ใบหน้าบูดบึ้งของคนตัวสูงสร้างเสียงหัวเราะให้ญานินได้เป็นอย่างดี ก็ดูเขาสิ...เอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง พอได้หนึ่งจะเอาสองพอได้คืบจะเอาศอก
แม่ต้องปราบพศยซะให้เข็ด!
“มัวแต่มาทำหน้าบูดอยู่ตรงนี้ ไม่เดินไปหาเจ้าภาพสักหน่อยเหรอ?”
เนื่องจากคืนนี้มีงานเลี้ยงสำหรับบรรดาเหล่าเชฟ ภายในห้องจัดเลี้ยงของทางโรงแรมจึงมีแต่บรรดาเหล่าเชฟคนดังที่ถูกเรียนเชิญให้เข้ามาแข่งขันในเกมส์ที่ว่านี้ ดีที่เราได้แข่งขันในวันแรก วันต่อ ๆ ไปจึงเป็นวันพักผ่อน และต้องไปแข่งขันอีกครั้งในวันสุดท้ายเพื่อหาสุดยอดเชฟเพียงหนึ่งเดียว
“ไม่ไปหรอกค่ะ งอนคนแถวนี้” ดูพูดเข้า แถมยังเบะปากใส่ให้เธอได้แต่นึกหมั่นไส้ไอคนเอาแต่ใจ
“อะไรกัน เธอนี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ”
“ไม่อยากเอาใหญ่ อยากเอาคุณ!” คำพูดไม่อายปากหลุดออกมาจากคนตัวสูง ดีที่เขาพูดไม่ดังมาก ไม่งั้นทั้งงานคงต้องแตกตื่น ขนาดเธอเองยังเบิกตาโพล้งอย่างไม่เชื่อหูตัวเองเลย
“นี่! พูดอะไรออ
