Heiress Obsession

Chapter 8

Roux

I smiled after sending the message to the little brat. Pagbibigyan ko kahit late na siya at hindi talaga sinagot ang tawag ko. Nasaan na kaya ang suwail na bata na 'yon? Napatingin ako sa suot kong relo. Twenty minutes late na siya.

Tumayo ako saka lumapit sa telepono para magtanong sa reception kung dumating na ba siya. Pa-dial pa lang ako nang bumukas ang pinto. Tumuon ang tingin ko roon at dahan-dahan na binitawan ang telepono at ibinalik ko 'yon sa ayos. Umayos ako ng tayo at ipinasok sa bulsa ko ang aking mga kamay.

What a perfect beauty. She's gorgeous even in her simple dress.

She closed the door and glared at me. She gave me a sharp look that made my brows in one line, asking. She's a brat for walking while stomping her feet towards the sofa.

Muli niya akong binigyan ng isang matalim na tingin saka inihagis sa sofa ang paper bag. Sinundan ko ng tingin 'yon then I smirked after realizing why he looks upset.

"You manyak! How dare you! Ako talaga uutusan mo na dalhin 'yan dito? My gosh! And why do you have… condom—No, it was condoms with the letter S. Nakakahiya. Paano kung nakita 'yan ng mga receptionist—Gosh! I can't imagine how they looked at me while I entered the lift. Iligpit mo na nga 'yan," naiinis niyang litanya.

"You asked me to bring protection, right? I just… did." Mas lumawak ang pagkakangisi ko nang manlaki ang kanyang mga mata. And those amber eyes were looking at me… with disbelief.

"Ye-yeah. Bu-but I was joking."

"Then, you forgot to put the word 'joke' at the end of your message," I sarcastically said. I saw how her lips pressed together and her forehead creased. She wanted to fight back, sa ugali niya siguradong ayaw niyang nagpapatalo at napatunayan ko na 'yon sa loob ng tatlong buwan. Is a good thing that I have Ehra na kasing ugali niya kaya hindi naging mahirap sa akin na sakyan ang mga trip niya. Iyon nga lang masyado malala ang isang 'to.

"Why do you want to see me?" I asked after a long deafening silence. I stepped forward and when I reached the sofa I got the paper bag with a box of condoms inside. Binuksan ko 'yon at inilabas ang laman. I heard her gasping so I glanced at her and then grimaced. "Durex Invisible Ultra Thin Condoms, it looks good. What do you think?" Iwinagayway ko pa ang box sa harap niya.

"How do I know?!" Natawa ako nang tumaas ang boses niya. "And please, hide it! We have more important things to discuss than asking me if that… condom was good." Tinalikuran na niya ako at lumapit sa may single couch at doon naupo. Hindi pa rin maipinta ang mukha niya.

"Baka lang pareho kami ng boyfriend mo ng ginagamit—"

"Stop it!" She raised her right hand to stop me for talking. "Gosh! Talaga? Ilang buwan na tayong nagkakasama and you are saying that to me? Kung may boyfriend ako… Bakit pa kita kailangan?" Nagtagis ang panga ko sa huling sinabi niya. Hindi ko alam pero parang hindi ko 'yon nagustuhan.

Again. I am just pissing her off. I know she doesn't have a boyfriend dahil kung mayroon nga. Sigurado ay hindi niya ako guguluhin na parang ako ang boyfriend niya. Natigilan ako sa bagay na 'yon. Me? As her boyfriend? Hindi pwede. Masyado siyang bata para sa akin.

"Do you want to escape our agreement? Nagpaparinig ka ba na dapat na ako mag-boyfriend? But I think you're right. I'm not a kid anymore and maybe this is the right time for me to have a boyfriend. What do you think?"

Ang bilis kong napalingon sa kanyang sinabi. Nakataas ang isang kilay niya habang ang hintuturo ay nasa may baba niya. Huminga ako nang malalim saka ibinalik sa loob ng paper bag ang condom at itinabi 'yon sa drawer na naroon.

Umupo ako sa pahabang sofa sa may dulo malapit sa kinauupuan ni Rylee at itinukod ang kaliwang siko ko sa arm rest ng sofa.

"What do you need?" I asked to change our topic. I don't want to hear about boyfriend things. She's too young for that.

"Help me to find a perfect boyfriend." I glared at her. "What? Tutal you like me to stop disturbing you so I need a boyfriend. Do you have someone to recommend? A nephew maybe? Or, a cousin? A friend—No, I don't like your age—"

"And what's wrong with my age?" I cut her words. Kung makaayaw siya parang ang tanda ko na. I'm just 38!

"You're old—"

"I'm just 38!" Umirap siya.

"Still old."

Napahawak ako sa aking sentido. Mag-uumpisa na naman ang bangayan namin. Nagyon hindi na tungkol sa mga kalokohan niya kundi tungkol naman sa edad ko.

"I don't have someone to recommend. If you want to have a boyfriend then go partying and meet your boyfriend there." Tumayo ako saka siya hinarap na ngayon ay awang ang bibig. Napalunok ako nang mapatingin sa kanyang mapang-akit na mga labi. Mabilis kong iniwas ang tingin doon. "Kung wala ka ng kailangan, you may go." I stay standing, waiting for her to go.

Pero imbes na tumayo siya ay may inilabas siya sa kanyang bag. A notebook. Then she stood up just to sit on the carpeted floor and put the notebook on the center table.

"I'm kidding, okay. Masyado ka naman seryoso. Bawasan mo kaya kasungitan mo at baka pwede ka pang pumasa as twenties." Humagikhik pa siya. She opened the notebook and got a pen in her bag. Really? Notebook and pen was the thing inside her bag? I expected it to be makeup.

"What is that?" I curiously asked. She patted the place beside her. Telling me to sit there. And I showed myself, obliged.

Ginaya ko ang pagkakaupo niya na Indian seat. I give a peek at what's written in her notebook then I cross my arms in front of my chest.

"Mission: Find my perfect stepmother," she read it loud and clear. Pero para akong nabingi sa sinabi niya. Perfect stepmother? May gano'n ba? "What do you think? It is still possible, right?" Humarap siya sa akin kaya naman lumiit ang distansya ng aming mukha dahil nga sinisilip ko rin kung ano ang nakasulat sa notebook niya.

Nagkatitigan kami and when she pouts… I unconsciously put my eyes on her lips. I gulped. Trying to suppress myself for kissing her.

What the f*ck!

Para akong napaso na biglang lumayo sa kanya at dahil doon ay nasubsob pa ako.

"Damn!" malakas kong mura.

"Ayos ka lang?" Yumuko pa siya para lang tingnan ako. Kaya naman muli ako napamura. "How many fish did you get?"

Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya na may ngiti sa kanyang labi habang ang mga mata ay may kislap. Again… I felt an urge to brush my lips against her lips. Pero bago ko pa 'yon magawa ay tinalikuran na niya ako saka pinagpatuloy kung ano man ang ginagawa niya.

Lihim na naman ako napamura at bumangon. Saka ako lumipat ng upo sa tapat niya. It's better to be safe at bigla ay hindi ko na kilala ang sarili ko.

"I'm serious, oldie. I want a perfect stepmother. I need one for my father," she said while eyeing me.

I heaved a long sigh. Pati ba naman paghahanap ng stepmother ay problema ko pa. I know that her mom passed away when she was just five years old. A cancer patient. Kaya nga kahit paano ay hinayaan ko siya sa mga kalokohan niya dahil iniisip ko na magsasawa rin siya saka our agreement is valid only within 6 months. Parang kontrata lang sa trabaho.

"Why do you need a stepmother? You said you're the only daughter. Kapag nagkaroon ka ng stepmother ay may posibilidad na magkaroon ka rin ng kapatid. Are you willing to share everything? Or, are you ready to lose everything?" Pananakot ko sa kanya. Baka sakali nabibigla lang siya at gawa nang wala na siyang maisip na kalokohan. Mukhang nagawa na niya lahat eh.

Ang mag-shoplifting, mang-away sa bar, eat and run, bumangga ng kotse, call the police for fun. Ano pa ba? Sa dami ng kalokohan niya ay nakalimutan ko na ang iba.

Nakita kong natigilan siya at mukhang nag-isip. Tama. Pakaisipan niya ang gustong mangyari. Having a stepmother is not advisable. Sa panahon ngayon na pera-pera na lang ang labanan. A memory from the past barge in.

I'm sorry, Roux. We need to break up. I'm sorry but I need to marry him. Please, forget about me and find someone to love with all your heart. We can't be together.

"Hey!" Ang tapik niya sa kamay ko ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. It was all in the past. Tapos na 'yon at matagal ko nang kinalimutan.

"What?"

"You space out. Saan planeta na naman nakarating 'yang isip mo? Kanina pa ako nagtatanong dito," nakasimangot niyang saad.

"What is it?" I asked with my forehead creased.

"Ang sabi ko handa ako na i-share kung ano man ang mayroon ako. Share lang dahil hindi naman ako papayag na mawala sa akin ang lahat, 'no. And Daddy won't allow it." Nakapagdesisyon na talaga siya?

I massaged my temple while looking at her. Kaya wala siyang matinong kaibigan kasi napakatigas ng ulo at masyadong self-centered.

"Hindi ka ba nanonood ng mga palabas sa TV? O kahit man lang fairy tales? It was Cinderella, right? Nagkaroon siya ng stepmother at may dalawa pang stepsister. Ano'ng nangyari kay Cinderella? May nagawa ba ang papa niya? Wala! Think about it a million times, young lady. I don't want you to regret it someday." I was sincere with my words. Kahit naman sakit siya sa ulo ay ayoko mapahamak siya. We only have three months left.

Mas nadagdagan ang guhit sa noo ko nang makitang titig na titig siya sa akin na para bang hindi makapaniwala sa kung ano ang sinabi ko.

"Stop staring at me!" Asik ko sa kanya. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata habang patuloy sa paghilot sa sentido ko noong tumawa siya nang malakas.

"I don't know you love Cinderella and dramas on TV. Kwentuhan mo pa nga ako ng mga sikat na drama na may evil stepmother, dali na." Hinawakan niya pa ang kanang kamay ko na nakapatong sa center table at niyugyog 'yon.

Agad kong binawi ang kamay ko dahil sa kakaibang init na nagmumula sa kamay niya. I opened my eyes and looked directly at the aircon. Nakabukas naman 'yon. Nakatodo na nga yata.

"Are you cold?" tanong niya. Nakita ko siyang tumayo then roamed her eyes. It settled on the remote that hung on the wall. Kinuha niya 'yon at hininaan ang aircon saka bumalik sa dating pwesto. "There, is that enough? Here, put it on the temperature you want." Inilahad niya ang remote na agad kong kinuha saka muling nilakasan ang aircon. "Why?" nagtataka niyang tanong.

Inilapag ko ang remote sa mesa saka siya tiningnan.

"Little brat, let's discuss what you want from me. Nag-cancel na ako ng meeting para makipagkita sa 'yo. At kung ang kalokohan lang ng paghahanap ng stepmom ang gusto mo… Huwag mo na akong isali pa diyan," mahinahon kong saad.

"Why are you calling me a lot of names? I have my name and it is Rylee. Should I spell it or write it on your forehead? You arrogant oldie! And I don't have someone to ask for help. It's only you." She started to sob. A fake one but...

I let out a deep sigh. Fine. She won. She used her most effective tactics. Her tears kahit peke. Kapag ganito na siya ay mas malala tama niya sa utak at hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit… lumalambot agad ako.

"Fine! Let's talk about it over lunch. Mag-order ako ng lunch natin. Ayusin mo muna 'yan para mamaya madali ko maintindihan. Ang ganda-ganda mo pero ang pangit ng sulat mo." Tumayo na ako at lumapit sa telepono para mag-order ng lunch namin na ako na naman ang magbabayad. Dinaig ko pa nagkaroon ng girlfriend sa loob ng tatlong buwan.

While waiting to pick up the call my eyes stayed on the little brat.

I gasped when I saw a red birthmark on her nape when she tied up her hair.

No. It was just a coincidence.