ในขณะที่บัวบูชากำลังหลับ บลูเวลยังนั่งจ้องข้อความในโทรศัพท์อย่างใช้ความคิด จริงๆ แล้วแสนดีเป็นคนยังไงกันแน่ พฤติกรรมที่แสดงออกกับข้อความที่พิมพ์มาเหมือนไม่ใช่คนเดียวกัน เหมือนเป็นคนละคนมากกว่า
ทำไมข้อความกับพฤติกรรมถึงได้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ชายหนุ่มนั่งคิด ใบหน้าเคร่งเครียดยิ่งกว่าตอนที่บริษัทเจอปัญหาเสียอีก ทว่าคิดอย่างไรก็คิดไม่ออก มีแต่คำว่าทำไม ทำไม และทำไม
“ค่อยว่ากัน” คนเฝ้าไข้เอ่ยเสียงเบาก่อนจะหลับตาลงตามคนป่วยที่กำลังนอนหลับ ชายหนุ่มหลับไปสักพักก็ต้องตกใจตื่นกับเสียงฟ้าร้อง จึงรีบกระโดดขึ้นไปนอนกอดหญิงสาว
“บอสขึ้นมานอนบนนี้ทำไม” คนหลับสะดุ้งตัวตื่นหลังจากถูกโอบเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของคนตัวโต เธอเพิ่งจะหลับตาได้ไม่ถึงสิบห้านาทีด้วยซ้ำ ชายหนุ่มจึงชี้ไปยังข้างนอกที่กำลังมีฝนโปรยลงมาอย่างหนัก พร้อมกับเสียงลมพัดอื้ออึงและเสียงฟ้าคำราม
“ฝนตกฟ้าร้อง ผมกลัวคุณตกใจ” เป็นห่วงเมียยังไม่
