บทที่ 8 สำออยเรียกคะแนนสงสาร (2/2)

1740 Words

ท่านประธานหนุ่มสุดหล่อไม่เคยต้องมายืนต่อแถวซื้อของถึงกับครางในลำคอ ร้อนก็ร้อน คนก็เยอะ แต่เมียอยากกินผัวก็ต้องอดทน ในระหว่างต่อแถวเขาเหลือบไปเห็นครอบครัวหนึ่งนั่งกินข้าวอยู่ในร้าน เป็นภาพที่อบอุ่นมากพ่อป้อนข้าวลูก แล้วแม่ก็ป้อนข้าวพ่อ ดูน่ารักดี ถ้าตัวเขาเองมีลูกจะทำแบบนี้บ้าง คงมีความสุขไม่น้อย เขาอมยิ้มกับภาพครอบครัวเล็กๆ ตรงหน้า มองไปมองมาก็ถึงคิวจึงรีบสั่งรีบจ่าย ก่อนกลับยังเหลือบไปมองทางครอบครัวนั้นอีกครั้ง มุมปากยกยิ้มขึ้นมาอย่างมีความสุข Rrr Rrr Rrr โทรศัพท์ในกระเป๋าสั่นครืดๆ หลังจากชายหนุ่มเดินออกจากร้านข้าวต้มเจ้าดังได้ไม่นาน บลูเวลขยับตัวชิดขอบทางก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดู พอเห็นเบอร์ของมารดาก็รู้ได้ทันทีว่าท่านโทรมาทำไม วันนี้มันอะไรกันนักหนา เดี๋ยวน้อง เดี๋ยวแม่ เขาพรูลมหายใจยาวอย่างเบื่อหน่าย ก่อนกดรับสาย “ครับคุณแม่” ถ้อยคำเย็นชาหลุดออกจากปากชายหนุ่มที่กำลังแสดงสีหน้าไร้อ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD