Taming the Lady Agent

Chapter 1

Inayos ni Jasmine ang suot na scarf sa ulo at leeg, pati na rin ang shades na sa mga mata upang hindi siya mapansin ng apat. The four are currently in a dangerous mission in Mindanao. May mga terroristang nagkalat sa bayang iyon upang manguha ng bata at ibenta sa mga ibang lahi para gawing s*x slaves o kung ano pa man. May intel sila sa lugar na iyon at nabalaan kaagad sila kaya sa team nila na-assign ang misyong iyon. 

Unfortunately, she isn’t part of the team in that mission. It was Kurt’s request to the General and he obliged because he knew that only their team can do the mission clean and swiftly. Nag-iinit talaga ang ulo niya dahil sa desisyong iyon ni Kurt, yes it’s for her own safety but can he atleast tell her beforehand? Hindi iyong nakapag-handa na siya para doon, saka lang niya malalaman na hindi pala siya kasama. 

She understands him, concerned lang ito para sa kanila. Yes, because she is three months pregnant with his child. Their love story began in college, kaya naman pala overprotective ito sa kanya ay dahil may gusto ito sa kanya. She didn’t get it at first because she was so childish, at hindi rin naman makakaila na torpe ang isang iyon. He was triggered when some guy had the guts to court her. Madalas kasi ay walang makalapit sa kanyang manliligaw dahil bantay sarado siya ng apat na iyon. They went to the same school since elementary at hanggang ngayon ay magkakasama pa rin sila, sinong hindi magsasawa sa mga mukha nila? 

Pero kahit na puro kalokohan ang alam ng apat na iyon ay parang kapatid na ang turing niya sa tatlo at kay Kurt talaga may umusbong na damdamin para sa kanya. He was her saviour, sa lahat ng bagay. And she’s always grateful for him. 

Hindi naman niya balak na sumali sa misyon ng apat na iyon, she just wanted to make sure that they are safe. Hindi pa rin kasi panatag ang loob niya sa misyon iyon, they are going to deal with a huge terrorist. Saka lang siya lalabas kapag dehado na ang mga iyon, which has a low possibility. 

She put her earpiece on, kahit hindi siya kasama ay hindi siya nawala sa channel nila. It was designed for their team so she can hear everything. Nanatili lang siya sa loob ng lumang kotse na nirentahan niya sa Mindanao. She’s wearing a black leather pants, black tanktop and a black boots. May mga baril siyang nakahanda kung sakaling magkaroon ng problema, atleast handa siyang tumulong. 

From where she is, she can see the action. Maraming lalaki na miyembro ng grupong tinutugis nila, she’s sure that there are kidnapped children somewhere. Nasa may abandonadong parte ng bayan sila at wala gasinong tao doon. She heard gunshots, men shouting a dialect she doesn’t know, some are running, some are shooting at the four. Nasa field din si Kayden, so they don’t have someone looking after them. Mandalas kasi ay technical si Kayden para makita kung may parating na problema ba o may kailangang baguhin sa plano. But now, he’s in field. Damn. She smells a problem. 

She pressed check her glock 33 gun and standby for action, mukhang natatambangan na ng mga kalaban ang apat. They are too many. 

“Tangina, san sila nanggagaling?” 

“Parami ng parami!” 

“They are prepared for us.” seryosong ani Chief habang may ka-hand-to-hand combat ito. 

“f**k, paubos na ang bala ko.” 

“Chief, plan?” 

“Nakatunog sila sa atin, I’m sure of that. Eye, we can use a sniper right now.” 

“Copy Chief. Cover me, I need a minute to run back to that tree! Nandoon ang mga gamit ko!” 

“Bilisan mo! We’ll cover you.” 

Kita niya ang pagtakbo ni Jayden patungo sa malaking puno di kalayuan sa tatlo, they probably didn’t expect the huge amount of men coming their way kaya hindi naka-assign as sniper si Jayden ngayon. She sighed, malapit na ito sa puno ngunit may mga kalaban doon. The three won’t last without their sniper. And Jayden will probably need some minutes to take down the three men in his way. 

She grabbed her Barrett M82 sniper rifle from the back of the car. Bumaba siya at humanap ng magandang pwesto upang matarget ang mga kalaban. She went to the nearest abandoned house, may rooftop iyon kaya magiging maayos ang pwesto niya doon. She slowly crept inside with a gun on her right hand the sniper rifle on her shoulder. The house is clear so she went upstairs to setup the rifle. 

‘Shit.’ sambit niya nang hanapin ng mga mata sina Kurt. They are obviously hurt and Kurt was shot on his shoulder. Damn! 

She started targeting the men, isa isang nabawasan ang mga iyon. Giving the three a time to breathe. 

“Sa wakas nandyan na ang sniper natin. Madali na lang to, guys.” ani Light.

“f**k. Hindi na ba sila naubos? Come on, Eye! If only I have my rifle with me.” reklamo ni Clyde. 

“What?? I have two men in my hand guys. I don’t have my rifle yet!” sagot ni Eye

‘Ang ingay! Hindi na lang patumbahin ang dalawa pang kalaban nito. Tsk.’ sambit niya sa sarili habang tinatarget pa rin ang mga kalaban. 

“Huh? Then who was covering our ass now?” tanong ni Light.

“That’s Jasmine.” seryosong wika ni Kurt.

‘Patay na.’ she bit her lowerlip, alam na ni Kurt. 

“Oh damn! Another trouble after the mission.” kumento ni Light. 

Ilang minuto pa ang dumaan bago naka-pwesto si Eye at tinulungan na rin siyang paputukan ang mga kalaban. The three are out of bullets, kaya sa kanilang dalawa na lang nakaasa ang mga ito. Unless they want to exert effort in hand to hand combat. 

“We’ll talk later after this, Jasmine.” 

“I love you too, baby!”  masiglang sagot niya sa kasintahan. 

Nang wala nang kalaban ang lumalabas sa mga lungga, dahan dahang lumabas ang tatlo sa pinagkukublian ng mga ito at lumapit sa katawan ng mga kalaban na nabaril na nila. The three snatched the guns and bullets. 

“Cover us. We have to get the children.” sabi ni Clyde.

“Copy.” magka-panabay na sagot nila ni Eye.

They cautiously entered an abandoned building. They heard gunshots pero saglit lang iyon. Pero kahit kaunting minuto lang iyon ay sobra ang pag-kabog ng dibdib niya. She can’t see what’s happening inside the building. But all her worries fade away when they stepped out from the building with the children. May buhat na bata si Kurt, mukhang nasa tatlong taong gulang lamang ito at halatang takot na takot. The other children were taken care of by the two. 

She smiled after seeing the kids, mabuti na lang at nailigtas na sila. That’s when three men ran after the kids, and isa pa ay pumormang papaputukan ang mga ito. She immediately target one man and shoot him, mukhang nakita din ito ni Eye kaya nabaril ang dalawa pang lalaki nang mabilisan. 

“Children secured.” kumpirma ni Clyde nang maisakay ang mga bata sa van na naka-antabay. 

Inaayos na ni Jazz ang mga gamit niya nang maramdamang may tao sa likod niya. She slowly grabbed her knife from her thigh strap before standing up and slashing the man, ngunit naka-ilag kaagad ito sa atake niya. He was a big and bulky man, mag-isa lang ito at walang hawak na armas. 

She tried to attack him again but he was too big for her. 

“Pakialamera ka!” sigaw ng lalaki. 

“Jasmine, let’s go.” wika ni Kurt.

“Talo na kayo. Ubos na ang mga kasamahan mo.” sagot niya. 

“Shit.” kanya-kanya ng reaksyon ang apat niyang kaibigan. 

She know that they are running to save her ass from this man. Pumorma siyang muli at umatake, this time, nahawakan siya nito sa braso. His grip was too tight and she can’t do anything to remove from his grip. Mula sa hawak nito sa braso niya ay sinakal siya nito gamit ang kaliwang kamay. Mahigpit iyon kaya hindi siya makahinga, she was almost out of breath. He slapped her face twice, ramdam niya ang hapdi ng bawat sampal sa kanya at nalalasahan na rin niya ang dugo sa labi niya. 

“You will not win. Tandaan mo iyan.” mapang-asar siyang ngumiti rito na halatang ikina-bwisit nito.

Nanlaki ang ulo niya sa sunod na ginawa nito, he punched her on the stomach. She was in awe, she can’t feel anything for a second. And then she realized she’s bleeding out. At doon nagsimulang maramdaman niya ang sobrang sakit ng tyan niya. Her.. Her baby.. No! 

Nanlalabo ang mga mata niya dahil sa mga luhang pumapatak sa pisngi niya. “Jasmine!” 

All she heard was his voice. Wala na siyang pakialam sa iba pang nangyayari sa paligid dahil sa boses lang ni Kurt siya naka-focus. She managed to looked up at him, she was so afraid. 

“My.. My baby. Kurt, please..” nanghihinang aniya rito habang sapo ang tyan. Aninag niya ang basang pantalon at ang pag-agos ng dugo mula sa kanya. 

“I’m here. Stay with me.” sagot nito at saka siya binuhat. And that’s the last thing she remember before she passed out. 

“Attorney? May problema ba?” 

Napa-kurap si Jasmine nang tapikin ng kliyente niya ang braso niya, she spaced out again. She took a deep breath before looking up at her client, “I’m okay. Sorry, may biglang pumasok lang sa isip ko. I’ll just use the restroom, excuse me.” 

Nasa isang coffee shop siya ngayon para sa meeting ng kliyente niya at hindi niya inaasahan ang pagbalik ng mga ala-ala sa oras na iyon. She tapped her face and took deep breaths. Hanggang ngayon ay mabigat pa rin sa pakiramdam, hanggang ngayon ay masakit pa rin.