เตขับรถออกจากร้านกาแฟโดยมีซินนั่งมาด้วย ส่วนเชสขอขับรถตัวเองตามไป เพราะจะได้สะดวกเวลากลับ
“พี่เตไม่รับหน่อยหรอคะ ซินเห็นมันสั่นมาตั้งแต่ที่ร้านแล้ว” ซินเอ่ยถาม เพราะโทรศัพท์ของเตมีสายเรียกเข้ามาตั้งแต่นั่งอยู่ในร้านกาแฟ
“เพื่อนพี่มันน่าจะอยากรู้เรื่องของพี่จนอดใจไม่ไหว ไม่ต้องห่วงครับ เดี๋ยวก็เจอกันแล้ว ปล่อยให้มันดิ้นไปแบบนี้แหละ สนุกดี” เตหัวเราะตอบ
“พี่เตนี่ก็ขี้แกล้งนะคะ” ซินหัวเราะตาม เมื่อได้ยินคำตอบ จากตอนแรกที่กังวลเพราะคิดว่าคนที่โทรเข้ามาอาจจะเป็นพ่อหรือแม่ของเตก็เริ่มสบายใจขึ้น
“หรือน้องซินจะรับก็ได้นะครับ มันจะได้เลิกคิดที่จะโทรต่อทั้ง ๆ ที่อีกไม่กี่นาทีก็จะเจอกันอยู่แล้ว” เตถาม
“ไม่ดีกว่าค่ะ ซินยังไม่รู้จักเพื่อนพี่เลย ไม่รู้จะคุยยังไงด้วย” ซินยิ้มตอบ
“น้องซินก็รับแล้วบอกมันไปว่า อีกไม่กี่นาทีก็เจอกันแล้ว อดใจไว้ก่อน แค่นั้นก็ได้ครับ” เตหัวเราะแล้วยื่นโทรศัพท์ส่งให้ซิน
