บทที่ 12 สามีนะไม่ใช่ตุ๊กตา โยนให้คนอื่นไม่ได้
ภายในรถทั้งสองต่างเงียบ หญิงสาวไม่พูดอะไรขึ้นมาอีกนอกจากจะหยิบโทรศัพท์ที่ปิดไว้ตั้งแต่มาอยู่กับพี่สาวขึ้นมาเปิด และกดรายการที่เธอบันทึกเสียงไว้เปิดให้ราชนาวีได้ฟัง
บันทึกนั้นหยุดที่คำพูดว่าแค่สักพักใช่ไหมคะของเด็กหญิงรัมภาวีร์ เมื่อเสียงจากโทรศัพท์เงียบลงราชนาวีก็ถอนหายใจออกมาเสียงดัง
“ยกให้ง่ายเหลือเกินนะ”
“ก็ถ้าอยากอยู่ด้วยกัน ฉันก็พร้อมจะยกให้ ไม่เสียดายสักนิด” หญิงสาวพูดแล้วก็ยกนิ้วชี้ด้านขวาขึ้นกดที่ขมับขวา อาการวิงเวียนเข้ามาเล่นงานเธออีกครั้งโดยไม่มีบอกกล่าว
“สามีนะไม่ใช่ตุ๊กตา โยนให้คนอื่นไม่ได้ แล้วก็ยกให้ใครไม่ได้ด้วย” เขาบอก แม้สายตาจะมองตามรถของเดนนิสแต่ความความรู้สึกตอนนี้คือโกรธจนอยากจะจับกดตอกย้ำแม่คุณเหลือเกินว่าสามีอย่างเขาไม่ใช่ว่าจะยกให้ใครก็ได้เพียงแค่มีคนมาขอ
“ผมไม่รู้นะรุ้งว่าที่คุณทำเพราะเป็นแม่พระหรืออยากจะเสี่ยงล
