ยืนกอดอกมองเมียสุดที่รักผลัดกันถ่ายรูปกันอย่างจริงจัง ชนิดที่ว่าพวกเธอจะเอาภาพไปลงประกวดอย่างนั้นแหละ “กูอยากกอดเมียแล้ว ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้เข้าใกล้เมียเลย” เจ้าของใบหน้าหล่อละมุนเริ่มบ่นขณะกำลังดูดน้ำจากแก้ว และสายตาจับจ้องเมียรักไม่วางตา “ติดเมียเกินไปมั้ยมึงอะ” เจ้าของใบหน้าหล่อดุอีกคนแย่งแก้วน้ำจากเพื่อนมาดื่ม ทั้งที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่เมียตุ๊กตาของตัวเองเช่นกัน “เหอะ ดูตามึงด้วยครับ โหยหาเมียสุด ๆ” “อย่างน้อยเมียกูก็สนใจกูมากกว่าเมียมึง ก่อนลงจากรถ เมียก็ยังถามเลยว่าหิวหรือยัง” ทิศใต้อ้าปากพะงาบ ๆ อยากจะเถียง แต่คิดเรื่องเถียงไม่ออก เขากำลังจะยอมแพ้อยู่แล้วเชียว แต่คิดอะไรบางอย่างขึ้นได้เสียก่อน “ระหว่างทางมา เมียกูก็ถามว่าหิวมั้ย” แม้ครั้งนั้นจะเป็นการถามตามมารยาทเพราะชูครีมกำลังจะลงไปซื้อขนมกับกวากวาก็ตาม ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สน เขานับหมด “แต่เมียกู...” เก้าพูดไม่ทันจบ ดวงตาคมของเพื่อนก็ฉายแววตาไม่พอใจออกมา ซึ่งแววตาแบบนี้หาได้ยากนักจากทิศใต้ เขาจึงรู้ได้ทันทีว่ามีอะไรเกิดขึ้น กับเมียมันแน่ และเมื่อหันไปมองตามก็จริงอย่างที่คาด มีผู้ชายสองคนกำลังเข้ามาพูดคุยกับเมียพวกเขา “ถ้ามึงจะบวกตอนนี้ กูจะไม่ห้ามสักคำ” ปกติทิศใต้เป็นคนใจเย็น เขาจึงมีหน้าที่คอยห้ามเพื่อนเวลามีเรื่องกัน แต่อย่าให้ถึงเวลาที่เขาไม่พอใจขึ้นมา เพราะไม่เคยมีอะไรเอาเขาอยู่ หากเขาโมโหขึ้นมาจริงๆ “ใจเย็น ดูเหมือนเมียมึงจะจัดการได้นะ” เก้าค่อนข้างพึงพอใจในการกระทำของชูครีม เธอดันกวากวามาหลบหลังตัวเอง ถึงภายนอกชูครีมจะดูเป็นผู้หญิงร้าย ๆ หยิ่ง ๆ แต่ลึก ๆ ในใจเธอเป็นคนแคร์และดูแลคนอื่นมากสินะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมทิศใต้ถึงยอมหยุดที่คนนี้ ผู้หญิงแรงไม่ใช่คนไม่ดีเสมอไป เพราะอย่างนี้ไง เราถึงไม่ควรตัดสินใครแค่ภายนอกที่เห็น “กูว่าเรา... อ้าวเห้ย ไอ้ใต้รอด้วย” ทิศใต้เดินตรงไปหาเมียรักด้วยอารมณ์คุกรุ่น เมื่อชูครีมเหลือบมาเห็น เธอพอจะคาดเดาอารมณ์เขาได้ ชูครีมเลยรีบเรียกทิศใต้ให้เข้าไปหา เธอเรียนรู้ว่าเวลาทิศใต้โมโห เธอควรอ้อนไว้ก่อน “พี่ใต้มานี่เร็ว” ไม่ต้องรอให้เรียกซ้ำ ทิศใต้ก็ไปถึงตัวเธอแทบทันที สายตาคมหันมองผู้ชายสองคนนั้นจนพวกเขาแอบสะดุ้ง “ทำอะไรกัน” เขาเอ่ยถามเสียงต่ำ เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเขาขี้หึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้แน่ ๆ คือ เขาไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้เมียเขาทั้งนั้น เขาเคยเป็นผู้ชายเจ้าชู้มาก่อน เขารู้ดีว่าผู้ชายต้องการอะไร “ไม่มีอะไรเลย พี่เขาแค่จะถ่ายรูปให้” “อะ เอ่อ ใช่ครับ” “เมียกู กูถ่ายให้เองได้” ชูครีมยิ้มขอโทษทั้งคู่ก่อนจะดึงทิศใต้ออกจากตรงนั้น เธอลาก ทิศใต้ไปยังโซนร้านกาแฟ เลือกมุมที่ไม่ค่อยมีคนและดันให้เขานั่งลง “หงุดหงิดอะไรขนาดนั้น ดูดิ คิ้วขมวดหมดแล้ว” นิ้วเรียวนวดบริเวณหัวคิ้วให้คลายออก ทิศใต้มีสีหน้าผ่อนคลายขึ้นแต่ก็ยังใช้แววตาขุ่นเคืองมองเธอ “มันมาจีบหนู” “ก็อยากมีแฟนสวยทำไมล่ะ” ชูครีมพูดติดตลก แต่คนฟังกลับยังมีใบหน้าตึงเครียด “ไม่ตลกนะชูครีม พี่จริงจัง” “แต่มันไม่ได้มีอะไรเลยนะคะ พี่ทำเหมือนไม่ไว้ใจหนูอย่างนั้นแหละ” น้ำเสียงหวานติดเศร้าเล็กน้อย เธอพอจะเข้าใจอยู่แหละ ประวัติเธอไม่ดีนัก ไม่แปลกหรอกที่เขาจะไม่ไว้ใจ “ไม่ใช่ไม่ไว้ใจแต่พี่หึง หึงจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว” “พี่สบายใจได้ พี่คือผัวคนแรก และหนูก็ไม่นิยมมีผัวซ้ำซ้อน อุ๊ป>x<” มือเรียวยกขึ้นปิดปากตัวเองเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพูดสิ่งน่าอายออกมา ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าแค่ประโยคนั้นจะทำให้ทิศใต้หายหงุดหงิดเป็นปลิดทิ้งและยิ้มออกมา “พี่ดีใจนะที่หนูยอมรับพี่เป็นผัวคนแรก” “ตลกเหอะ ไม่รับอะไรทั้งนั้นแหละ บอกว่ารอสองเดือนก็สองเดือนสิ” ทำเสียงดังกลบเกลื่อนทั้งที่แก้มแดงระเรื่อก่อนเธอจะเดินเข้าไปสั่งน้ำที่เคาน์เตอร์ “อ้าว พี่ทิศใต้ ชูครีมไปไหนล่ะคะ” กวากวาที่เดินตามมากับเก้าทีหลังเอ่ยถามขึ้นเมื่อมาถึงแล้วไม่เห็นเพื่อน “คงไปสั่งน้ำด้านในมั้ง” “ถ้าอย่างนั้น เฮียคะ กวาเข้าไปสั่งน้ำกับชูครีมนะ” “ฮะ เห้ยเดี๋ยว” กวากวาไม่สนใจเสียงเรียกของเก้า รีบวิ่งเข้าไปหาเพื่อนในร้านโดยปล่อยสองหนุ่มไว้ยังโต๊ะตรงโซนด้านนอกร้าน “กวากวาไม่เคยเมินเวลากูเรียกเลย” “เมียมึงไม่รักมึงแล้วไง” ทิศใต้ซ้ำเติมเพื่อนขำ ๆ ก่อนจะจุกเองเมื่อโดนยอกย้อน “ทำอย่างกับเมียมึงรักมึงอย่างนั้นแหละ” “พูดแบบนี้ต่อยกับกูมั้ยไอ้เก้า” “กูว่าสิ่งที่เราต้องคิดตอนนี้คือแยกเมียเราออกจากกันยังไงก่อน ไม่อย่างนั้นมีหวังคืนนี้เราได้นอนด้วยกันแน่” ทั้งคู่หันหน้าเข้าหากันก่อนจะทำท่าขนลุกและพูดออกมาพร้อมกัน “กูไม่นอนกับมึงแน่!!” หลังจากเที่ยวคาเฟ่ สวนดอกไม้ระหว่างทางเสร็จ ทั้งหมดเลยพากันมาเข้าที่พัก ซึ่งที่พักที่กวากวาเลือกมาเป็นบ้านไม้เป็นหลังเล็ก ๆ มีระเบียงและห้องน้ำในตัว รายล้อมไปด้วยธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้หรือท้องฟ้า มองไปทางไหนก็สบายตา “กวากวาจองไว้สองหลังนะคะ คือหลังนี้และหลังด้านข้างค่ะ บริเวณนี้จะมีแค่สองหลังเพราะเฮียเก้าให้กวาเลือกแบบไพรเวตที่สุด” “ตรงระเบียงมีอ่างจากุซซีด้วย รับรอง อาบน้ำฟิน” “ทำดีมากเลยนะครับเฮียเก้า” ชูครีมหรี่ตามองชายหนุ่มทั้งคู่ แว็บเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าภายใต้ใบหน้าหล่อนั้นมีอะไรซ่อนอยู่แน่ “ถ้าอย่างนั้นชูครีมกับกวากวานอนห้องนี้แล้วกันค่ะ เชิญหนุ่ม ๆ ไปห้องนู้นได้เลย” “เอางั้นก็ได้ ไปกันเถอะว่ะเพื่อน ขับรถมาเมื่อย ๆ ไปนอนพักสักหน่อย” สองสาวหันมองหน้ากันด้วยความแปลกใจว่าทำไมพวกเขาถึงยอมง่ายขนาดนี้ แต่แล้วก็ต้องสลัดความคิดทิ้งและออกไปถ่ายรูปกับธรรมชาติแทน “เริงร่าไปเถอะ เดี๋ยวคืนนี้พ่อจะคิดทบต้นทบดอก” “มึงนี่แม่งร้ายสมเป็นเสือใต้จริง ๆ” “แน่นอน เสืออยากกินแรดมันก็ต้องวางแผนกันหน่อยสิวะ” สองหนุ่มหัวเราะในลำคอ พากันเดินกลับห้องพักตัวเองเพื่อหลอกให้เมียตายใจและเริ่มแผนการสำหรับคืนนี้กัน ในเมื่อกลางวันไม่ยอมสนใจกัน กลางคืนนี่แหละเขาจะทำให้สนใจจนละสายตาไม่ได้เลย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD