ขอ

1341 Words

“ถ้ายังไม่หยุดทำตัวรุ่มร่ามและยังใช้คำพูดชวนสยิวแบบนั้น ฉันทุบหัวเธอแบะแน่!” ญานินขู่ใส่ฟ่อ ๆ จนคนที่กำลังยิ้มกริ่มต้องผละหน้าออกและส่งยิ้มแหย่ให้ “ก็แหม...คุณก็” เชฟเจปล่อยมือออกจากเนื้อตัวของอีกคนแทบจะทันที เขาก้าวถอยหลังเล็กน้อยและยกมือขึ้นลูบท้ายทอยแก้เขินเบา ๆ ไอเราก็คิดว่าจะหลงเคลิ้ม! “ไปอาบน้ำแล้วก็ไปปนอนซะ!” เธอว่าก่อนจะเปิดประตูเข้าไปภายในห้องนอน แต่ประตูยังไม่ทันปิดลง คนตัวเล็กกว่าก็หันมาถลึงตาใส่เขาก่อนจะชี้นิ้วอย่างคาดโทษ “แล้วอย่าริอาจขึ้นมาบนเตียงอีกนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ให้เธอเข้าห้อง!” ตามมาด้วยเสียงปิดประตูดังปังพร้อมกับเสียงลงกลอนล็อคประตู ทำให้เชฟได้แต่ยิ้มแหย่เพราะอีกคนดันรู้ทันเขาไปเสียหมด “เอาน่า...อดเปรี้ยวไว้กินหวาน” คงเป็นคำปลอบใจเดียวที่พอจะนึกออกในตอนนี้น่ะนะ หลังจากที่ญานินทำธุระส่วนตัวจนเสร็จ เธอก็ตั้งใจจะไปปลดล็อคประตูให้ใครอีกคนได้เข้ามา เนื่องจากอากา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD