EP8

1302 Words
มหาวิทยาลัยK ฉันขับรถมาถึงมหาวิทยาลัยด้วยความรวดเร็ว น้ำอุ่นนั่งเกร็ง และสวดมนต์มาตลอดทาง ฮ่าๆ ฉันเดินตรงมาที่ลานกิจกรรมหนุ่มๆ มาทักทาย ขอไลน์ไม่ขาดสาย แต่ฉันไม่ให้สักคน น้ำอุ่นเห็นพี่คิมเลยเดินเข้าไปทัก ยัยพี่ลูกปลาคอยขัด จนฉันสวนกลับ -*- ฉันและน้ำอุ่นขอแยกตัวออกมาหาไรกิน และเดินมาบริเวณหน้าเวที "สวัสดีครับสาวๆ" เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น ฉันและน้ำอุ่นหันไปหาต้นเสียง "พี่เบิร์ด สวัสดีค่ะ/ สวัสดีค่ะ" ฉันและน้ำอุ่นเอ่ยทักทายพี่เบิร์ด พี่เบิร์ดและเพื่อนๆ เขา ยืนดูคอนเสิร์ตด้วยกัน โดยที่ฉันไม่ได้พูดคุยอะไรกับเขา จะว่าไปตั้งแต่ที่ฉันดื่มเหล้าที่เขาให้ดื่มฉันก็จำอะไรไม่ได้เลย ใบหน้าเขามีรอยช้ำ เขาเป็นอะไรล่ะนั่น อยากรู้นะแต่ไม่ถามหรอก! "ฉันไปเตรียมตัวขึ้นเวทีก่อนนะ" น้ำอุ่นกระซิบบอกฉัน "สู้ๆ นะ" ฉันจับมือให้กำลังใจน้ำอุ่น เธอส่งยิ้มมาให้ และขึ้นไปบนเวที น้ำอุ่นร้องเพลงเพราะมากๆ เลยแหละ หน้าตาก็น่ารัก ทำอาหารก็อร่อย นิสัยก็ดี พี่คิมนี่เล่นตัวจริงๆ ฮ่าๆ เมื่อคอนเสิร์ตจบลง "แพรว คืนนี้ไปผับด้วยกันไหม" น้ำอุ่นเอ่ยชวน "ไม่ล่ะ คืนนี้ฉันมีธุระอะ แกไปเถอะ เที่ยวให้สนุกนะ" "แกมีธุระด้วยเหรอ" น้ำอุ่นทำหน้างงๆ "มีสิยะ" "ธุระอะไรอะ" "ไว้ฉันเคลียจบ แล้วจะเล่าให้ฟังนะ" "ก็ได้ งั้นฉันไปก่อนนะ" "โอเค" ฉันแยกกับน้ำอุ่น ขับรถกลับมาถึงห้อง เก็บชุดนักศึกษาและชุดนอนใส่กระเป๋าใบเล็ก และตรงมาที่คอนโดพี่เจมส์ 22.45น. คอนโดพี่เจมส์ ฉันมาถึงคอนโดเขาแล้ว แต่ฉันต้องนั่งรอที่ล็อบบี้ เพราะฉันไม่มีคีย์การ์ดที่จะเข้าด้านใน ฉันต่อสายหาเขา เขาก็ปิดเครื่อง... JAMES TALKS คอนเสิร์ตจบผมก็เอ่ยชวนพวกไอ้อาร์มไปผับ ผมรู้สึกเหมือนผมลืมอะไรสักอย่าง แต่นึกเท่าไหร่ผมก็นึกไม่ออก... "เป็นเชี้ยไรวะ" ไอ้อาร์มเอ่ยถามผม "เหมือนกูลืมอะไรสักอย่างว่ะ แต่กูนึกไม่ออก" "ถ้านึกออกก็ไม่เรียกว่าลืมสิวะ" ไอ้อาร์มตอบกลับ เออ ถูกของมัน " -__- " ผมหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดู แบตหมดอีก หมดตั้งแต่ตอนไหนวะเนี่ย น้ำขิงดื่มไปเยอะมาก จนต้องให้ไอ้อาร์มพากลับ พวกเราเลยแยกย้ายกัน 00.20น. ผมขับรถเข้ามาจอดที่คอนโด สายตาดันเห็นกับร่างบางที่นั่งอยู่ที่ล็อบบี้ 'ลืมนัดแพรว' เชี้ยแล้ว ทำไงดีวะ "แพรวจ๋าาา" ผมเดินเข้าล็อบบี้มาด้วยท่าทางที่เหมือนกับเมามาก "เออดี นัดให้มาเสือกไปเมา" เธอบ่นออกมา "แพรวว ขึ้นห้องกานนน" "ไม่ขึ้น กลับละ บาย" เธอจะเดินออกจากคอนโด ทำไงดีวะ ~พรึ่บ~ แกล้งล้มแม่งเลย "โอ๊ยยย" ผมแกล้งร้องเหมือนโดนสิบล้อทับ ฮ่าๆ "เฮ้ยย โธ่เว้ย" แพรวดูตกใจ วิ่งกลับเข้ามาช่วยพยุงผม "ขึ้นห้องกานเมียย" ผมกอดเอวแพรวไว้แน่น "เออ" แพรวพยุงผมเข้ามาให้ห้อง แล้วเหวี่ยงผมลงที่โซฟา "เมาเหมือนหมาแบบนี้ จะคุยยังไงวะเนี่ย"เธอบ่นออกมา ใบหน้าบูดบึ้งมาก เธอจัดการถอดเสื้อยืดของผมออก และลงไปนั่งที่พื้น ถอดรองเท้าถุงเท้าออกให้ น่ารักจังเลย "กินไหม" แพรวยื่นถุงเท้าแล้วเอ่ยถาม ที่ชมว่าน่ารักเมื่อกี้นี้ ขอถอนคำพูดนะ -*- "ม่ายยย ครายจากินถุงเท้าา" เออ กินเองสิ "ฮ่าๆ ก็นึกว่าเมาจนไม่รู้เรื่อง" เธอหัวเราะออกมาเสียงดัง "นอนกานน" ผมลงไปนั่งที่พื้น ดึงแพรวขึ้นนั่งตัก ~ตึกตัก/ตึกตัก~ แพรวใจเต้นแรงมาก ผมเองก็เช่นกัน ผมซบลงที่ไหล่แพรว กลิ่นตัวหอมชะมัด "ไปอาบน้ำก่อน เหม็นเหล้า" "พาปายหน่อยยย" "เออ เหนื่อยฉิบ จะมาฟังเรื่องเมื่อคืนกลับต้องมาดูแลคนเมา" บ่นยาวเลยวุ้ย เธอประคองผมเข้าห้องน้ำ และปล่อยผมลงที่อ่างอาบ "อาบห้ายหน่อย" "อาบเองเส่" ~หมับ~ ผมรีบคว้าแพรวมานั่งที่อ่าง "อาบด้วยกาน" "เออ" แพรวลุกขึ้นและถอดเสื้อผ้าออกจนหมด "จาถอดทำมาย" ลูกชายจะตื่นโว๊ยย "อาบน้ำก็ต้องถอดสิยะ" แพรวเดินตรงมาถอดกางเกงผมออก "ชิ้นนี้ม่ายถอดด" ผมรีบห้าม เมื่อแพรวจะถอดบอกเซอร์ออก "หวงจังวะ ไอ้อาวุธลับเนี่ย" แล้วทำไมถึงอยากดูจังวะ! =..= แพรวจัดการอาบน้ำให้ตัวเอง และอาบให้ผมด้วย เธอจัดการเช็ดตัวให้ แต่เสื้อผ้าผมใส่เอง "นอนกาน" ผมนอนลงกับพื้น "ลุก ไปนอนบนเตียง" แพรวดึงผมขึ้น "อุ้มหน่อยยย" "ตัวอย่างกับช้าง ใครจะอุ้มไหว ลุก!!!" เธอตะคอกกลับมา ลุกก็ได้วะ "นอนนนน" ผมเดินมาถึงเตียง ก็ดึงแพรวให้นอนลงข้างๆ "นอนดีๆ สิ" แพรวดันให้ผมนอนเข้าที่ ~พรึ่บ~ ผมขึ้นคร่อมร่างบาง คนใต้ร่างนอนมองผมตาแป๋ว ผมก้มหน้าลงไปใกล้ๆ เธอ ตอนนี้ผมใจเต้นแรงมาก "แพรวรู้สึกอะไรบ้างไหม" ผมถามด้วยน้ำเสียงปกติ ขี้เกียจแอ๊บเมาแล้ว "รู้สึกสิ" "แพรวรู้สึกอะไร" ผมลูบปอยผมแพรวอย่างเบามือ อยากรู้ว่าเธอรู้สึกแบบเดียวกับผมหรือเปล่า "รู้สึกหนัก จะมาทับทำไมเนี่ย" หมดกันกู แพรวหวานเป็นบ้างเปล่าวะเนี่ย! "โว๊ะ" "นี่พี่เจมส์แกล้งเมาใช่ปะ" "ใช่ครับ" ผมตอบยิ้มๆ ให้แพรว "แกตาย" แพรวเอาหมอนฟาดผมหลายครั้ง "โอ๊ยๆ ยอมแล้วๆ" ผมจับมือแพรวไว้ "เล่ามาสิ" เธอหอบหายใจเหนื่อย แล้วนั่งรอฟังผมพูด "รอแป๊บ" ผมเลยเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนไอ้เบิร์ด และเปิดรูปแพรวที่นอนเปลือยอยู่ มายื่นให้แพรว "หุ่นดีจัง" เธอดูแล้วเอ่ยออกมา "มันใช่เวลามาชื่นชมหุ่นไหม" จะบ้าตายกับแพรวจริงๆ -*- "ฮ่าๆ ต่อๆ" "คือว่าแพรวไปผับ แล้วไปเข้าห้องน้ำ แพรวจำได้ไหม" "จำได้ค่ะ แพรวเดินกลับมาเจอพี่เบิร์ด เขายื่นเหล้าให้แพรว ตอนแรกแพรวไม่รับ แต่เขาบอกว่าดื่มแก้มนี้แล้วจะไม่มายุ่งอีก แพรวเลยดื่มไปหน่อยนึง" "มันวางยาปลุกเซ็กซ์แพรว พี่เห็นตอนที่มันกำลังพาแพรวออกจากผับ พี่ก็รีบขับรถตามมันไป ที่คอนโดมัน" "..." แพรวหน้าเจื่อนลงไปเลย เมื่อรู้ว่าตัวเองโดนอะไรไปบ้าง แต่นี่เพิ่งเริ่มต้นเองนะ "มันถ่ายรูปแพรวไว้ ขู่จะปล่อยลงเน็ต พี่เลยเอาโทรศัพท์มันกลับมาด้วยเนี่ย" "ชั่วฉิบหาย" แพรวด่าออกมา แล้วน้ำตาคลอ "เฮ้ยๆ ไม่ร้องๆ" ผมดึงแพรวเข้ามากอดหวังจะให้เธอรู้สึกดีขึ้นมา "ฮึกๆ แพรวโดนมันปล้ำหรือเปล่า" แพรวสะอื้นนิดหน่อย "ไม่โดน พี่ไปช่วยทัน" เธอปล่อยกอดผม แล้วมานั่งมองหน้าผม "แล้วทำไมแพรวนอนโป๊อยู่กับพี่ล่ะ" "แพรวไล่ปล้ำพี่ จนพี่หนีเข้าห้องน้ำ ออกมาอีกทีก็เห็นแพรวนอนเปลือยอยู่หน้าห้องน้ำ พี่ก็เลยอุ้มมานอนที่เตียง" "แพรวก็ยังไม่เสียซิงอะดิ่" "ไม่เสียครับ" "ค่อยโล่งอกหน่อย" เธอยิ้มกว้างและโผเข้ากอดผมด้วยความดีใจ ผมเลยกอดตอบไว้แน่น
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD