บทที่ 10 สัญญา ซื่อสัตย์ มั่นคงมีเมียเพียงคนเดียว

3080 Words
บทที่ 10 สัญญา ซื่อสัตย์ มั่นคงมีเมียเพียงคนเดียว เมื่อเสกคาถาร่ายมนต์วิเศษทำให้น้องเชื่อใจและหายโกรธแล้ว พิสุทธิ์ก็อุ้มเมียขึ้นแนบแผ่นอกเดินไปยังบันไดขึ้นชั้นบน เขายิ้มเมื่อก้มจูบพูดเบา ๆ ชิดหน้าผากนุ่มว่า “กอดคอพี่ไว้สิ” พิสุทธิ์สบตาคู่งาม ปลายจมูกโด่งคมสันชนกับจมูกเรียวเล็ก เท้าก็ก้าวขึ้นบันไดตรงเข้าไปในห้องนอน “พี่ หนูยังทำกับข้าวค้างไว้นะ” คนท้องไม่ขัดขืนปล่อยตัวปล่อยใจและทำตามคำสั่งของสามี แขนเล็กสองข้างที่ไม่ยอมกอดตอบพี่เก้านั้นยกขึ้นโอบกอดลำคอหนาไว้ ใบหน้าแดงอมชมพูซบแผ่นอกกว้างเพื่อหนีสายตาหื่นกระหายที่เอาแต่มองเธอ “ค่อยลงไปทำต่อก็ได้” พิสุทธิ์บอกเมีย “พี่ไม่หิวเหรอคะ” เธอถามสามีชิดหน้าอกแข็งแรง “ตอนนี้พี่ยังไม่หิว ยัยหนูก็หลับอยู่ในห้อง” พี่เก้าเจ้าเล่ห์ไม่หิวข้าวแต่หิวเมียมาก ผิวพรรณเปล่งปลั่งอมชมพูทำให้เขาอยากจับน้องกินตั้งแต่อยู่ในห้องนั่งเล่นแล้ว “พี่เก้า” พัชชาถูกสามีปล่อยให้นอนบนฟูกนุ่ม ใบหน้าผ่องใสไร้สิวฝ้าแดงซ่าน ดวงตากลมโตสั่นระริกมองสามีกำลังแปลงร่างเป็นเด็กแรกเกิด “ว่าไงครับสุดสวย” พิสุทธิ์คำรามเสียงแหบแห้ง ดวงตาสีเข้มไหวสะท้านมองคนท้องตั้งแต่ปลายเท้าน้อยไล่ไปตามขาเรียวจนถึงทรวงอกอิ่ม “พี่เก้าจะทำอะไรคะ” ทำไมพัชชาจะไม่รู้ว่าสามีต้องการอะไรจากเธอ ความหื่นของเขาทำให้คนท้องหวาดกลัวสะเทือนไปถึงลูกในท้อง เธอจึงครางเสียงสั่นถามเมื่อเห็นคนตัวสูงเปลือยท่อนบนเตะกางเกงยีนสีซีดออกจากขา “พี่คิดถึงเธอ คิดถึงลูก พี่อยากเข้าไปเล่นกับลูก หนูนาให้พี่เข้าไปหาลูกนะ” พิสุทธิ์ยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ ร่างกายกำยำคืบคลานขึ้นเตียงไปนั่งทับขาสองข้างตรงปลายเท้าของเมีย “พี่? แต่หนูกลัวค่ะ กลัวว่าลูกจะเป็นอันตราย” พัชชาส่ายหน้าไปมาห้ามสามี มือไม้สั่นจับผ้าห่มขึ้นมาห่อตัวไว้ พร้อมทั้งย่นเท้าหนีมือของสามี ซึ่งพิสุทธิ์เริ่มจุดประกายความซ่านสยิวให้น้องโดยการก้มลงจูบนิ้วเท้าของเมีย “พี่จะไม่เล่นกับลูกรุนแรงหรอกนะ หนูนาอย่าห้ามพี่เลยนะ” พิสุทธิ์ดึงผ้าห่มจากมือน้องมาคุมโปง แล้วเขาก็โน้มตัวนอนคร่อมเมีย แขนกำยำสองข้างยันฟูกนุ่มขนาบน้องไว้ ไม่ยอมให้น้ำหนักตัวเองทับท้องโหนกนูนของน้อง “ฮืออ พิ...พี่เก้า” เสียงใสครางอู้อี้ชิดกลีบปากหยักเมื่อพี่เก้าจูบเธออย่างดูดดื่มกระชากวิญญาณจนเธอหายใจแทบไม่ทัน “นานแล้วนะพี่เราไม่ได้มีอะไรกัน” อาการหายใจไม่ทั่วท้องของน้องทำให้พิสุทธิ์ยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาหยุดสูบลมหายใจของน้อง เปลี่ยนมาจูบเบา ๆ ตอดเล็กน้อยเวลาน้องบอกไม่ให้เขาสัมผัส “พี่เก้า หยุดก่อนได้ไหม” คนท้องครางเสียงกระเส่าห้าม แต่ร่างกายนุ่มนิ่มอ่อนเปลี้ย เมื่อความร้อนผ่าวจากมือของสามีลูบไล้จนผิวเธอแดงเถือก “พี่ขอนะหนูนา พี่ใจจะขาดตายอยู่แล้ว” ‘ใช่!’ ตั้งแต่พัชชาท้องเขาและเธอก็ไม่เคยได้ร่วมรักกันเลย ถึงหมอจะบอกว่าคนท้องมีเพศสัมพันธ์ได้ แต่ในเมื่อน้องห้ามหรือกลัวพิสุทธิ์ก็ต้องทำตามใจเมีย ไม่เคยทำเข้าไปในตัวน้องเลย “พี่เก้า” คนท้องครางเสียงสั่นเครือเมื่อพี่เก้าบรรจงจูบลูกในท้อง ซึ่งลูกในท้องก็คงรับรู้ว่าพ่อกำลังหยอกล้อจึงเคลื่อนตัวอยู่ในท้องของแม่ตอบรับสัมผัสของพ่อ “ลูกรักของพ่อ คิดถึงพ่อไหมครับ พ่อคิดคิดถึงหนูมากนะครับ” พิสุทธิ์คำรามเสียงกระหึ่มชิดช่อดอกไม้ผ่านกางเกงในลูกไม้สีหวาน กลิ่นหอมเหมือนดอกซากุระทำให้พี่เก้าปวดร้าวไปทั้งเนื้อแท้ที่ขยายใหญ่โตพร้อมที่จะปลดปล่อยยาบำรุงให้ลูกในท้องของน้องเจริญเติบโตยิ่งขึ้น “พะ...พี่ หนูกละ...กลัวลูกเจ็บค่ะ” พัชชาขยับตัวไปมาอำนวยความสะดวก เมื่อสามีกำลังถอดชุดคลุมท้องรวมถึงกางเกงในออกจากตัวเธอ “ชู่วว ดวงใจของพี่ พี่จะทำให้เบาที่สุด จะไม่กระทบถึงลูกแน่นอน ยอดรักของพี่ต้องเชื่อใจพี่นะ” พิสุทธิ์ซ่านสะท้าน ขนกายลุกซู่จนเขาต้องกัดฟันจนขมับนูน มือสั่นสะท้านจับความแข็งแกร่งถูไถไปตามรอยแยกสีสวย “พี่เก้า หนูเจ็บค่ะ” พัชชาร้องไห้ไม่มีเสียง มีเพียงน้ำใสไหลอาบปลายหางตา เธอเจ็บจี๊ดเมื่อตัวตนของพี่เก้าเข้ามาในตัวเธอเพียงนิดเดียว “ดวงใจของพี่ เจ็บนิดเดียวนะ” นานแค่ไหนเขาจำไม่ได้ที่ไม่ได้เข้าไปในตัวเธอ ซึ่งช่อไม้ของน้องช่างดูดดึงรัดแน่นเหมือนสาวบริสุทธิ์ “หนูจะ...เจ็บค่ะ” พัชชาสะดุ้งเฮือกเมื่อพี่เก้าอัดความแข็งแกร่งเข้ามาในตัวเธอ เธอยกมือขึ้นปิดปากกัดนิ้วมือของตัวเองจนนิ้วชี้เป็นแผล “หนูนาดีสำหรับพี่เหลือเกิน พี่รักเธอ” พี่เก้ากึ่งนั่งกึ่งนอนคร่อมตัวน้อง ใบหน้าหล่อโน้มเข้าหาคนใต้ร่าง ปากหยักจูบปากอิ่มบวมเจ่อทำให้น้องคล้อยตาม แล้วเขาก็ดันความใหญ่โตเข้าไปในดอกไม้ชุ่มฉ่ำน้ำหวาน “พี่เก้า” คนท้องเกร็งสะท้านเฮือก เธอละมือจากผ้าปูที่นอนยกขึ้นเกาะแขนกำยำไว้แน่น เมื่อความแข็งแรงใหญ่เกินที่เธอจะรับไหวแต่ก็คุ้นเคยเข้ามาอยู่ในตัวเธอ ความเจ็บเปลี่ยนเป็นซ่านทำให้เธอจิกเล็บลงบนผิวแขนของสามี “ยอดรักของพี่ หายเจ็บหรือยัง บอกพี่สิ” พิสุทธิ์ก้มจูบเช็ดน้ำใสออกจากดวงตากลมโตกระซิบถามเมียรักเมื่อน้องเอาแต่ทำหน้าเซ็กซี่ส่ายไปมา เขาจึงถามเธออีกครั้งว่า “ถ้าหนูนาไม่เจ็บพี่จะขยับแล้วนะ ว่าไงหนูนา บอกพี่สิ เจ็บไหม พี่ทำเธอกับลูกเจ็บไหม” พิสุทธิ์ซ่านสยิวเมื่อช่อดอกไม้ของน้องรัดตัวตนของเขาแน่นจนเขาหายใจไม่ออก ชายหนุ่มเคลื่อนกายช้าบ้างแช่ไว้บ้างและเร่งเอวบ้าง ปากหนาคำรามซี้ดซ้าดก็คอยถามน้องทุกครั้งยามขยับตัว แต่พิสุทธิ์ก็ต้องหยุดทุกอย่างไว้เพียงแค่นั้น แม้จะทรมานจนความแข็งแกร่งแทบจะระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ ก็ตาม เมื่อเสียงร้องไห้โยเยของลูกดังอยู่อีกห้อง “ฮืออ คุณแม่ขา คุณแม่อยู่ไหนคะ?” “พี่เก้า เสียงลูกร้องไห้ค่ะ” เสียงร้องงอแงของลูกสาวทำให้พัชชาห้ามสามี เธอทั้งดิ้นและขัดขืนไม่ยอมให้พี่เก้าได้ทำบทรักต่อ “หนูนา อย่าเสียงดังสิ และอย่าขยับตัว เดี๋ยวลูกก็คงหลับไปเองแหละถ้าไม่ได้ยินเสียงของเรา” พิสุทธิ์ไม่ยอม เขายังนอนคร่อมเมีย ปากหยักจูบปากอิ่ม ส่วนด้านล่างก็ขยับเคลื่อนตัวตนใส่น้องไม่หยุด “คุณแม่ขา ฮืออ” ด้านหนูน้อยพิชญาเมื่อไม่เห็นแม่ แม้แต่พ่อที่เป็นคนนอนเป็นเพื่อนเมื่อตอนเย็นก็ไม่อยู่ เด็กก็ยิ่งร้องไห้จ้าหาพ่อและแม่ “พี่เก้าปล่อยหนูก่อนค่ะ” อารมณ์สวาทคล้อยตามสามีเมื่อครู่นี้หายไปทันทีเมื่อเสียงของยัยหนูร้องเหมือนหวาดกลัว “พีชลูกพ่อ ทำไมลูกถึงชอบทำให้พ่อตกสวรรค์แบบนี้คะ” พิสุทธิ์คำรามเสียงดังในลำคอ เมื่อถูกเมียผลักจนเขาต้องนอนหงายแผ่หลาข้างตรงปลายเท้าของเมีย “พี่เอาชุดมาให้หนูเดี๋ยวนี้นะ” พัชชาแกะแขนกำยำออกจากเอว แล้วคลานหาชุดคลุมท้อง ซึ่งชุดกระโปรงของเธอถูกพี่เก้าครอบครองกอดไว้อย่างหวงแหน “หนูนา พี่ปวดไปหมดแล้วนะ” พิสุทธิ์คำรามอย่างเจ็บปวด เขาขยับเข้าไปนอนตะแคงข้างกอดเมียไว้จากทางด้านหลัง “พี่เก้า ปล่อยหนูเถอะค่ะ เดี๋ยวยัยหนูเข้ามาเห็นจะไม่ดีนะคะ” พัชชาหน้าแดงซ่านเมื่อสามีชี้ให้ดูความแข็งแกร่งฉ่ำไปด้วยน้ำรักของเธอและเขาชูคอผงกหัวให้เธอ “เฮ้ย!” พิสุทธิ์ชักดิ้นชักงอเหมือนเด็กถูกขัดใจ เมื่อเห็นเมียกำลังเอาเสื้อเชิ้ตของเขาไปใส่ และกำลังใส่กางเกงใน แต่ชายหนุ่มเร็วกว่ารีบคว้ากางเกงในของเมียมากองไว้บนหน้า “ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวหนูกับลูกจะลงไปข้างล่างทำกับข้าวรอนะคะ” พัชชารู้สึกผิดและเห็นใจพี่เก้า ซึ่งเธอยอมรับว่าตั้งแต่มียัยหนูและท้องลูกคนที่สอง เธอก็ไม่ค่อยได้ดูแลสามีเลย และยังทำหน้าที่เมียไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน “หนูนา” พิสุทธิ์ดึงชุดคลุมท้องของน้องออกจากหน้า เขามองเมียด้วยสายตาละห้อย “พี่เก้าขา ลูกร้องไห้ใหญ่แล้วนะคะ” พัชชาโน้มหน้าลงไปจูบริมฝีปากของเขา เสียงใสกระซิบอ้อนวอนขอกางเกงในคืน “คืนนี้หนูนาต้องนอนกับพี่นะ” ถึงอยากจะกดน้องให้นอนลงที่เดิม แล้วกระโจนขึ้นคร่อมกระแทกความเป็นตัวตนใส่น้องมากแค่ไหน แต่พิสุทธิ์ก็อดกลั้นความต้องการไว้จนหน้าตาแดงก่ำ “คนบ้า” พัชชาทำเสียงงอนใส่สามี “ตอบพี่สิ” พิสุทธิ์ถามเมีย เมื่อน้องพยักหน้า เขาก็รีบลุกขึ้นนั่งและเป็นคนใส่กางเกงในให้เมียด้วยความรู้สึกทรมานหัวใจ ปวดระบมความเป็นชายแข็งแกร่งมากเมื่อได้สัมผัสผิวนุ่มของน้อง “ค่ะ คนหื่น” คนท้องรับคำสามีโดยการจูบแก้มสาก ซึ่งพิสุทธิ์ไม่ยอมปล่อยให้น้องจูบเขาฝ่ายเดียว มือหนาสอดเข้าข้างแก้มนุ่มอุ้มหน้างามไว้จูบเธออย่างดูดดื่มและเร่าร้อนขึ้นทุกขณะ “สัญญากับพี่นะ หนูนาต้องนอนกับพี่นะ” เมื่อเห็นเมียจะลงจากเตียง พิสุทธิ์ก็รีบฉุดแม่ของลูกเข้ามากอด ขอคำมั่นสัญญาจากเธอด้วยสัมผัสอันแสนเร่าร้อน “หนูสัญญาค่ะ” พัชชาคล้อยตามรสจูบอันแสนวาบหวาม เธอครางเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ นี่ถ้าไม่มีเสียงเรียกของยัยหนูดังอยู่ข้างหลัง เธอก็คงถูกพี่เก้ากินเธอแน่ “คุณแม่ขา...” “ลูกพีชลูกแม่” พัชชาผลักออกจากสามี หันไปมองยัยหนู ลูกสาวตัวน้อยยืนดูดนิ้วกอดตุ๊กตาหมีเน่าอยู่ตรงประตูห้อง และก่อนที่เธอจะลงจากเตียงไปหาลูก เธอก็ดึงผ้าห่มมาคลุมคนตัวเปลือยที่ยังนอนงอตัวอยู่ข้าง ๆ “คุณแม่ทำอะไรคะ” เมื่อแม่อุ้มให้ขาสองข้างขนาบเอวของแม่ เด็กน้อยขี้สงสัยก็ซบหน้าลงบนหัวไหล่นุ่มของแม่ตากลมบ้องแบ๊วใสแป๋วก็มองเตียงนอนของพ่อและแม่ “ตัวไม่ร้อนแล้วนี่” พัชชาไม่ตอบคำถามของลูก แต่เธอกลับแตะริมฝีปากของตัวเองบนข้างขมับของแก เพื่อเช็กดูว่าลูกสาวสุดดวงใจยังมีไข้อยู่หรือเปล่า “ลูกพีชไม่กินยา ไม่ไปหาคุณหมอนะคะคุณแม่” เด็กน้อยผงกหัวขึ้น ดวงตาคล้ายพ่อเอ่อน้ำใสมองหน้าแม่ เมื่อแม่จูบเช็ดน้ำตาให้ หนูน้อยก็ซุกหน้าลงบนบ่านุ่มของแม่อีกครั้ง “หิวหรือยังคะ” พัชชจูบแก้มแดงระเรื่อของลูก มือนุ่มข้างหนึ่งที่วางอยู่กลางหลังน้อยก็ลูบป้อย ๆ เพื่อปลอบขวัญแก “คุณพ่อไปไหนคะ” เด็กน้อยพูดเสียงคัดจมูกชิดซอกคอของแม่ สายตาขี้สงสัยก็เหลียวซ้ายมองขวาหาพ่อรอบห้องนอน “คุณพ่ออยู่ในห้องน้ำค่ะ” พัชชายอมเป็นคนโกหกยัยหนู ก่อนที่เธอจะพาลูกออกจากห้อง พัชชาได้เหลือบมองคนตัวโตนอนไม่ขยับตัวอยู่ภายใต้ผ้าห่ม เธอรู้ว่าพี่เก้าในเวลานี้ก็ยังอยู่ในสภาพเป็นเด็กแรกเกิด... แกร๊กก!!!... เมื่อประตูห้องปิดดังพร้อมเสียงของเมียและลูกคุยกันอยู่นอกห้อง ทำให้พิสุทธิ์รีบกระชากผ้าห่มออกจากตัว แล้วรีบลุกขึ้นนั่ง เขามองความเป็นชายที่ยังชูชันแข็งแกร่งฉ่ำไปด้วยน้ำหวานของเมียและเขา ซึ่งไอ้น้องชายยิ่งขยายตัวผงกหัวใส่เขา “หนูนานะหนู พี่ปวดไปหมดแล้ว” พิสุทธิ์บ่นให้เมีย ใบหน้าแดงก่ำบูดเบี้ยวเสียวซ่านเมื่อมือกำความแข็งแกร่งไว้แล้วชักเล่นไปมา ตืด!!!! ตืดด!!!!!... “บ้าเอ๊ย! ใครโทรมาตอนนี้วะ!” พิสุทธิ์ชะงักไม่ทำให้ตัวเองซ่านต่อ เขาด่าคนที่โทรมาเสียงดัง และก่อนที่จะคลานไปนั่งหลังพิงพนักหัวเตียงเขาก็ไม่ลืมที่จะคว้ามือถือที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงมาถือไว้แล้วกดรับสายทั้งที่ไม่ได้มองว่าเป็นใครโทรมา “ฮัลโหลเก้า นี่มุกเองนะ” ด้านมุกดาไม่รอให้พิสุทธิ์เอ่ยถาม เธอก็รีบพูดขึ้นทันที “นี่คุณโทรมาทำไม ต่อไปนี้ไม่ต้องโทรมาหาผมนะ บ้าชิบ!” คนชีเปลือยอารมณ์ยังค้างจิตใจกำลังหมกมุ่นอยู่กับไอ้น้องชายที่ยังไม่ยอมอ่อนตัว เขาด่าทออดีตภรรยาอย่างเสีย ๆ หาย ๆ “เก้า มุกขอโทษที่โทรมากวนใจ มุกแค่โทรมาบอกเก้าเรื่องข้อเท้าน่ะ คือเท้าของมุกหายแล้วค่ะ” มุกดาพูดเสียงหงอย ๆ ไปตามสาย “เอ่อ ผะ...ผม” เสียงสูดน้ำมูกและฟังดูเหมือนเธอน้อยใจ ทำให้พิสุทธิ์หยุดชะงัก เลิกคิดที่จะกดสายคนฝั่งโน้นทิ้ง “เห็นไหมคะ เท้าของมุกไม่เขียวช้ำแล้วค่ะ มุกทำตามที่เก้าบอก เอาไข่ต้มมาประคบไงคะ ดูสิคะ” มุกดาเปิดวิดีโอคอล เธอย้ายกล้องไอโฟนไปตามต้นขาอวบด้านในไล่ลงไปถึงข้อเท้าขาวสะอ้านตา “ระ...เหรอครับ” พิสุทธิ์เหมือนถูกคนฝั่งโน้นยั่วอารมณ์ให้กระเจิง เขาครางละเมอเมื่อมือข้างที่ไม่ได้ถือไอโฟนสัมผัสเนื้อแท้ของตัวเองลูบไล้ไปมาตามความปรารถนา “เก้าทำอะไรอยู่คะ มุกอยากเห็นหน้าเก้า เปิดกล้องคุยกันได้ไหมคะ” ครั้งนี้มุกดาเอากล้องมาจอตรงหน้าตัวเอง “มะ...ไม่ครับ ผะ...ผมกำลังจะเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำน่ะ” พิสุทธิ์ไม่ยอมเปิดกล้องให้เธอได้เห็นว่าเขากำลังทำอะไรกับตัวเอง “ใจตรงกันเลยค่ะ มุกก็กำลังจะอาบน้ำอยู่เหมือนกันค่ะ” มุกดาวางโทรศัพท์ไว้ตรงหน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วเธอก็ค่อย ๆ บรรจงถอดชุดกระโปรงสีแดงเกาะอกออกจากตัวอย่างเชื่องช้า “มะ...มุก คุณจะทำอะไรน่ะ” พิสุทธิ์ตาค้างจ้องอดีตภรรยายืนเปลือยเปล่าต่อหน้า ถึงแม้ว่าเขาจะแตะต้องผิวสีน้ำผึ้งที่ยืนอยู่ในจอโทรศัพท์ไม่ได้ แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าเธอสวยเซ็กซี่และเร่าร้อนมาก “มุกอาบน้ำด้วยนะคะ” มุกดายิ้มหวาน ทำท่าทีเซ็กซี่แล้วค่อย ๆ ถอดบราเนื้อผ้าบางเบาออก แล้วโยนไปกองข้างมือถือ “เอ่อ ผะ...ผม” ในเวลานี้พิสุทธิ์จิตใจไม่อยู่กับตัวเอง เพราะซ่านสยิวเสียวไปทั้งตัวตนที่มือของเขากำความแข็งแกร่งร้อนเป็นไฟรูดขึ้นรูดลง ดวงตาสีเข้มทอแสงประกายวาววับมองจ้องร่างเปลือยเปล่าในโทรศัพท์ เขากัดฟันไว้แน่นจนกรามปูดเพื่อไม่ให้เสียงน่าอายเล็ดลอดออกมาให้คนฝั่งโน้นได้ยิน “มุกล้อเล่นค่ะ อาบน้ำเถอะค่ะ นี่มุกกำลังถอดชุดอยู่ว่าจะนอนแช่น้ำในอ่างสักหน่อย” มุกดาเดินเข้าไปใกล้กล้องมือถือ โน้มหน้าเข้าหาทำท่าทางเหมือนจูบลาชายหนุ่ม “ฮื้อ” ด้านพิสุทธิ์ในเวลานี้เขาจินตนาการไปไกลมาก เมื่อได้เห็นร่างเพรียวลมไม่มีแม้แต่ชุดชั้นในของอดีตภรรยาอย่างชัดเจน “มุกคิดถึงเก้านะ อยากให้เก้ามาถูหลังให้จังเลยค่ะ” มุกดาเปลือยเปล่าเดินโยกย้ายส่ายสะโพกไปเอาผ้าเช็ดตัวมาพันรอบตัว แล้วโบกมือเอ่ยคำลาชายหนุ่มด้วยการแตะมือของตัวเองตรงริมฝีปากแล้วเอาไปแตะที่จอมือถือ “ซี้ดด อาส์ หนูนะ...” เมื่อถูกฝั่งโน้นตัดสายทิ้ง พิสุทธิ์ก็ส่งเสียงคำรามเหมือนสัตว์ร้ายเรียกหาเมียว่า ‘หนูนาช่วยพี่ด้วย’ แต่เขาก็ต้องเปลี่ยนใจเมื่อภาพเย้ายวนสุดเซ็กซี่และเสียงอ้อนวอนของอดีตภรรยายังกึกก้องอยู่ในหัว จึงทำให้พิสุทธิ์ครางเรียกหาอดีตภรรยาแทนที่จะเรียกหาเมียตัวจริงว่า “อาส์ มะ...มุก ผะ...ผมต้องการคุณ อยากจะกระแทกคุณให้จมดินเหลือเกิน ซี้ดด” พิสุทธิ์สติสตังไม่อยู่กับตัวเมื่อความต้องการสำเร็จความใคร่ และตัณหาราคะเข้าครอบงำจิตใจ ซึ่งชายหนุ่มกำลังมีความสุขด้วยมือของตัวเองและจินตนาการถึงอดีตภรรยา พิสุทธิ์ครางฮือ ๆ เมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอด มือที่กำความแข็งแกร่งนั้นเร่งเร็วชักขึ้นชักลงจนน้ำสีขุ่นพ่นออกมาเลอะง่ามมือและท่อนเนื้อของตัวเอง พิสุทธิ์หมดแรงล้มตัวนอนหงาย ฟังเสียงหัวใจของตัวเองเต้นดังตึกตัก ๆ เขาเหนื่อยมากเหมือนวิ่งขึ้นภูเขาสูงชัน แล้วเขาก็ผงกหัวมองน้องชายที่นอนนิ่งสงบหมดแรงเหมือนเขาเช่นกัน “นี่เราทำอะไรลงไปวะ” เมื่อหายเหนื่อยแล้ว พิสุทธิ์ก็ลุกนั่งถอนหายใจเข้าปอดยาว ๆ ยามก้มมองเพื่อนคู่ใจ ก่อนที่จะยกมือลูบหน้าชาหนึบแรง ๆ นั้นเขาก็ได้ใช้กางเกงบ๊อกเซอร์เช็ดน้ำรักออกจากมือ เมื่อตัณหาความใคร่จบสิ้นลง พิสุทธิ์ก็รู้สึกผิดต่อเมียอย่างมหันต์ที่เขาเผลอใจพลั้งปากครางเรียกหาอดีตภรรยา นี่เขากลายเป็นผู้ชายที่น่าสมเพชขนาดถึงต้องมาทำเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ด้วยหรือ “บ้าชิบ! นี่กูเป็นบ้าอะไรวะถึงละเมอถึงมุกดา” พิสุทธิ์ด่าตัวเองเสียงดังแล้วรีบหุนหันลงจากเตียง ก้าวยาว ๆ เข้าไปในห้องน้ำ แล้วชำระคราบสกปรกบนตัวและหัวใจต่ำทรามคิดไม่ซื่อกับเมียตัวเอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD