Chapter 05:STAY AWAY
1780 Words
"Hello, Ms. Amor. Where are you now? Kanina pa kita hinahanap dito sa loob ng hotel, bigla kang nawala."
"Kim, nandito ako ngayon sa hospital," diretsong sabi ko.
"What? What's going on, Ms. Amor? Are you sick? May masama bang nangyayari sa'yo? Saang hospital yan? Pupuntahan kita."
"Okay lang ako, Kim. Walang masamang nangyayari sa akin. Someone helped me from the danger; he saved my life." Malakas ang kutob ko na may kinalaman ito sa nangyari kanina sa hotel. Hindi lang ito basta-basta aksidente, but someone wants to drive me out."
"Anong ibig mong sabihin Ms. Amor?"
"Si Carlos ang nasa likod ng mga pangyayaring ito?"
What?
Yes, Kim, hindi imposibleng mangyari 'yon. Carlos killed my parents, kaya magagawa niya rin ito sa akin. Minsan na niya akong pinapapatay, kaya walang imposibleng siya ang may kagagawan nito.
Kim, I want you to investigate this case carefully.
Don't worry, ako na ang bahala dito. Sanga pala, pupuntahan kita diyan, wag kang umalis, okay? Kaagad akong tumango sa kanya.
Pagkatapos ng aming pag-uusap ni Kim, agad kong ibinaba ang aking cellphone at saka umupo sa bakanteng upuan na malapit sa kwarto ni Miguel.
Pagkalipas ng limang minuto,
"Ms. Amor, are you alright?" Bigla akong napatingin ng diretso sa kanya.
"Yes, Kim, I'm fine," sagot ko.
"No, you are not fine, Amor," sabi niya sabay na hinawakan ang aking braso na may sugat dahil sa malakas na pagkatulak sa akin ni Miguel kanina.
"Amor." He called me by my name. Ngayon ko lang narinig kay Kim na tinawag niya ako sa pangalan ko.
Kim, I'm fine, okay, maliit na sugat lang ito, wag kang mag-alala sa akin maayos lang ako.
Pero Amor, kailangan mo magpagamot, okay? Hindi pwedeng hahayaan ang sugat kahit maliit lang. Kaagad niyang kinuha ang kanyang cellphone na nasa bulsa ng kanyang suot na black suit at saka nag-dial at kinausap ang HR ng ospital.
Pagkalipas ng limang minuto, may dumating na ang mga doktor at ginamot ang sugat ko na nasa braso.
Kim, thank you, thank you sa lahat ng iyong tulong. Siguro kung wala ka sa tabi ko, hindi ko alam ang gagawin ko. Simula noon ikaw lang ang nandito palagi sa tabi ko.
Hindi ko namalayan ang pagbagsak ng luha sa aking mga mata.
Kaagad niyang hinaplos ang aking likod at saka niyakap nang mahigpit.
Iiyak mo lang yan, wag mong pigilan. I'm here always sa tabi mo, wag kang mag-alala. Pinapangako ko gagawin ko ang lahat to protect you from Carlos.
You are suffering a lot, why don't you come back as Amor de Gutierrez. You have the power to bring down your brother, I'll help you.
Kim, hindi ganoon kadali kalabanin si Carlos, he is powerful now, kahit ilantad ko ang aking sarili, there's nothing I can do, siya na ang nagmamay-ari ng mga ari-arian namin, hayaan mo siyang magpakasaya ngayon Kim, at isa pa kailangan kong makakuha ng matibay na ebidensya laban sa kanya, ilang taon na ang nakalipas pero hanggang ngayon wala pa tayong nakuha na ebidensya laban sa kanya na magpapatunay na siya ang may kagagawan sa pagsabog ng eroplano na sinasakyan ng mga magulang ko.
I understand, kung yan ang iyong desisyon, I respect, please be more careful lalo na't wala ako sa tabi mo.
Hmm, thank you Kim. Dali-dali kong pinunasan ang luha sa aking mga mata nang maramdaman ko ang mahinang pagbukas ng pinto.
Miguel, anong ginagawa mo dito? Diretso kong tanong nang makita siya.
Narinig ko sa mga doktors na you are injured kaya pinuntahan kita dito.
"Pero Miguel, you are injured too dahil sa akin."
"Don't worry about me, okay? I'm fine now."
"Kilala mo siya, Camila?" tanong ni Kim.
"Hmm, siya ang nagligtas sa akin, Kim," sagot ko. Kaagad niyang tiningnan si Miguel ng diretso.
"I'm Kim Smith," pakilala niya ng kanyang pangalan habang inaabot ang isang kamay sa lalaking kausap niya.
"Miguel," pakilala naman ni Miguel ng kanyang pangalan habang inaabot din ang kamay nito kay Kim upang makipagkamay sa lalaking kausap niya.
"Thank you for saving Camila's life, sanga pala if you need something just tell me. I give a price bilang kapalit sa pagkaligtas sa kanya."
Biglang kumunot ang noo ni Miguel nang marinig ang sinabi ni Kim.
"Camila, ang sabi mo you're single," ani Miguel.
Kaagad kung tiningnan si Kim na nakaupo sa gilid ng kama at saka nagsalita.
"Kim and I are friends. Teka lang, bakit ako nagpapaliwanag sa kanya?" bulong ko nang napagtanto na parang wala na yata ako sa aking sarili.
Friends, that's good, it means I still have a chance.
Tiningnan ko agad ng diretso si Kim. He was looking at me na parang hindi siya nasisiyahan sa nangyari ngayon.
"Kim, are you okay?" tanong ko nang mapansin ko ang pagbabago ng kanyang reaksyon.
Bumuga siya ng hangin tsaka tumango bago ako sinagot.
"I'm fine, Camila. If you need something, just call me, okay?" tugon niya at tsaka kinuha ang kanyang cellphone na nasa bulsa ng kanyang black suit at tiningnan ito.
"Camila, I need to go now. May kailangan pa akong asikasuhin sa kumpanya," paalam niya na kaagad ko naman iyon tinanguan.
Muli kong ibinalik ang aking atensyon kay Miguel na nasa gilid ng kama, nakaupo.
"Miguel, pwede bang bumalik ka na sa iyong kwarto? Hindi ka pa masyadong magaling," ani ko. At tumayo mula sa pagkakahiga sa kama at saka inalalayan siya pabalik sa kanyang kwarto.
Habang naglalakad kami sa hallway ng hospital, bigla kaming napahinto nang may nakasalubong kaming isang napakagandang babae. Nakasuot siya ng lavender dress na abot hanggang tuhod; bagay na bagay sa kanya ang damit na suot niya.
"Miguel, sino siya?" diretsong tanong ng babae kay Miguel. Tiningnan muna ako ni Miguel bago siya sumagot.
"Anong ginagawa mo dito, Faith? Paano mo nalaman na nasa hospital ako ngayon?" tanong ni Miguel.
"Miguel, girlfriend mo ako, pero parang ayaw mo akong makita dito. Nabalitaan ko na nasa hospital ka kaya pinuntahan kita agad para malaman ko ang kalagayan mo, pero, hindi ko akalain na ganito ang maabutan ko dito."
“Miss, salamat sa pag-aalaga sa boyfriend ko,” diretsong sabi niya. Sabay tanggal ng kamay ko na nakahawak sa braso ni Miguel at agad na pinulupot ang isang kamay niya sa braso ni Miguel. Inakay niya si Miguel sa kwarto, at sumunod naman ako hanggang sa makarating kami sa silid ni Miguel.
Miguel, sino siya? Huwag mong sabihing...
I'm sorry, Miss, sa nangyari dahil sa akin. Nabangga siya ng isang van; niligtas niya ang buhay ko, diretsong sagot ko.
Ano? Miguel, bakit mo ginawa iyon? Paano kung mapahamak ka dahil sa babaeng strangers iyon?
Camila ay hindi isang stranger; kaibigan ko siya.
Kaibigan? o Kinakaibigan, Miguel? Kilala kita. Nangako ka rin ba na papakasalan mo siya tulad ko? Sabi mo ako lang ang babae sa buhay mo, Miguel naman.
Miss, nagkakamali ka. Wala kaming relasyon ni Miguel. By the way, if you need anything here at the hospital, you know where to call me, Miguel, sambit ko at agad na lumabas sa loob ng kwarto niya.
Playboy ang lalaking iyon, at halos maniwala na ako sa matalas niyang dila.
una si Olivia Martin ngayon naman si Faith,
Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ng pantalon ko at dinial ang number ni Kim na agad namang sinagot sa kabilang linya.
"Kim, I want to meet you at 7 pm sa hotel, I have something important to tell you," sabi ko.
"Okay, Ms. Amor," sagot ng kabilang linya.
After our conversation, ibinaba ko ang cellphone ko at nag ikot sa loob ng hospital. Bibisitahin ko muna si Lola Vilma bago ako umuwi ng bahay. Habang naglalakad ako sa hallway ng hospital patungo sa kwarto ni Lola Vilma, nakasalubong ko si Faith, ang girlfriend ni Miguel.
"Sandali lang," ani niya rito na agad ko naman ikatigil.
"Stay away from Miguel, we are engaged now," bulalas niya sabay hinahaplos ang singsing sa kanyang pang-apat na daliri.
"Miss, kung ano man ang iniisip mo tungkol sa amin ni Miguel, nagkakamali ka. Wala kaming relasyon. Gaya nga ng sinabi ko, iniligtas niya ang buhay ko sa panganib. Paano ko siya iiwan ng ganoon? Huwag kang mag-alala, pagkatapos niyang gumaling, hindi mo na ako makikita pa."
Hindi mo na kailangan hintayin na gumaling siya, do as I say, layuan mo na si Miguel at wag na wag ka nang magpapakita pa sa kanya kahit kaylan, naintindihan mo.
Pero...
pero ano, you need money? I will give to you sabihin mo lang kung magkano ang kailangan mo,
10, 000, 20,000? Siguro naman sapat na yan para layuan mo si Miguel, sabay ibinigay sa akin ang isang cash book na naglalaman ng 20,000 pesos. na agad ko naman kinuha sa kanya at tiningnan ito,
She's give me a 20, 000 pesos para lang layuan si Miguel, iwan ko ba kung ano ang nakikita ng mga babaeng ito sa kanya para gumastos ng ganitong halaga para lang layuan siya, Napailing ako habang minamasdan ang cash book na ibinigay ni faith sa akin,
Miss, hindi mo na kailangan bayaran ako, tulad ng sinabi ko wala kaming relations ni Miguel, kung ayaw mong maniwala sa sinasabi ko sayo, wala na akong magagawa, kung wala ka nang sasabihin pa na mas importanteng bagay baka naman pwede na akong umalis, ani ko at kaagad siyang tinalikuran atsaka tinungo ang kwarto ni lola vilma,
Pagkarating ko sa silid ni lola vilma ay pumasok agad ako,
Jane kumusta na si lola Vilma? Tanong ko Pagkapasok ko sa loob ng kwarto.
La, mabuti na si lola vilma, salamat sa iyong tulong,
Ano ka ba, maliit lang naman na bagay yon Jane, Siyangan pala,
Kaylan daw maaring makalabas si lola Vilma dito hospital?
Ang sabi ng doktor maaring sa susunod na mga araw pwede na siyang maiuwi sa bahay,
Mabuti naman kung ganun Jane, atlest mapanatag na ang kalooban ko, Siyangan pala, nabalitaan ko na hindi ka pumapasok sa iyong trabaho bakit hindi mo ako tinawagan para matulungan kita sa pagbabantay kay Lola vilma,
Ano ka ba, ayos lang naman ako dito at saka nag leave ako sa aking trabaho ng isang linggo mabuti nga pinayagan ako ng aming supervisor kaya ayon nakapag leave ako,
Ano ito La? Tanong niya nang iabot ko sa kanya ang puting sobre na naglalaman ng pera,
Panggastos mo dito sa hospital pambili ng mga gamot ni Lola vilma kung sakaling kailangan mo ng pera, Jane,
Salamat La ha, kasi andiyan ka palagi tumutulong sa amin, ma swerte talaga kami sayo ni Lola vilma,
Ano ka ba hindi na kayo iba ni Lola vilma sa akin, kapamilya na ang Turing ko sa inyo, kaya wag kang mahiya na lapitan ako kapag kailangan mo ng tulong,
- Writer
