Chapter 20 - Leaving Again
1669 Words
It was still dark when she woke up.
Nang lingunin niya ang kinahihigaan ni Contreiras ay awtomatiko siyang napangiti nang makita itong tulug na tulog sa tabi niya.
Naka ilang rounds ba kasi sila kagabi hanggang kaninang madaling araw? She wasn't able to count it. Pakiramdam nga niya ay kakapikit pa lang ng mga mata niya pero heto at gumising na siya.
She has no reason to stay with Contreiras. Ngayong tapos na ang ipinunta niya sa Pilipinas ay babalik na siya sa ibang bansa, doon sa mundo niya.
She will leave him again without saying goodbye... for the second time around.
Siguro ay lalong magagalit sa kanya si Contreiras. But it's okay. She doesn't care. Wala naman talagang dahilan para maging malapit sila ni Contreiras lalo pa ngayong alam na niya ang tunay na pakay ng kanyang kalaban. Medyo nagtataka lang siya dahil bukod sa mga nangyaring kaguluhan sa mga negosyo niya ay wala namang nagtatangkang patayin siya, bukod doon sa nangyaring insidente noon na sangkot ang isang motorsiklo na biglang naging dead-end ang imbestigasyon. Siguro ay may iba pang plano sa kanya ang kalaban.
Sinubukan niyang bumangon pero bigla siyang napamura ng mahina dahil agad gumuhit ang matinding hapdi sa gitna ng mga hita niya! Pigil na pigil niyang sumigaw sa sakit na naramdaman niya sa p********e niya! f*****g s**t!
Matalim ang tinging nilingon niya ang natutulog na si Contreiras! That damn fuckboy! Was he serious when he said that she won't be able to walk straight today? Kasi iyon yata talaga ang mangyayari! f**k!
Huminga siya ng malalim at pilit pinakalma ang sarili.
This is nothing! Ang dami na niyang kinaharap na laban. Lately nga ay may nakasagupa silang grupo ng isang aspiring Mafia at ang hayup ay pinaulanan sila ng granada. Mabuti na lang at handa sila sa anumang laban kaya nagawa nilang masukol ang kalaban. That son of the demon is dead, of course! Including his obnoxious men. Tsk.
Muli siyang huminga ng malalim at pumikit ng mariin. Dahan-dahan niyang ibinaba sa kama ang dalawang paa niya but f**k! Ang sakit pa rin! Damn Contreiras! Masyadong sabik sa püke!
Pumikit ulit siya habang nagtatagis ang kanyang mga ngipin! There, sa wakas, naiapak na niya sa sahig ang mga paa niya! Woosh! Grabe pala ang mga sakripisyo ng babae kapag first time makipag-s*x!
Ininat-inat muna niya ang leeg niya pati ang ilang parte ng katawan niya at dahan-dahan siyang tumayo! f**k! Masakit talaga ang ari niya pero tolerable na ang sakit kaysa kanina. Malakas at matapang yata siyang babae!
Nang sa wakas ay nakatayo na siya ay dahan-dahan na siyang humakbang. Tiniis niya ang kirot sa pagitan ng mga hita niya at isa-isa niyang pinulot ang mga damit niya. Nahirapan pa siyang hanapin ang bra at panty niya dahil kung saan-saan na lang itinapon ni Contreiras ang mga damit niya!
When she finally fixed herself, she took another glance at still sleeping Contreiras. Payapa pa rin itong natutulog at wala itong kaalam-alam na aalis na naman siya at baka iyon na ang huling araw na magkakasama sila. At least, nag-s*x na sila at nag-enjoy naman silang dalawa.
Wala namam silang relasyon para magpaalaman pa sila. Tsk.
Goodbye, Contreiras. Thank you for giving me an unforgettable and pleasurable night.
Maingat niyang binuksan ang pinto ng condo nito at dahan-dahan na siyang lumabas. Tahimik na sa labas at wala man lang nakapansin sa kanya hanggang sa makalabas na siya ng condominium building na iyon.
Gamit ang motorsiklong iniwan ng isang tauhan niya na inutusan niyang sumunod sa kanya kagabi ay binagtas niya ang may katahimikang daan pauwi sa bahay niya.
Magliliwanag na nang dumating siya roon at agad siyang nagtungo sa kwarto niya.
Matutulog muna siya saglit para makaligo siya dahil nangangamoy t***d at laway pa yata siya! Tssk. Hindi siya puwedeng bumalik sa Singapore ng ganoon dahil kapag nahuli siya ay malalagot siya kay Hunter. Siguradong sesermunan siya nito kapag nalaman nitong isinuko na niya kay Contreiras ang kanyang bataan! Tumakas nga lang siya kaya hindi dapat siya mahuli.
Makalipas lang ang dalawang oras ay gumising na siya. Alas sais pa lang ng umaga. Maliligo at kakain lang siya pagkatapos ay lilipad na siya palabas ng bansa.
Siguradong tulog na tulog pa ngayon si Contreiras, at muli ay magugulat na lang ito na wala na pala siya at hindi na naman siya nito mahanap. Tsk.
Pero taliwas sa inaasahan niya, matapos niyang maligo at habang kumakain na siya ay nakarinig siya ng gulo sa labas ng bahay niya. Malayo pa iyong gate sa mismong bahay niya pero bahagya pa rin niyang naririnig ang malalakas na sigaw mula roon.
At labis siyang nagulat nang ibalita ng isang tauhan niya na nasa labas daw si Contreiras at hinahanap siya.
Huh?! Nang ganon kaaga?
"Sabihin niyo sa kanya na wala ako rito at siguraduhin niyong aalis na siya." Matigas niyang utos sa tauhan niyang si Armor, alias nito iyon at hindi tunay na pangalan.
"Masusunod, Madam."
Itinuloy na lang niya ang pagkain niya. Siguro naman ay aalis na si Contreiras. Wala naman itong mapapala sa kanya. Tss.
Pero muli ay bumalik si Armor at sinabing ayaw umalis ni Contreiras! Ang tigas talaga ng ulo! Lahat na lang ng ulo nito, matigas! Argh!
"Gusto niyo po bang warningan namin siya?" seryoso pero magalang na tanong ni Armor. Ang ibig nitong sabihin na 'warningan' ay bubugbugin si Contreiras.
Agad nangunot ang noo niya at tiningan niya ito ng masama.
"There's no need for that. Hayaan niyo na lang siyang mainip sa labas." Inirapan pa niya si Armor bago itinuloy ang pagkain niya.
Playboy si Contreiras, sanay itong hinahabol ng mga babae kaya siguradong hindi ito magtitiyagang maghintay sa kanya sa labas.
Pero nagkamali na naman siya ng akala niya dahil hanggang sa papaalis na siya ay nandoon pa rin sa labas ang playboy na si Contreiras! Hindi raw ito naniniwalang wala siya roon kaya nagtiyaga talaga itong magbaka-sakali at maghintay sa labas ng gate niya! Damn it!
"Madam, he's still there. What are we gonna do?" Tanong sa kanya ng tauhan niyang si Elisa, ito ang iniiwan niya para magbantay sa bahay niya rito sa Pilipinas at ito rin muna ang bodyguard at driver niya.
"Just continue driving. I'll handle him."
Tuluyan nang dumaan sa driveway ang kotse niya hanggang sa makalabas na siya ng gate niya.
Biglang lumabas si Contreiras mula sa loob ng kotse nito at iniharang nito ang sarili sa gitna ng kalsada para hindi makadaan ang kotse niya.
Tsk!
"Stop!" utos niya kay Elisa at agad naman nitong itinigil ang sasakyan. Maybe, kailangang niyang sabihan si Contreiras na tapos na sila! Na goodbye na at thank you na lang sa s*x na nangyari sa kanila. As simple as that!
Bumaba siya sa sasakyan at nang makita siya ni Contreiras ay agad itong lumapit sa kanya.
"Debbie! I knew it, you're here!" Hinawakan ng mahigpit ni Contreiras ang magkabilang braso niya at akmang yayakapin siya ngunit alertong nagsisulputan bigla ang mga tauhan niya sa paligid nila.
Nahagip din ng paningin niya ang akmang pagbunot ng baril ni Elisa.
Inilingan niya agad si Elisa at tiningnan ng masama ang iba pang tauhan niya. Nakaintindi naman ang mga ito at bahagyang lumayo sa nalilitong si Gerard Dean Contreiras.
"Debbie...?" tila puno ng katanungang tawag sa kanya ni Dean.
Sinenyasan muna niya ang mga tao niya na lumayo sa kanila at nang makapag-usap sila ng sarilinan ni Contreiras.
"Dean, I'm leaving. Thank you for last night. I enjoyed it, really. But this will be the last time that you'll see me. You don't really know me. For your own good, stay away from me or better yet, just forget about me." Walan emosyon niyang pahayag dito at tila bigla naman itong napipilan sa mga sinabi niya.
Di nagtagal ay tumalikod na siya kay Gerard Dean Contreiras pero bigla naman nitong pinigilan ang kaliwang braso niya.
Nilingon niya ito at puno ng kaguluhan ang mukha pati mga mata nito.
"You're leaving again... for good? Ganoon na lang iyon pagkatapos ng nangyari sa atin? Is this some kind of a joke?!" Bigla ay sigaw nito sa kanya sa huli kaya biglang napalingon sa gawi nila ang mga tauhan niya. Muli niya ang mga iyong inilingan.
"Yeah. I'm leaving for good this time. As I've said, you don't really know me. Alright, for your peace of mind, I'll tell you a secret. Sinadya kong lapitan ka dahil may kailangan ako sa'yo. I was looking for the blue diamond Crown Stone and your deceased grandma might've known where was it, or probably she's the one who hid it. But I guess I don't need it anymore so I am aborting my plan of finding it. I am telling you this because you're a good man, Dean, despite being a womanizer. And this may be the last time that you can get near me. I am a dangerous person Dean, so don't involve yourself to me again. Pretend that we never met. Forget everything about me. If you still love your life, just do what I said."
Tinalikuran na agad niya si Contreiras bago pa man ito makpagreact o makasagot sa mga sinabi niya.
Pero nang makabawi na ito mula sa mga sinabi niya ay akmang hahabol pa ito sa kanya pero sinenyasan niya na agad ang mga tauhan niya na pigilan sa paglapit sa kanya si Contreiras.
"Debbie! No! Kailangan pa nating mag-usap! You can't just show yourself to me whenever you want and leave me again, damn it! You're not that heartless, Debbie!"
Naririnig pa niya ang mga galit at desperadong pagsigaw ni Contreiras habang pinipiglan na ito malamang ng mga tauhan niya. Pero kahit may tila kumudlit na konsensiya sa isip at puso niya ay pinili niyang magmatigas.
He doesn't know her.
And he's wrong if he thinks that she is not heartless. Because for a long time now since she lost her family, she became stoic and numb. Feelings would only make her weak. And Contreiras can never change what she is.
- Writer
