ปารีสพิศวาสหวาม

ดั่งแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ(พิศวาส)

แอสตันมาร์ตินคันหรูเลี้ยวเข้ามาในบ้านรูปทรงเรขาคณิตสีขาวหลังใหญ่ช้าๆ ประตูรั้วบานใหญ่ก็ปิดลงด้วยรีโมทคอนโทรลโดยอัตโนมัติ อลิชชาไม่รอให้เจ้าของรถเดินมาเปิดประตูให้ หล่อนรีบเดินลงจากรถทันที แล้วรีบเดินเข้าไปหาแม่บ้านที่เดินออกมาต้อนรับ ด้วยใบหน้าเรียบเฉยตามแบบฉบับของนาง

“กลับมากันแล้วหรือคะ ทานข้าวกันมาหรือยังคะ” แม่บ้านสูงวัยถามเสียงเรียบ

“เรียบร้อยแล้วครับลัวโซ” เอริคตอบ

แม่บ้านชรารู้สึกว่าสาวน้อยตรงหน้าดูเปลี่ยนไป ผิวดูผุดผ่องขาวใสมากขึ้น ใบหน้าก็ได้รับการแต่งแต้มบางๆ ดูสวยมากขึ้น ผมตรงที่ดูเป็นสีดำธรรมชาติแต่แรก ถูกเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลช็อกโกแลต ดูเป็นสาวลูกครึ่งมากยิ่งขึ้น แต่ลัวโซก็ไม่ได้เอ่ยวิพากษ์วิจารณ์หรือส่งสายตาชื่นชมแต่อย่างใด เพราะมันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของนาง

“เอ่อ อริสขอตัวไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนนะคะ” จบประโยค ร่างโปร่งอรชรก็เดินเลี่ยงเข้าไปในบ้าน เพื่ออาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวเข้านอน

ตอนนี้หญิงสาวรู้สึกอยากจะอยู่คนเดียวเงียบๆ สักพัก ยังไม่อยากคุยกับใคร เพราะตอนนี้เธอแทบจะไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่แล้ว ก็เอริคนั่นแหละที่หอบหิ้วเธอไปโน่นไปนี่เกือบจะครึ่งวัน จัดการเรื่องทุกอย่างให้กับเธอ ไม่ว่าเธอจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจ เขาก็พยายามที่จะยัดเยียดในสิ่งที่เขาเห็นว่าสมควรให้กับเธอทุกอย่าง โดยที่ไม่ถามความเห็นของเธอสักคำ

เอริคมองตามแผ่นหลังบางไปจนหล่อนเดินหายเข้าไปในบ้าน ร่างสูงใหญ่จึงหันมาพูดกับแม่บ้านเก่าแก่ของเขา เกี่ยวกับอลิชชา

“ลัวโซ อีกประมาณอาทิตย์หนึ่ง อริสจะต้องไปเป็นนางแบบให้กับผม ถ้าหากใครมาถามว่าอริสเป็นใคร ให้ลัวโซตอบเขาไปว่าอริสเป็นลูกสาวของคุณฟรังค์เดย์ เพื่อนรักของคุณพ่อผมนะ แต่กว่าจะถึงวันนั้น ช่วงเวลาที่อริสอยู่ที่นี่ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปซานดร้าจะมาเทรนการเป็นนางแบบให้กับเธอ แล้วเมื่อถึงวันเปิดตัวสินค้า อริสถึงจะย้ายไปอยู่กับคุณลุงพรังค์เดย์ในฐานะลูกสาวบุญธรรม”

“ดิฉันเข้าใจแล้วค่ะ”

“โอเค ถ้างั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะ นี่อาหารสด เอาไปเก็บเข้าตู้ให้ผมทีนะครับ”

“ค่ะ” พูดจบ ร่างอวบสูงใหญ่ของแม่บ้านลัวโซ ก็รีบเอาพวกเนื้อ หมูและผักผลไม้เดินเข้าไปเก็บในห้องครัวทันที

เอริคเดินขึ้นไปบนบ้าน เขาก็อยากจะรีบอาบน้ำพักผ่อนเช่นกัน แต่ว่าคืนนี้ เขาคงต้องให้อลิชชาร่างสัญญาการเป็นลูกจ้างของเขาก่อน และคงจะมีข้อตกลงอะไรกับหล่อนอีกเล็กน้อย

ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้าไปในห้องนอนกว้างของเขา แล้วจึงปลดเสื้อโค้ทตัวหนาออก มือหนาปลดอาภรณ์ท่อนบนออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นลอนลูกสวยงามแบบซิกแพค จากนั้นก็ถอดท่อนล่างออก จนเหลือแต่อันเดอร์แวร์สีขาวผืนเล็กตัวเดียวที่ปกปิดมังกรตัวใหญ่ที่กำลังขดตัวนอนสงบอยู่ในนั้น

เมื่ออาภรณ์ผืนเล็กชิ้นสุดท้ายหลุดออกจากร่างแกร่งกำยำ ผ้าขนหนูสีขาวก็ถูกนำมาพันหมิ่นเหม่เอาไว้รอบเอวหนาที่ไร้ไขมันส่วนเกิน เขาค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องน้ำ ปลดผ้าขนหนูออกแล้วก้าวลงไปในอ่างน้ำ เปิดฝักบัวน้ำอุ่นให้สาดลงมากระทบผิวกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อนั้นด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย

ตอนนี้อลิชชาก็คงจะกำลังอาบน้ำอยู่เหมือนกันสินะ พลันสมองที่ไม่เคยหยุดคิดเรื่องผู้หญิงของชายหนุ่มก็จินตนาการไปว่า ร่างขาวผุดผ่องอมชมพู ที่มีส่วนโค้งส่วนเว้าราวกับนาฬิกาทรายของอลิชชา คงกำลังอาบน้ำอยู่ใต้ฝักบัวเหมือนกันกับเขา รูปร่างเปลือยเปล่าของหล่อนจะสวยงามและเย้ายวนมากแค่ไหนนะ แค่คิดสิ่งที่แสดงความเป็นชายของเขาก็เด่นผงาดขึ้นมา

ทั้งๆ ที่อยู่กันคนละห้อง เขายังรุ่มร้อนได้ถึงเพียงนี้ เอริคไม่อยากจะเชื่อเลยว่า การจินตนาการไปถึงอลิชชาจะให้ความรู้สึกรุนแรงถึงเพียงนี้ สงสัยคืนนี้เขาคงจะไม่ให้หล่อนแค่เซ็นสัญญาเฉยๆ เสียแล้วล่ะมั้ง ลองหว่านเสน่ห์ดูก็ได้ ถ้าหล่อนให้ก็เอา แต่สถิติที่ผ่านมา ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่ต้านทานเสน่ห์ของเขาได้สักราย

อีกห้องหนึ่งซึ่งมีผนังกั้น ร่างหอมกรุ่นที่ยังอยู่ในผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่ กำลังค้นหาชุดนอนที่เอริคเป็นคนเลือกซื้อให้กับเธอขึ้นมาดู แต่ละชุดดูพลิ้วบางเซ็กซี่จนเธอไม่ค่อยกล้าที่จะสวมใส่ แต่เพราะคิดว่าอย่างน้อยมันก็มีเสื้อคลุมสวมทับ หญิงสาวจึงได้หยิบชุดนอนผ้าซาตินเรียบลื่นสีโอรสอ่อนๆ สายเดี่ยวมาสวมใส่ แล้วคลุมทับด้วยเสื้อคลุมสีเดียวกันอีกชั้นหนึ่งเพื่อให้ดูมั่นใจมากขึ้น หากมีใครพรวดพราดเข้ามาในห้อง

เจ้าของร่างบางเดินไปอยู่หน้าตู้กระจกบานใหญ่ของตู้เสื้อผ้า เธอลูบไล้โลชั่นไปตามเรียวขาขาวผ่อง เรียวแขนกลมกลึงไปมาจนทั่วผิวกาย หลังจากที่ทาไนท์ครีมบางๆ ที่ใบหน้านวลเนียนเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่จะพรมน้ำหอมอ่อนๆ ที่เอริคบอกว่ามันคือน้ำหอมสูตรใหม่ของเขา ที่เขาเป็นคนทดลองผลิตขึ้นมาจากอำพันทอง หรือ Ambergris ที่ผสมผสานกับส่วนผสมสำคัญบางอย่างที่จะทำให้ผู้หญิงดูมีเสน่ห์น่าค้นหามากยิ่งขึ้น

“ก็หอมดีนะ” หญิงสาวเอ่ยออกมากับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะเอาน้ำหอมขวดนั้นวางไว้ที่เดิม

ภาพผู้หญิงที่ดูเหมือนจะแปลกตามากขึ้นที่อยู่ในกระจกเงาที่สะท้อนออกมา ทำให้อลิชชาเผลอมองตัวเองด้วยสายตาแปลกๆ รู้สึกไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่นักกับสีผมที่ดูเปลี่ยนไป แต่เอริคบอกว่าผมสีนี้แหละที่เหมาะกับเธอมากที่สุด

“ทำไมคุณถึงเลือกฉันคะเอริค ฉันไม่เข้าใจคุณเลย ทำไมคุณถึงไม่เลือกนางแบบดังๆ มาเป็นนางแบบโฆษณาน้ำหอมให้กับคุณ คุณไม่กลัวน้ำหอมของคุณจะขายไม่ออกหรือยังไง ถ้าฉันเป็นนางแบบโฆษณาให้ แล้วถ้าฉันทำไม่ได้อย่างที่คุณคาดหวังล่ะ คุณจะทำยังไง” อลิชชาเฝ้าถามวนเวียนไปมาอยู่ในหัวของตนเองคนเดียวอยู่หน้ากระจก

“เฮ้อ! ช่างเถอะ เราจะไปคิดแทนเขาทำไมล่ะเนี่ย” ท่าทางของเขาไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินสักนิด หากเขาจะต้องขาดทุนเขาก็คงจะไม่ไส้แห้งเหมือนกับเธอหรอก