บทที่11 ต้นสายปลายเหตุ
รัมภาภัสร์ก้าวไว ๆ มายังห้องทำงานก่อนที่จะต้องเลิกคิ้วสูงเมื่อบุคคลแปลกหน้าคนนึงนั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องทำงาน เขาเป็นชายหนุ่มชาวต่างชาติวัยประมาณสามสิบห้าปี สูงเกือบจะเท่ากับปฐวีแต่งกายสุภาพ ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไม่มีแม้แต่ตอหนวดผิดกับคนที่เดินตามหลังเธอมาที่เริ่มจะมีไรหนวด ใบหน้าแม้จะแปลกตาแต่ก็คลับคล้ายคลับคลาว่าคล้ายใครสักคน
“อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องรุ้ง” ทิวาเป็นคนแรกที่ทักมาทำให้หญิงสาวต้องทักทายตอบ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ทิวา อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน”
“สวัสดีตอนเช้าครับ” คนตามมาด้านหลังส่งเสียงทักพร้อมกับก้าวเข้ามาในห้องก่อนจะปลายตาไปมองร่างสูงที่นั่งอยู่ด้วยความตกใจ “เดนนิส”
“มิสเตอร์ราชนาวี” อีกฝ่ายส่งเสียงกลับมาด้วยภาษาไทยสำเนียงเปล่ง ๆ
“คุณมาทำอะไรที่นี่?”
“เอ่อ คือคุณเดนนิสเป็นลูกค้าคนใหม่ของเราค่ะ คุณเดนนิสต้องการจะรีโนเวทบ้านแล้วก็รีสอร์ทที่พัทยาน่ะค่ะ แล้วบอสก็ส่งงานน
