หลังจากที่คุณนิออกจากคอนโดไป ซินก็ตัดสินใจแต่งตัวออกจากบ้านไปที่ร้านกาแฟที่นัดกับเชสไว้ก่อนเวลา อย่างน้อยกาแฟอร่อย ๆ กับของหวานซักชิ้นก็น่าจะทำให้เธอเลิกคิดเรื่องที่แม่คุยด้วยได้
กริ๊ง…เสียงกระดิ่งหน้าร้านเรียกให้เตที่นั่งจิบกาแฟอยู่ที่โต๊ะประจำเงยหน้าขึ้นไปมอง และรอยยิ้มของเตก็เผยกว้างขึ้นเมื่อพบว่าคนที่กำลังนึกถึงมาปรากฎตัวอยู่ตรงหน้า
“น้องซินครับ” เตลุกขึ้นเรียกซินที่กำลังเดินเข้ามาด้านในร้านไว้
“อ่าว...พี่เต สวัสดีค่ะ ไม่คิดว่าจะเจอที่นี่นะคะ” ซินยิ้มทักทาย
“นั่งด้วยกันมั้ยครับ พี่มาคนเดียว” เตเอ่ยชวน
“ซินนัดเพื่อนไว้บ่ายสามค่ะ แต่นั่งกับพี่เตก่อนก็ได้ เดี๋ยวซินขอไปสั่งก่อนนะคะ” ซินยิ้มตอบ แล้วเดินแยกไปสั่งเครื่องดื่มกับขนมที่เคาน์เตอร์ ก่อนจะเดินยิ้มกลับมาหาเตที่โต๊ะ
“จริง ๆ ถ้าพี่ไม่รบกวนน้องซินกับเพื่อน ให้เพื่อนมานั่งด้วยกันก็ได้นะครับ” เตถาม
“ก็ไม่ได้รบกวนหรอกค่ะ เพื่อนซินน
