เกินต้าน
836 Words
ตอนที่ 11
หนึ่งปีผ่านไป
ตอนนี้แทนคุณและมุกสลิลเรียนอยู่ ปี2 มุกสลิลยังคบหาอยู่กับพี่ต้นพี่ชายของบีบี ส่วนแทนคุณก็ทำหน้าที่ให้คำปรึกษาเพื่อนสนิทมาโดยตลอด แทนคุณได้ย้ายจากหอพักเก่าเปลี่ยนมาอยู่คอนโดเพราะคุณแม่ของเขาได้ซื้อให้ แฟนคนล่าสุดของแทนคุณชื่อน้องปรานไหม เป็นรุ่นน้องในคณะ
“เฮ่ย!..แทน ไอ้น้ำผึ้งที่ฉันสั่งของมาถึงยังวะ” หลังจากว๊ากน้องปีหนึ่งเสร็จเกือบเย็น มุกสลิลก็กลับมาถึงคอนโดในตอนมืด ๆ
“เห็นนิติแจ้งมาว่ามีพัสดุมาเมื่อเช้า แกรีบไปเอาสิฉันลืมบอก” แทนคุณที่รีบมานั่งปั่นงานอยู่ที่โต๊ะภายในห้องรีบบอกเพื่อนทันที
“เอ่อ!!..แล้วแกสั่งมาทำไมวะน้ำผึ้งเนี่ย..”
“เอ่อน่า!..ฉันไปเอาก่อน แล้วเดี๋ยวจะขอให้แกช่วย”
“อืม” แทนคุณตอบเพื่อนสาวอย่างไม่เข้าใจ
“มันจะให้ช่วยอะไรวะ” ชายหนุ่มพึมพำ หลังจากที่เพื่อนสนิทเดินจากไปแล้ว
พอมาเดินกลับมาถึงห้องมุกสลิลก็รีบแกะกล่องพัสดุเพื่อที่จะนำน้ำผึ้งออกมา
“แกจะสั่งมาทำไมวะ เซเว่นก็มีขาย” แทนคุณเอ่ยถามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ
“ไอ้บ้า!.. แกนี่ไม่รู้อะไรซะแล้ว เนี่ยมันคือน้ำผึ้งที่เค้าเอาไวแวกซ์ขน”
“แว็กซ์ขนงั้นรึ!!!” แทนคุณเอ่ยถามเพราะยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เพื่อนบอก
“เอ่อ!!!..เดี๋ยวแกต้องทำให้ฉัน เพราะฉันเอื้อมไม่ถึง”
“เอาสิ ตรงไหนล่ะ”
“ยังไม่ใช่ตอนนี้ ฉันขอไปอาบน้ำก่อน ไม่อยากให้แกได้กลิ่นอันไม่พึงประสงค์ของฉัน เดี๋ยวจะเป็นลมตายไปซะก่อน” มุกสลิลยิ้มยั่ว ๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“ไอ้บ้าเอ๊ย! แล้วทำไมแกไม่ไปทำเองในห้องน้ำเองวะ” แทนคุณรีบบอก เพราะถ้ามุกสลิลต้องมานอนให้เขาแว็กซ์ขน เกิดเขาห้ามใจไม่อยู่จะทำยังไง
“ก็ฉันเอื้อมไม่ถึง เอ่อน่า!!!! เดี๋ยวให้ค่าจ้างเป็นเลี้ยงข้าวแกมื้อนึงอะ”
“เอ้า ๆ ก็ได้”
หลังจากที่มุกสลิลอาบน้ำออกมาเรียบร้อยเธอก็นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมา เธอไม่อายเพื่อนเพราะเธอไว้ใจแทนคุณ ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาแทนคุณก็ไม่เคยจะล่วงเกินเธอเลยสักครั้ง ถึงแม้จะนอนเตียงเดียวกันก็ตาม เธอก็ยังคิดอยู่เหมือนกันว่า ไอ้แทนคุณเพื่อนของเธอเนี่ย!!..มันคือผู้ชายเต็มร้อยมั้ย ยุให้จีบใครจริงจังก็ไม่เอา! มีรายล่าสุดเป็นน้องปีหนึ่ง ชื่อปรานไหมมันก็ทำท่าจีบน้องเค้าแต่ว่าก็ไม่เคยพาไปไหนเลย ซึ่งเธอก็สงสัยอยู่ว่ามันจีบสาวประสาอะไรของมัน!
“เดี๋ยวแกเอาน้ำผึ้งเนี่ยนะ ป้ายไปที่ขนรักแร้ของฉันนะ จากนั้นก็ใช้ผ้าแวกซ์อันนี้แปะทิ้งไว้” มุกสลิลอธิบายเสร็จก็ยื่นอุปกรณ์ทั้งหมดให้เพื่อน ก่อนจะลงไปนอนบนเตียงแล้วยกแขนขึ้นมาหนึ่งข้าง แทนคุณกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคง เต้านมอวบเต่งตึงมันช่างล่อตาล่อใจของเขาเสียจริง ๆ แถมบราเธอก็ไม่ใส่
“ป้ายลงไป นั่นแหละ ป้ายลงไปจนเต็มเลย ห้ามย้อนขนนะ” เธอรีบอธิบายขั้นตอนอีกครั้ง ในขณะที่เพื่อนกำลังป้ายน้ำผึ้งลงบนวงแขนของเธอ
“แล้วก็เอาผ้าแว็กซ์มาวางทับเลย”
“ต้องรอให้แห้งมั้ย”
“ไม่หรอก แกช่วยรีดให้หน่อยสิ”
“รีดยังไง”
“ก็รีดให้น้ำผึ้งมันซึมเข้าตัวผ้าไง” คราวนี้รีดไปรีดมา แทนคุณก็แอบจินตนาการเรือนร่างของเพื่อนสาวภายใต้ผ้าเช็ดตัวผืนสั้นตัวนั้น
“เสร็จยัง!!”
“เสร็จแล้ว มันซีมออกมาในผ้าแล้วล่ะ”
“จากนั้นแกก็ดึงย้อนขนขึ้นไปนะ ทีเดียวเลย เอาแรง ๆ เลย”
“ต้องเจ็บแน่ ๆ เลยใช่ปะ”
“นิดหน่อย!!! อยากมีวงแขนขาวเนียนก็แบบนี้แหละ แกจะเอามั้ยเดี๋ยวฉันทำให้”
“บ้า!.. ผู้ชายที่ไหนเค้ากำจัดขนรักแร้กันเล่า”
“เอาละนะ”
“เอาเลย”
“อ๊าห์!!!!ซีดดดดดส์ โอร๊ยยย!!! อ่าห์!!!” เสียงครางของเธอทำให้แทนคุณถึงกับเคลิ้ม
“เฮ่ย!.. ออกเกลี้ยงเลยว่ะ”
“เอ่อ แล้วต่อไปแกก็ทำข้างขวาให้ฉัน”
“เอ่อ!! รู้แล้วน่า”
ระหว่างที่กำลังป้ายน้ำผึ้งไปบนขนอ่อนบาง ๆ ของเพื่อนสาว คนที่พยายามเก็บอาการก็เอ่ยถามขึ้นมาอย่างสงสัย
“ทำไมแกไม่ทำเลเซอร์เอาวะ ง่ายดี”
“มันก็เจ็บเหมือนกันแหละ ขนไหม้เลยนะโว้ย! ฉันเห็นยัยรสไปทำมาแล้ว อีกอย่างมันก็เปลืองตังค์ด้วย”
“ยืมฉันก่อนก็ได้นี่”
“พอแล้ว อย่าให้ฉันเป็นหนี้บุญคุณแกไปมากกว่านี้เลย”
- Writer
