ตอนที่ 10 เสือใต้โหมดจริงจัง
1264 Words
ตอนที่ 10
หลังได้กลืนกินชูครีมแสนหวานไปครั้งแรก คนตะกละตะกลามอย่างเสือใต้ก็กินเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างไม่รู้จักพอจนชูครีมถึงกับสลบคา
อกแกร่งในเวลาเช้าตรู่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็จัดการปรนนิบัติเมียด้วยการอุ้มไปอาบน้ำแต่งตัวและพาเข้านอนเสร็จสรรพ
“อื้อ อ๊ะ เจ็บ”
เป็นสาวน้อยชูครีมที่ลืมตาขึ้นมาก่อนในตอนเช้า เธอนิ่วหน้าเล็กน้อยเพราะความเจ็บบริเวณช่วงล่าง
ก้มลงมองรอยแดงตามตัวภายใต้เสื้อนอนพลางถอนหายใจ จะโทษคนที่นอนกอดอยู่ข้างกายฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกเพราะตามลำตัวเปลือยเปล่า ช่วงบนของเขาก็มีรอยไม่ต่างจากเธอนัก
“บ้าจริง พี่ทำให้หนูกลายเป็นผู้หญิงร่านรัก”
ตามตัวเธออาจมีแค่รอยจูบ แต่ตามตัวทิศใต้มีทั้งรอยจิก รอยข่วน เล่นเอาหญิงสาวต้องเบือนหน้าหนีด้วยความอับอาย
“ตื่นแล้วเหรอครับหนูแรด”
ทิศใต้กระชับวงแขน ขยับตัวเข้าหาร่างนุ่มนิ่มพร้อมทั้งพรมจูบไปทั่วหัวไหล่เนียน
“ปล่อยเลย หนูหิวแล้ว”
“พี่ก็หิวแล้ว”
น้ำเสียงเจ้าเล่ห์และมือที่เลื่อนมากอบกุมหน้าอกเธอบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเขาไม่ได้หิวข้าว แต่เขาหิวขนมหวานต่างหาก
เพียะ
เธอตีลงบนมือปลาหมึกที่ยังยุกยิกไม่เลิก คนโดนตีเงยหน้าขึ้นจากซอกคอขาว เบะปากงอนเหมือนเด็กโดนแม่ตี
“ใจร้าย”
“พอเลย จะไปอาบน้ำแล้ว”
“พี่อาบให้มั้ย ดูสิ พี่อาบสะอาดน้า”
ไม่พูดเปล่า ฝ่ามือหนายังลูบไปตามลำตัวของเธอ ชูครีมกัดปากตัวเองข่มความรู้สึกบางอย่างไว้
ไม่ได้! เธอต้องไม่ยอม ไม่อย่างนั้นมีหวังทั้งวันไม่ได้ทำอะไรกันพอดี
“พี่ทิศใต้ หยุดเดี๋ยวนี้”
“เมียใจร้าย”
“ถอยเลย ๆ หื่นอะไรตลอดเวลา”
เธอผลักทิศใต้ออกก่อนจะลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เห็นท่าทางเดินเมียที่ดูแปลกตาไปก็อดแซวไม่ได้
“เมียเดินแปลก ๆ นะครับ”
“ไอ้พี่ทิศใต้!!”
ชูครีมใช้เวลาอาบน้ำอยู่พักใหญ่ เธอมัวแต่คิดถึงเรื่องระหว่างเธอและทิศใต้ ตกลงระหว่างเธอกับเขาคืออะไรกันแน่ มันคือเกมหาผู้ชนะระหว่างเสือกับแรด หรือมันคือความรักระหว่างเสือกับแรด แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน เธอกับเขาพึ่งรู้จักกันไม่ถึงเดือนเลยด้วยซ้ำ
“เฮ้อ เลิกคิดเถอะยัยชูครีม อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แต่ที่แน่ ๆ คือเธอห้ามแพ้เสืออย่างพี่ทิศใต้เด็ดขาด”
ชูครีมเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นร่างสูงหลับสบายอยู่ก็ไม่อยากกวนเลยเดินลงไปหาอะไรง่าย ๆ รองท้อง
“บ้าจริง มันจะรุนแรงอะไรกันขนาดนี้วะ”
ใบหน้าขาวเนียนแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ประกอบกับสภาพบ้านไม่ว่าจะเป็นผ้าม่านที่ถูกกระชากจนหลุดออกเล็กน้อย หนังสือและข้าวของบนโต๊ะที่ถูกกวาดหล่น ระเนระนาดเต็มพื้น
“ครั้งหน้าถ้าแรงแบบนี้อีก คอยดูแม่จะฟาดให้”
มือเล็กยกขึ้นปิดปากตัวเอง สูดลมหายใจเข้าปอด ตั้งสติใหม่อีกครั้ง
“มันจะไม่มีครั้งหน้าชูครีม มันจะไม่มีครั้งหน้า”
ผ่อนลมหายใจเข้าออกอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เดินไปยังครัวหลังบ้าน ซึ่งเป็นพื้นที่เดียวกระมังที่เธอและทิศใต้ยังไม่ได้ร่วมกันใช้
ชูครีมตัดสินใจทำอาหารเช้าง่าย ๆ เป็นข้าวผัดกุ้ง ขณะที่เธอกำลังตักข้าวผัดใส่จานก็มีคนจู่โจมเธอจากทางด้านหลัง ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าคนคนนั้นคือใคร
“หอมจังเลยครับหนู”
ทิศใต้เอ่ยชมพลางกดจูบลงบนซอกคอขาว สูดดมความหอมที่เขาหลงใหลเข้าเต็มปอด
“แต่อันนี้หอมกว่า”
“พอเลยค่ะ เห็นสภาพบ้านมั้ย”
“ซากความร้อนแรงของเราสองคนน่ะเหรอ”
เจ้าของใบหน้าหล่อพูดขึ้นชื่นบาน ไร้สำนึกใด ๆ ออกไปทางภูมิใจเสียด้วยซ้ำ
“หยุดทำหน้าภูมิใจแล้วไปเก็บกวาดด้วย”
ทิศใต้คว้าเอวบางไว้ขณะที่เธอกำลังจะเดินออกไป
“พี่ขอคุยอะไรด้วยก่อนได้มั้ย”
“อะ อะไร?”
ชูครีมเองก็เริ่มประหม่าเมื่ออยู่ ๆ ทิศใต้มีสีหน้าและน้ำเสียงจริงจังขึ้นมา
“เรื่องเมื่อคืน มันเกิดจากความตั้งใจของเราสองคน”
“มันมะ...”
มือหนายื่นไปปิดปากเธอไว้
“มันสำคัญ และพี่ตั้งใจแล้วว่ายังไงหนูก็ต้องมาเป็นเมียพี่ พี่ไม่มีทางปล่อยหนูแน่”
“พี่อย่าลืมข้อตกลงสองเดือนของเราก่อนหน้าสิ”
“ช่างมันเถอะ ยังไงพี่ก็รับหนูได้นานกว่านั้นอยู่แล้ว เผลอ ๆ รับได้ทั้งชีวิตด้วยซ้ำ”
ทิศใต้พูดด้วยสีหน้าจริงจังอีกครั้ง ตอนแรกเขาคิดว่าเขาแค่ถูกใจ
ชูครีม แต่ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าเขาอยากได้เธอมาเป็นแม่ของลูกเลยต่างหาก
“ยังไงก็เถอะ เราพึ่งรู้จักกัน เราอาจจะเข้ากันไม่ได้ก็ได้”
“พูดอะไรแบบนั้น เราเข้ากันได้ดีจะตาย”
สีหน้าจริงจังเริ่มเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์ มือหนาแย่งจานข้าวผัดจากมือเล็กไปตั้งไว้บนโต๊ะอาหารก่อนจะดันตัวเธอไปติดเคาน์เตอร์
“พี่ว่าเราเข้าใจตรงกันแล้วนะ ต่อจากนี้หนูคือเมียพี่ ไม่มีทดลองสองเดือนอะไรทั้งนั้น เมียก็คือเมีย”
มือเล็กดันอกเขาออกห่าง เบือนหน้าไปทางอื่น ไม่ให้ปลายจมูกโด่งมาโดน
“ไม่ หนูขอเวลาเรียนรู้ก่อน”
“จะเรียนรู้อะไรอีก”
“ไม่ก็คือไม่ค่ะ ถ้าไม่ให้เราเรียนรู้กันไปก่อนก็เลิกยุ่งกันไปเลยค่ะ ทำเหมือนเรื่องระหว่างเราไม่เคยเกิดขึ้น อ๊ะ”
ร่างบางถูกเบียดกระแทกขอบเคาน์เตอร์ แขนแกร่งสองข้างคร่อมเธอไว้ ใบหน้าหล่อจ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่ฉายแววความดื้อรั้น และดูเหมือนเธอจะไม่มีทางยอมแน่ ๆ สุดท้ายทิศใต้เลยต้องยอมแพ้ ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
“เฮ้อ ทำไมหนูดื้อแบบนี้วะ”
“คนเราจะตัดสินใจคบกันก็ควรศึกษากันก่อน เหมือนที่หนูศึกษากับคนอื่นไง”
หมับ
มือหนาคว้าดวงหน้าเล็กเข้ามาจูบรุนแรงและกัดริมฝีปากล่างเธอคล้ายเป็นการลงโทษกับสิ่งที่เธอพูดออกมา
“อย่ามาพูดถึงผู้ชายคนอื่นอีก”
“นะ...หนูแค่ยกตัวอย่าง”
“พี่เป็นคนใจดีและพี่อยากเตือนดี ๆ ว่าอย่าทำให้พี่โกรธ”
“ที่แท้ก็พวกเผด็จการ”
ชูครีมบ่นพึมพำเสียงเบา แต่ทิศใต้ก็ยังได้ยิน
“พี่ไม่ได้เผด็จการ พี่แค่หวง และพี่ก็พึ่งเคยหวงหนูคนเดียว ฉะนั้น...”
ทิศใต้เว้นช่วง ใช้มือเริ่มคลอเคลียไปตามแก้มนุ่มเลื่อนลงมาถึงบริเวณริมฝีปากอิ่ม
“กรุณาทำตัวให้มันดี ๆ นะครับ หนูก็รู้ว่าพี่เป็นเสือ พี่ขย้ำได้แรงกว่าเมื่อวานอีก ถ้าหนูอยากลองก็ขัดใจพี่เยอะ ๆ นะครับ”
ชูครีมลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ยังมีแรงกว่าเมื่อวานอีกอย่างนั้นเหรอ
เมื่อวานก็ว่าหนักแล้วนะ ถ้าแรงกว่าเมื่อวานเธอไม่ตายไปเลยหรือยังไงกัน ไอ้เสือใต้หื่นกาม
- Writer
