Enticing Series 3: Danger (SPG)

Chapter 3

Levi Apollo Shiraishi’s Pov

“Boss?”

Agad kong inalis ang tingin kay Raena na kakapasok lang ng kusina at bumaling kina Avin at Alanna. Parehong nakakunot ang kanilang noo habang palipat-lipat ang tingin sa akin at sa pinto ng kusina.

Bumuntong hininga si Alanna tsaka binaba ang papel na hawak niya tsaka tumingin sa akin. “Boss, aware ka ba sa tsismis na kumakalat ngayon dito sa mansyon mo?”

Kumunot ang noo ko. “Tsismis?”

Tumango siya. “It is about you and Raena.”

Hindi ako mahilig makinig sa mga pinag-uusapan ng mga tauhan ko. Isa lang naman kasi iyon sa libangan nila lalo na’t bihira lang silang makalabas dito sa mansyon kaya hinahayaan ko na lang sila.

They have their day off once a week. Pero minsan ay pinipili na lamang nilang magpahinga sa kani-kanilang kwarto sa buong maghapon dahil masyadong malayo sa syudad ang kinatitirikan ng mansyon ko.

Sabi nila, mas mahaba pa ang byahe nila papunta sa bayan kaysa sa mismong oras na mayroon sila para makapaglibot kaya hindi na sila nagtatangka pang lumabas.

Pero ngayong binanggit niya na tungkol sa akin at kay Raena ang tsismis na pinag-uusapan ngayon dito ay agad niyang nakuha ang interes ko.

“What was that?”

“Your maids and other staff here were assuming that you have romantic feelings for that woman.”

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. “W-what?”

Pareho pa silang tumango.

“You drastically changed when that woman arrived, Boss,” Avin said. “Hindi mo iyon napapansin dahil masyado kang tutok sa kanya pero halos lahat kami ay kitang-kita ang pagbabago mo mula nang makilala mo siya.”

“Masyado kang mabait sa kanya,” dagdag ni Alanna. “Sobrang alaga mo din sa kanya, which is very unusual for someone like you. Well, yes. You treated all of us here as your family but your maids and other staff are having a hard time approaching you because you are so intimidating. Hindi ka din naman masyadong nakikipag-usap sa kanila. Kung hindi mo nga lang kami kaibigan ay siguradong maging kami ay hindi din basta makikipag-usap sayo.”

“Pero nagbago ang lahat ng iyon nang dumating si Raena,” ani Avin. “Naging sobrang dali mong kausap. You even initiated conversation with your other staff, lalo na kapag si Raena ang topic niyo.”

It is not like I am not aware of what I am doing. Everything is clear to me.

Alam kong naging iba ang trato ko sa mga staff ko mula nang dumating si Raena dito sa bahay. Kapag ganitong wala akong trabaho ay lagi lang naman akong nakakulong sa kwarto o hindi kaya ay nasa home office ko.

Doon din kami madalas mag-meeting nila Avin para sa mga kailangang gawin sa kumpanya ko. Bihirang-bihira akong makita sa ibang parte ng mansyon.

Pero mula nang dumating si Raena ay madalas na akong pumunta sa ibang parte ng mansyon para lang i-check ang lagay niya. Kung hindi pa niya pinapagod ang sarili niya o hindi kaya ay kung nagpapahinga siya ng maayos.

“Pero hindi ibig sabihin noon ay gusto ko na siya,” mahinahon kong sambit. “I was just concerned about her. He experienced something terrible so I want to make her life a little lighter until she finally recovers.”

Hindi ko alam kung natural ba sa kanya pero para bang ang babaw na problema lang ang pagkawala ng kanyang alalaa o kahit ng muntik na niyang pagkamatay.

She acted as if everything was okay. Like everything was normal.

Pero hindi normal ang nangyari sa kanya at ni minsan ay hindi siya nagtangka na pag-usapan ang kahit anong may kinalaman sa insidente na iyon.

Sometimes I think that she was just pretending to be happy and cheerful so we wouldn’t have to worry about her. And she is using the job that the other staff asked her to do to make herself busy.

“And there is nothing wrong with that, right?”

Bumuntong hininga si Alanna. “Yeah, there is nothing wrong with being concerned with somebody you don't even know.” There was a hint of sarcasm in her voice and when I looked at her, she just rolled her eyes on me. “So in denial. Why don’t you just admit that you were attracted to her?”

I frowned and gave her a confused look. “Maybe because I am not?”

Bumaling si Avin kay Alanna tsaka tinapik ang braso nito. “Don’t put so much effort on convincing him about that, Lanna,” he said. “Ikaw lang din ang mapapagod.”

Ginulo ko ang buhok ko pagkuwa’y huminga ng malalim. “Look, I am telling you. I don’t have romantic feelings for Raena,” I said. “I saved her life so I am taking that responsibility to look out for her until she finally gets back on her feet. That is all I am doing. Nothing more, nothing less.”

“Yeah, yeah,” they said in unison. “Whatever you said.”

Muli na nilang itinuon ang atensyon sa mga papel na kanina pa nila pinag-aaralan.

Habang ako naman ay hindi na napigilang ibalik ang tingin sa pinto ng kusina na ngayon ay nakabukas. At mula sa kinauupuan ko ay natatanaw ko si Raena.

Nakaupo siya sa isang mataas na upuan sa tabi ng island counter at kumakain ng kung ano mang niluto sa kanya ni Mama Tanya habang masayang nakikipagkwentuhan.

And I couldn't help but stare at her face and I remember the night that I saved her.

She was lying on the ground. With lots of wounds in her arms and legs. There were also burns in it and blood all over her body.

Some of it was hers but others were not.

And that sight was enough for me to realize that she did experience something terrible inside that mansion right before the fire started.

Kaya nang mapagtanto kong buhay pa siya nang mga oras na iyon ay agad ko siyang inilayo sa lugar na iyon at agad dinala dito.

I am nor that heartless. I still have humanity in my body and she is fortunate that I decided to use it to help her.

I slowly turned my eyes back at my laptop and took a deep breath.

Yeah, I was just trying to become more human, trying to help someone in need. I have no other reason why I want to help her.