ตอนที่ 10
ผลลัพธ์มีทางเดียว
เมื่อมาคัสกลับมาถึงก็ได้รับรายงานจากแม่บ้านว่าเรย์หลับอยู่ในห้องเสือ ใบหน้าเย็นชาเพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นโดยไม่ได้พูดอะไรแล้วเดินเข้าไปในห้อง ตอนแรกเขาคิดว่าจะไปดูเฉย ๆ แล้วกลับขึ้นห้อง แต่พอเห็นร่างเพรียวนอนอยู่บนพรมก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ แม้ว่าพรมจะเป็นของดีมีราคา แต่มันก็ไม่ได้นิ่ม ถ้านอนทั้งคืนตื่นมายังไงก็ปวดหลัง
มาคัสอุ้มร่างเพรียวขึ้นอย่างง่ายดาย คนหลับขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ตื่นจากห้วงความฝัน มาคัสเดินขึ้นลิฟต์ไปห้องนอนของตัวเอง บรรจงวางร่างเรย์บนเตียงอย่างแผ่วเบา
ขนตาเป็นแพขยับ ดวงตาสวยลืมขึ้นอย่างสะลึมสะลือ
“นอนต่อเถอะ” เสียงนั้นราวกับเสียงปลอบประโลม ดวงตาสวยปิดลงอีกครั้ง ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบ
เรย์ตื่นขึ้นมาในช่วงเช้า แสงแดดสาดส่องเข้ามาทำให้ต้องกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อปรับแสง แรงรัดที่เอวทำให้เรย์หันไปมองก่อนจะเห็นมาคัสนอนหลับอยู่ข้าง ๆ เรย์ละสายตามองไปรอบห้องก่อนจะรู้ตัวว่าตอนนี้เขาอยู่ห้องมาคัส
ใบหน้าน่ารักยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข การที่เขามานอนอยู่ที่นี่ได้นั่นหมายความว่ามาคัสอุ้มเขามา! ไม่มีอะไรมีความสุขไปมากกว่านี้อีกแล้ว
“อรุณสวัสดิ์ครับ” เมื่อเห็นมาคัสลืมตา เรย์ก็ยิ้มสดใสพร้อมทักทายเสียงหวาน
“อืม” แววตาง่วงงุนดูดีมากในสายตาของเรย์ เขาอดไม่ได้จนต้องขยับตัวเข้าไปจูบ แม้มาคัสจะเพิ่งตื่น แต่เขาก็มีสัญชาตญาณเต็มร้อย และยิ่งช่วงเช้าเป็นช่วงที่อะไรบางอย่างตื่นง่าย มาคัสพลิกตัวคร่อมรุกล้ำเข้าโพรงปากดูดกลืนน้ำหวานราวกับกระหายน้ำ เรย์สัมผัสได้ถึงความแข็งที่โดนต้นขาจนอดใจเอื้อมมือไปกุมไม่ได้ ก่อนใช้นิ้วถูไถเบา ๆ อย่างหยอกล้อ
“ซี้ด ดื้อแต่เช้าเลยนะ” มาคัสขบกรามแน่นมองใบหน้าหวานเยิ้มของคนใต้ร่าง มือใหญ่กระชากเสื้อออกเผยให้เห็นผิวเนียนไร้ตำหนิ ยอดอกสีหวานชูชันอย่างยั่วยวน ไหนจะขาขาว ๆ อ้าออกกว้างอย่างเชิญชวน
“วันนี้ทั้งวันคุณจะได้มีแรงทำงานไงครับ” เรย์ช้อนตามองอย่างน่ารัก ขยับตัวลุกนั่งดันให้มาคัสพิงหัวเตียง
ท่อนเอ็นใหญ่ตั้งโด่ เรย์มองด้วยสายตาวิบวับ โน้มตัวเข้าไปใกล้ กลิ่นความเป็นชายไม่ได้ทำให้เขารังเกียจ ตรงกันข้ามมันกลับชวนให้เสียววูบวาบ ลิ้นเล็กไล่เลียตั้งแต่หัวบานใหญ่จนกระทั่งถึงลูกองุ่นสองพวง ดูดเลียจนมันเลื่อม
มาคัสขบกรามมองตัวตนค่อย ๆ ถูกครอบงำภายในโพรงปาก ทั้งร้อนและเปียกแฉะ หยดน้ำใสไหลออกมาตามมุมปาก เรย์ขยับตัวขึ้นลงสร้างความเสียวซ่านให้กับมาคัส แววตาประกายความกระหายมองผิวขาวโผล่วับ ๆ แวม ๆ
“อื้มม” ร่างบางสะดุ้งเมื่อเอวถูกยกขึ้นให้ร่างนอนราบไปบนตัวมาคัส กางเกงถูกปลดออกอย่างรวดเร็วเผยให้เห็นแก้มก้นเนียน รูรักสีหวานขมิบ มันเปียกแฉะดูร่านเร้า
เอวบางส่ายหนีเมื่อรู้สึกเจ็บ มาคัสมองรอยฟันที่แก้มก้นเนียนอย่างพึงพอใจ สร้างรอยจนไม่มีที่ว่าง
“อ๊าาา”
เสียงหวานครางกระสันเมื่อนิ้วใหญ่สอดใส่ทีเดียวสามนิ้ว และถูไถในช่องทางรักสร้างความเสียวซ่าน
เรย์แทบไม่มีสมาธิกับท่อนเอ็นตรงหน้า เอวบางส่ายไปมา แก้มเนียนถูไถท่อนเอ็นแข็ง
“ตรงนี้ของเธอเหมือนต้องการอะไรบางอย่างเลยนะ บอกฉันได้ไหมว่าเธอต้องการอะไร” เสียงทุ้มถามอย่างกลั่นแกล้ง มองช่องทางรักขมิบตอดรัดนิ้วระรัว
“อ๊า อ๊ะ มะ มันต้องการคุณครับ อ๊า” ก้นเนียนส่ายเผลอขยับตามนิ้วเมื่อสัมผัสได้ว่ามาคัสจะถอนนิ้วออก
“ต้องการอะไร บอกให้ชัดเจนได้ไหม พอดีฉันไม่เข้าใจ” คนถูกกลั่นแกล้งหน้ามุ่ย ใบหน้าหวานแดงระเรื่อขยับตัวลุกขึ้น จับเอ็นใหญ่จ่อปากทาง
“อ๊าาา มันต้องการอันนี้ครับ อ๊ะ มันทั้งแข็ง ทั้งใหญ่ อ๊า แล้วก็ลึกมาก” มาคัสเลียริมฝีปากมองร่างขาวโยกขย่มบนตัวราวกับกำลังควบม้า และเขาก็ยอมเป็นม้าให้
“ตอดแบบนี้อยากให้ฉันแตกใส่ใช่ไหม” สมองของเรย์ขาวโพลน ความเสียวซ่านส่งผ่านไปทั้งร่างเขาลืมหมดสิ้นทุกอย่างแม้กระทั่งว่าตัวเองเป็นโอเมกา และตอนนี้พวกเขากำลังมีเซ็กส์แบบไร้การป้องกัน
“อ๊า ครับ อ๊ะ ดีจัง”
เอวสอบเสยเข้าจังหวะจนหัวบานใหญ่กระทุ้งเข้าไปลึกกว่าเดิม ใบหน้าสวยเชิดขึ้น ร่างบางขย่มระรัวก่อนจะเสร็จสม เรย์หอบหายใจจนแผ่นอกขาวกระเพื่อม
มาคัสขยับเอวต่อไม่มีท่าทีว่าจะหยุด มือเรียวบดขยี้ยอดอกสีหวานของตัวเอง ตอนนี้มันทั้งบวมแดง น่าดูดสุด ๆ
เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้อง น้ำอุ่นพุ่งเข้าช่องทางรัก เอวสอบขยับหนัก ๆ อีกสองสามครั้งก่อนจะถอนตัวออก มองรูรักขมิบมีน้ำสีขุ่นไหลย้อนออกมา มาคัสโน้มตัวดูดกัดขาอ่อน สร้างรอยประทับไว้อย่างพึงพอใจ ก่อนจะอุ้มร่างเพรียวเข้าไปในห้องน้ำ
ท้องน้อยร้องโครกขึ้นกลางห้องน้ำ เรย์หน้าระเรื่ออย่างเขินอาย ตื่นมาก็เสียพลังงานเลย ไม่แปลกที่เขาจะหิวกว่าปกติ หลังจากอาบน้ำเรียบร้อยทั้งคู่เดินลงมาทานอาหารเช้า เสือน้อยวิ่งส่ายพุงเข้ามาทักทาย
“ดูเธอสนิทกับพวกมันแล้ว” มาคัสมองพวกมันด้วยสายตาว่างเปล่า ไม่ได้มีความรู้สึกเอ็นดู พวกมันเหมือนยุงคอยวิ่งดักหน้าดักหลัง
“ครับ ทั้งคู่เป็นเด็กดี”
“ไปทานข้าวก่อนค่อยมาเล่นกับพวกมัน มีอา อาโบไปอยู่ไกล ๆ” มาคัสพูดขึ้น เรย์พยักหน้าแต่โดยดี มองสองแสบวิ่งไปอีกทางหลังจากได้ยินเสียงดุของมาคัส
หลังจากอาหารเช้ามาคัสก็ออกจากบ้านไป เรย์นั่งมองแมวยักษ์เล่นของเล่นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ข่าวของพระเอกนายเอกมีซุบซิบประปราย ส่วนเรื่องแผนเกี่ยวกับหมาแมวจรจัดคงต้องเก็บไว้ก่อน เพราะช่วงนี้สถานการณ์ของเขายังไม่ค่อยดี บางทีตอนนี้องค์กรน่าจะรู้ถึงความผิดปกติแล้ว
มาคัสนั่งฟังรายงานอยู่ในห้องทำงานหรูหรา ข้อมูลหลายอย่างเหมือนจะขัดแย้งไปหมด
“คุณเรย์ไม่เคยเข้าไปยุ่งในห้องทำงาน นอกจากเดินเล่นก็ไม่ได้ทำอะไรเลยครับ” ไม่เพียงแค่มาคัสที่สับสน แม้แต่เอเองก็สับสนกับข้อมูล แต่เขาไว้ใจฝีมือลูกน้องตัวเอง พวกเขาเจอนักฆ่ามาหลายคน แม้จะพยายามเนียนยังไงก็ต้องมีหลุดนิสัยเดิมมาบ้าง มาคัสหูตากว้างไกล รายละเอียดเล็กน้อยไม่เคยมองข้ามทำให้รอดชีวิตมาได้ถึงทุกวันนี้
“อืม” มาคัสหลับตาลง แต่หูยังฟังรายงานพร้อมวิเคราะห์ข้อมูลในหัว หลังจากรายงานเสร็จภายในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ ตลอดระยะเวลาไม่กี่อาทิตย์ไม่ใช่ว่ามาคัสไม่รับรู้ถึงความผิดปกติทางด้านอารมณ์ของตัวเอง ปกติแล้วเขาไม่สนใจชีวิตของใครด้วยซ้ำ ใครก็ตามเมื่อสืบจนรู้ว่าเป็นนักฆ่าเขาไม่ลังเลที่จะลากพวกมันลงนรก
แต่ครั้งนี้เขากลับลังเล แทนที่จะจัดการให้เด็ดขาดกลับเอาไปไว้ข้างกาย ต้องการผูกมัดทั้งตัวและหัวใจ
เรย์เดินวนอยู่ภายในห้อง คิ้วเรียวขมวดด้วยสีหน้ากังวล เขากำลังหายาคุมฉุกเฉินสำหรับโอเมกา เขาจำได้ว่าเรย์คนเก่าเตรียมไว้ นี่เป็นครั้งแรกที่มีอะไรกันแบบไร้การป้องกัน แม้ว่าโอเมกามีโอกาสท้องง่าย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มียาป้องกัน ยาตัวนี้มีการป้องกันสูงถึง 98 เปอร์เซ็นต์ เรียกได้ว่าสูงมาก แต่มันเป็นกรณีที่ไม่ได้ฮีต
ถ้าโอเมกามีเซ็กส์แบบไร้การป้องกันในช่วงฮีต ยาคุมฉุกเฉินจะมีประสิทธิภาพแค่ 80 เปอร์เซ็นต์ แต่ถ้าอัลฟ่าเกิดการนอท ยาตัวนี้ยิ่งลดประสิทธิภาพเหลือแค่ 50 เปอร์เซ็นต์ เรียกได้ว่าเสี่ยงมาก
“หรือว่าลูกน้องมาคัสไม่ได้เอามาจากคอนโด” เรย์กุมขมับ เขาไม่กล้าเข้าข้างตัวเองว่าจะไม่ท้อง เพราะยังไงร่างนี้ก็เป็นโอเมกาที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพศที่เกิดมาเพื่อสืบพันธุ์
เรย์ตัดสินใจเดินหาป้าแม่บ้าน บางทีเขาอาจจะออกไปซื้อ หรือไม่ก็ฝากคนอื่นไปซื้อให้ เดินหาไม่นานก็เจอ
“ป้าครับ แถวนี้มีร้านยาไหมครับ”
“ไม่มีเลยจ้า ต้องขับรถออกไปประมาณ 10 กิโลเลย” คฤหาสน์หลังนี้ตั้งอยู่นอกเมือง พื้นที่รอบบ้านหลายร้อยไร่เป็นของมาคัส
“ขอบคุณครับ” เรย์เดินแยกออกมา ระหว่างกำลังเครียดก็เจอกับฮาบินผู้ดูแลเสือน้อย เรย์เอ่ยทัก
“สวัสดีครับคุณฮาบิน”
“สวัสดีครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” เสียงใหญ่ถามขึ้นเมื่อเห็นคนตัวเล็กทำหน้าเครียด
“พอดีว่าผมอยากออกไปร้านยาน่ะครับ คุณฮาบินพาผมไปได้ไหมครับ” เรย์รอคำตอบอย่างลุ้นระทึก ชายร่างใหญ่ทำท่าลังเล เจ้านายเขาสั่งให้ทุกคนดูแลเจ้าของร่างเพรียวอย่างดี และห้ามออกจากบ้านถ้าไม่ได้รับอนุญาต
“ขอผมคุยกับเจ้านายสักครู่นะครับ” เรย์พยักหน้าให้ มองฮาบินต่อสาย เขาไม่ได้ยินว่าคนในสายพูดอะไรได้ยินแค่เสียง ครับ ครับ ของชายตัวใหญ่
“คุณเรย์ต้องการไปซื้ออะไรครับ” ชายร่างใหญ่ถามขึ้น
“ยาคุมฉุกเฉินสำหรับโอเมกาน่ะครับ” เมื่อเรย์ตอบ ชายร่างใหญ่ก็คุยโทรศัพท์อีกสองสามคำก็วางสาย
“เดี๋ยวผมออกไปซื้อให้ คุณเรย์ไปรอด้านในได้เลยครับ” เรย์ทำท่าลังเลก่อนจะยอมเดินเข้าไปในบ้าน เขารู้ดีว่าดื้อต่อไปก็ไม่มีประโยชน์
หลังจากนั่งรอเกือบชั่วโมงฮาบินมาพร้อมแผงยามีกระดาษแนบวิธีการทานยาให้ด้วย เรย์เอ่ยขอบคุณก่อนจะเดินไปเอาน้ำเปล่า เขาไม่เคยเห็นยาคุมของโลกนี้มาก่อน แต่หน้าตาของมันไม่ต่างจากยาในโลกเก่า ใน 1 แผงมียาทั้งหมด 4 เม็ด วิธีการกินคือ 4 ชั่วโมงต่อ 1 เม็ดจนหมด 1 แผงก็เป็นอันเสร็จสิ้น วิธีการกินยาคุมของที่นี่แตกต่างจากโลกก่อน
“แม้จะหน้าตาคล้ายกัน แต่วิธีกินแตกต่างกันสินะ ยังไงก็คนละโลกนี่นา” เรย์พึมพำ หยิบยาขึ้นมากินอย่างผ่อนคลาย หลังจากกินยาเสร็จเขาก็ไปเล่นกับสองหน่ออย่างสบายใจ รู้ตัวอีกทีก็เป็นช่วงบ่ายแก่ ๆ แล้ว เรย์ลุกขึ้นเมื่อเห็นว่ามาคัสเดินเข้ามาในบ้าน
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ” เรย์ยิ้มหวาน เขย่งหอมแก้มมาคัสฟอดใหญ่
“อืม” เรย์จูงมือมาคัสมานั่ง เดินไปหยิบน้ำเปล่าเย็น ๆ มาเสิร์ฟ มาคัสดื่มน้ำไปอึกใหญ่
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องบินไปใต้” เมื่อวางแก้วน้ำมาคัสก็พูดขึ้น
“งานเหรอครับ” เรย์หน้ามุ่ยทั้งที่เพิ่งบินกลับมาจากต่างประเทศแท้ ๆ ต้องบินไปใต้อีกแล้ว
“ใช่ อยากไปด้วยไหม” มาคัสหลุดถาม เมื่อเห็นหน้าหงอย ๆ ของเรย์ก็เกิดอาการคันยุบยิบในใจ
“ได้เหรอครับ” เรย์ถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น เมื่อเห็นว่ามาคัสพยักหน้าให้ก็ร้องเย่ออกมา ราวกับท่าทีเมื่อกี้เป็นกับดัก มาคัสส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ
คนตัวบางดูยังไงก็ไม่ใช่นักฆ่า แต่ถ้าเป็นนักฆ่าจริง ก็คงเป็นนักฆ่ามากฝีมือที่สามารถแสดงออกได้แนบเนียนจนเขาไม่สามารถจับผิดได้
ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง สุดท้ายแล้วเขาไม่มีทางปล่อยอีกคนไปแน่นอน ต่อให้เรย์ต้องการหนีเขาก็จะใช้โซ่กักขังเอาไว้
###
น้องเรย์ของอิแม่ หนูช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย!!
ผู้ติดตามครบ 1,000 คนแล้วขอบคุณมากนะคะมีกำลังใจแต่งเลยยย ขอบคุณทุกๆคอมเมนต์นะคะบอกเลยว่าเราอ่านทุกคอมเมนต์???