ตอนนี้พวกเรามาถึงหน้าโรงค้าทาสแล้ว สภาพของที่นี่ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด ด้านหน้าเป็นศาลากว้างๆมีกรงขังนับสิบกรงที่มีคนอยู่ในนั้นไม่ได้แออัดมากทุกคนดูสะอาดดี ด้านหลังมีเป็นประตูกั้นเป็นห้องคงเป็นของพวกผู้คุม ซึ่งด้านนอกก็มียืนอยู่ประปราย
เมื่อกลุ่มพวกข้าเดินมาถึงคนดูแลที่สังเกตเห็นก็รีบลุกมาตอนรับและพาเดินชมตามกรงต่างๆทันที รวมถึงพูดแนะนำทาสที่อยู่ในกรงแต่ละกรงอย่างโอ้อวด ที่ว่าทำไมถึงว่าโอ้อวดถึงแต่ละคนจะดูสะอาดแต่ก็ช่างห่างไกลจากคำว่าแข็งแรงกำยำไปมากทีเดียวแต่ละคนผอมแห้งและดูอ่อนแรงเสียมากกว่า
ข้าหันไปมองเด็กทั้งสองซึ่งตอนนี้จับมือของพี่เฟยเอาไว้ หน้าตายังวางท่าเย็นชาได้ดีทีเดียวถ้าไม่เห็นมือที่จับมือคนตัวโตเอาไว้ว่ากำแน่นขนาดไหน
พี่เฟยคงสังเกตเห็นเช่นกันจึงพาพวกเราเดินออกมาด้านหน้าไม่เดินดูต่อ แต่หันไปบอกคนดูแลให้หาคนตามที่ต้องการมาให้เลือกแทน แต่ยังไม่ทันจะได้เลือกก็มีเสียงดังเอะอะโ
