“Nom…nom…nom…” Patuloy lang na nilantakan ni Enmo ang pagkain na nasa harap nito at tila ba wala itong kabusugan.
Matapos nilang umalis sa pamamahay ng punong ministro, hindi agad siya dumiretso umuwi at huminto muna rito sa kainan. Hindi siya pumunta sa crystal fable para kumain kundi sa ibang kainan.
Hindi na niya makakayang bayaran ang kakainan nila roon kapag kasama niya si Enmo. Huwag tingnan na maliit ito sapagkat mahilig itong kumain ng masasarap na makakain kahit na ang totoo niyan ay hindi naman kailangan nito kumain.
“So, paano ka napunta sa kamay ng punong ministro na iyon?” Binaba niya ang kanyang inihaw na karne ng baka at tiningnan ito.
“Punong ministro, sino iyon—nar?”
“Iyong lalaki na ikinulong ka sa kulungan.”
“Ahhh!! Punong ministro ba iyon—nar? Ba, wala sa hits
