7 ปีต่อมา
“จะกลับแล้วหรือครับคุณพาย”
เสียงถามจากเพื่อนร่วมโต๊ะขัดร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตและกางเกงสีโทนเดียวกัน เขากำลังยืดกายลุกออกจากโต๊ะภายในร้านเหล้าของเขาเอง
พระพายในวันนี้ดูภูมิฐานขึ้นมาก แก๊ง sawajunk เองก็ยังไม่อยากเชื่อว่าพระพายจะเรียนจนจบแล้ว และยังก่อตั้งบริษัทของตัวเองได้อีก นั่นคงธรรมดาเกินไป คนอย่างพระพาย หากจะทำแล้วนั้นต้องทำให้ได้มากกว่าคนปกติ หากใช้เงินที่นอนเกิดมาบนกองนั้นตั้งแต่เกิด พวก sawajunk คงไม่ให้ราคาเท่าไรนัก แต่นี่พระพายก่อตั้งบริษัทเงินทุนของเขาเอง ด้วยเงินที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง แบบนี้จะไม่ให้พวกตนที่เป็นสมาชิกของแก๊งชื่นชมได้อย่างไร
พระพายขยับท่าทางเป็นสัญญาณว่าใช่ เขากำลังจะกลับ โดยไม่พูดจาอะไรเลยกับกลุ่มเพื่อนที่เมาได้ที่เป็นส่วนใหญ่
ส่วนตัวเขานั้นดื่มเล็กน้อย ไม่ได้เมาเหมือนพวกมัน เพราะพรรคพวกของเขาตั้งวงดื่มกันมาทั้งวันแล้ว เขามาทีหลัง นั่
