Chapter 12

1283 Words

MATAMANG pinagmasdan ni Juan Miguel ang natutulog na si Via. Sa sofa na lamang niya ito dinala matapos nitong mag-pass out dahil sa kalasingan. Nararamdaman pa din niya ang mga labi nitong mabilis na lumapat sa mga labi niya. Madaming beses na niya itong nahalikan noon pero kanina ‘yung unang beses na ito ang humalik sa kanya. A lot of memories came back like a speed of light. Bahagya siya lumapit dito saka hinawi ang buhok nitong tumabing sa mga mata nito. “You’re a sly woman, Laura Vianca. Why can’t I stay mad at you?” Mababaw na galit lamang ang palagi niya pinapakita dito. Ever since they met, he can’t stay mad at her. Kahit na palagi siya nito tinataboy noon. That very moment when Via cried in front of him, all the anger suddenly disappeared. But he still want to know why she left tw

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD