เขากับปิ่นปักอายุห่างกันไม่กี่ปี แต่จะห่างกันกี่ปีนั้นเขาเองก็ไม่ได้อยากจำ เขากับปิ่นปักรู้จักกันตั้งแต่เด็ก เพราะแม่ของเขากับปิ่นปักเรียนคณะเดียวกันในมหาวิทยาลัยชื่อดังด้วยกัน พวกท่านสนิทสนมกัน อีกทั้งยังทำเรื่องน่าสะอิดสะเอียนมาก ๆ สำหรับพระพาย นั่นก็คือพยายามหมั้นหมายเขากับปิ่นปัก ตั้งแต่ยังไม่รู้ความเลยด้วย พระพายนึกถึงเรื่องหมั้นหมายกับปิ่นปักแล้วก็อดสบถออกมาแบบดัง ๆ ไม่ได้
ปิ่นปักเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับเขา หล่อนพยายามเข้ามาทำตัวสนิทด้วย และเขาก็ปัดปิ่นปักให้ออกห่างจากตัวได้ทุกที มีแค่ตอนที่เขาเขวไปเมื่อตอนที่วลัญช์หายไปจากเขาคราวนั้น เขาถึงได้ยอมให้ปิ่นปักเข้ามาใกล้ชิดเขาได้ เพื่อที่เขาจะได้ถามข่าวของคนที่เขาตามหาว่าปิ่นปักได้ข่าวบ้างไหม แต่ก็เหมือนกับว่าวลัญช์จะไม่ทิ้งร่องรอยให้ตามตัวเจอได้เลย
“ขับรถกลับดี ๆ นะคะ ปิ่นเป็นห่วง”
พระพายยักไหล่ ไม่มีเสียงตอบรับอะไรกลับไป ก่อน
