Escaping The Mafia Boss Temptation (SPG-TAGALOG)

CHAPTER 2: Sindikato

Nagising ako sa malambot na kama. Ramdam ko ang sakit ng ulo at pagkahilo. Agad akong dumaing nang pagkamulat ko sa mata ko, mas lalo kong naramdaman ang pananakit nito. Natulala pa ako nang ilang saglit, iniisip ang nangyari kanina.

What was happening? Where am I?

Una kong nakita ang mataas na ceiling na may malaki at magandang chandelier. Huminga ako nang malalim sa pagkat hindi familiar sa akin ang kuwarto. Agad akong bumangon nang mapagtanto ko na hindi pala ako nanaginip kanina na may maraming armadong lalaki na gusto akong patayin.

"You still have 5 minutes to change your clothes. Get the hell up."

Naigtad ako sa gulat nang makarinig ng baritonong tinig sa isang sulok kung saan mayroong sofa roon. I saw a man sitting on a black leather couch. Hindi ko pa masiyadong klaro ang mukha nito pero sa paraan nang pag-upo niya roon nagmukha siyang nakakatakot pagmasdan. His aura and the way he dress up, he's like a serial killer in the movie. Wearing a black suit and a black tinted shades. It's makes him more scary.

"S-Sino ka? Papatayin mo ba ako?!" Agaran akong tumayo sa kama. "I know martial arts. I know how to fight. Don't you dare touching me."

Hindi nagsalita agad ang lalaki. He was still there watching me like I'm some crazy talking nonsense. Naalala ko na ngayon kung ano'ng nangyari kanina. At kung bakit ako na punta rito sa malaking kuwarto, may pinaamoy sila sa akin....at...

Nanlaki ang mata ko nang may na pagtanto ulit. Kinapa-kapa ko ang sarili, so far wala naman akong naramdaman na pananakit sa gitnang bahagi ko. Hindi rin nagalaw itong suot ko. I'm still complete.

"I didn't touch you...tsk!" he said coldly na tila ba alam niya ang nasa isipan ko. He looked very annoyed when he watches his gold watch. Nataranta ako nang tumayo ito at maglakad palapit sa akin.

"Just stay there... I know you're part of the sindicate. Kung ano man ang mga transaction na ginagawa niyo rito. Alam kong pumapatay kayo ng tao. Promise, I won't tell this to anyone. Gusto ko lang umalis rito. I wanna go home."

"Hindi ka makakauwi hangga't hindi mo nagawa ang utos ko." Namulsa siya. Bawat hakbang nito kumakabog ang puso ko sa takot at kaba.

Agaran akong umatras sa headboard, palayo sa gilid ng kama kung saan siya hihinto. When he stopped walking, mas klaro ko na ngayon ang mukha niya. He has pointed nose, na depina 'yun dahil sa suot nitong black tinted shades. His chin and jaw are perfectly fit to his face. May kaunti rin itong balbas na bumagay sa kanya. His hair are almost covered on his forehead. His lips are too thin but it's reddish. Lumunok ako when I realized his appearance was overly attractive. He has a handsome face, bumagay sa katawan niya na malalaki ang muscles, animo'y araw-araw nakatambay sa gym.

"W-What do you want from me?" Sa kabila ng takot ko, taas noo ko pa rin akong nagtanong sa kanya.

"You'll be my bride today," walang pagdadalawang isip nitong sagot.

Tinanggal nito ang suot na shades sa mata. Doon mas klaro ko kung gaano siya ka gwapo ngunit nakakatakot ang titig nito. Kahit waa siyang pinapakitang emosyon ngunit para akong hihimatayin sa paraan ng pagtitig niya. I blinked my eyes twice. Prinoproseso ang sinabi nito.

Tama ba ang pagkarinig ko? Bride?

When i finally recovered. Muli akong lumunok. Drug adik ba ang lalaking 'to? Bakit niya ako pakasalan?

"B-Bride? Ikakasal ako sa'yo? Are you crazy? Hindi nga kita kilala."

"It's whether you like it or not... Ikakasal ka sa araw na ito. And you must follow everything that I say. Kung ayaw mong mabulok rito sa Isla." His dominant eyes darted on my lips.

Tumaas ang balahibo ko nang maglabas siya ng baril sa harapan ko at nilapag niya sa kama. Sinundan ko ito ng tingin. Natameme na ako nang yumuko ang lalaki para silipin ang mukha ko. Tanging masamang tingin ang ginawad ko sa kanya.

"Do you hear what I say?" he asked with a bit of scary in his tone.

Pinagmasdan ko siya sandali. Mukhang sa itsura niya pa lang ayaw niya ng paligoy-ligoy at mas lalong ayaw nitong magbiro. He is getting serious.

"P-papatayin mo ba ako kapag hindi ko sinunod ang utos mo?" tanging na tanong ko sa pagkat hindi ko na rin alam ang gagawin. All I want is to get out in this Island and escape from this scary man.

"Exactly... I will kill you if you run. Kung gusto mo pang mabuhay. Tanging pagpapakasal lang sa akin ang paraan para makaalis ka sa lugar na ito."

I was trying to spit a word but my mouth was hangged open. Umayos siya sa pagkatayo saka namulsa. Pinagmasdan niya ako sandali sa pagkat hindi na ako maka-imik. Nagkaroon siya ng kaunting ekspresyon isang hindi maipaliwanag na tingin. His brows raised up and he sighed.

"Huwag mo rin subukan tumakas dahil hindi magdadalawang isip ang mga tauhan ko na patayin ka. And I can't protect you because I warned you already."

Parang sasabog ang isipan ko sa tamang gawin. Kulang ang salitang nakakatakot para ihayag itong naramdaman ko sa estrangherong lalaki. Sino'ng mag-akala na sa isang ito ako matatali? Is this for real? Talaga bang ikakasal ako ngayong araw?

"The wedding... Makatotohanan ba talaga 'yan or... It's just a pretend marriage?"

"It's a real wedding. You're not just pretending. Ikakasal ka ngayong araw at pagkatapos nu'n pwede ka ng umuwi... Wear that wedding gown. Hihintayin kita sa labas." Tiningnan niya ang puting gown sa may paanan ng kama.

I looked that too. Sobrang ganda nun, isa sa pangarap kong suotin kapag ikakasal ako sa lalaking mahal ko pero paano ko matutupad ang kagustuhan ko kung sa lalaking hindi ko kilala maikasal ako? Hindi ko rin mahal at sa pilitan din ang pagpapakasal ko.

"Hindi ako nagbibiro rito. Ayaw kong magpakasal sa'yo." Iniling ko ang ulo. Still consistent on my decision that I shouldn't married with a stranger. Akala ko sa pelikula lang nangyari ito, pwede rin pala mangyari sa akin. "H-Hindi ako pwedeng makasal sa'yo. Hindi kita kilala, wala akong gusto sa'yo. Kaya huwag kang magbiro na ganyan. This isn't real, right?"

Sumeryoso lalo ang titig ng lalaki sa akin. Kumunot ang kanyang noo.

"I'm not kidding here. I can kill you right now." Mabilis niyang kinuha ang baril sa kama. Nataranta ako sa takot at mabilis na tumayo palayo sa kama.

"F-fine.. fine... Magpapakasal na ako. Just don't kill me." Hindi ko maiwasang umiyak dahil wala talaga akong choice. Mahalata mo talaga sa kanya na desidido itong pumatay ng tao basta hindi ko siya susundin.

"Good... When you walk out on that door. Wala kang ibang gawin kundi sundin lahat ng utos ko. Maliwanag?" maowtoridad nitong utos. Tumango ako nang marahan. Humihikbi na ako. I really don't have a choice. "Now, I want you to fix yourself. Be presentable in front of my grandfather. Because if you didn't behave, the gun are always in my pocket. I can easily pull the trigger in your head without hesitation."

Nilagay niya ang baril sa likuran. Tinago ito. Pinagmasdan niya ang kabuuan ko, his jaw clenching bago siya tumalikod. Iniwan niya ako sa kuwartong 'yun na walang kasiguraduhan kong ano'ng naghihintay na kapalaran ng buhay ko oras na magpapakasal ako sa lalaking myembro yata ng sindikato.