One Passionate Night with My Babysitter.

Chapter 5 -Bagong laruan-

Hugo's POV

Akala yata ng babaeng 'yon ay madadala niya ako sa paiyak-iyak niya. Katulad lang din siya ng dati kong kasintahan na walang kwenta at tanging pera lang ang habol sa mga mayayamang katulad ko.

Napatingin ako sa mga kaibigan ko na masayang nag-iinuman. Paalis kami mamayang gabi at lilipad kami patungong Milan para sa pagsugod namin sa matandang Salvatore na 'yon. Sa ngayon ay kailangan ko munang asikasuhin ang mga anak ko at makasama ko muna sila bago kami tuluyang umalis. Medyo tinamaan ako sa sinabi ng babaeng 'yon kagabi. Iniisip ba niya na wala akong pakialam sa mga anak ko at hindi ako nagpapaka tatay sa kanila? Huwag niya akong susubukan at baka tuluyan ko na siyang palayasin. Mahal ko ang mga anak ko at lahat ay kaya kong gawin para sa kanila. Kung hindi lang nawala sa buhay namin si Chantelle, I was willing to give Chantelle the chance to be a part of my life, but life was so cruel. I was already there; I had fallen in love with her, but I couldn't understand why she had to die. I did everything I could to save her life, but there was nothing I could do to keep her alive any longer. When I lost her, I was devastated and hurt. The worst thing that ever happened to me was that I never had the opportunity to show her how much I loved her.

I'm not sure if I'll ever be able to love again. I first fell in love with Maria, a woman I thought truly loved me, but she only deceived me and used me for money. When I discovered the whole truth, I nearly killed her. I joined my grandfather's organization, and when Marcus became the leader of our organization, he appointed me as his right-hand man. I joined The Venum Organization to avenge Maria, but when I found out she'd been in an accident and was unable to walk again, I decided that was enough retaliation for her. Maria slipped my mind, and I've never trusted poor women since. They are all con artists who want money from me, in my opinion. Until I met Chantelle, the mother of my children. I grew to love her gradually, but fate was callous because she died of a severe illness. I tried everything to keep her alive, but I failed. Because of what happened to me, I feel as if I'm going insane. Then Joyce arrived, and I could tell she was interested in me, but I will never trust people like her again. I know she's only interested in my money, just like Maria, so she's mistaken if she thinks she can get my attention. I'm not going to be duped again, and I'm not going to love any woman again, especially Joyce.

I knew Marcus was aware of my feelings for Chantelle, especially after I left and went to America to find the best doctors for her, but they all said that the woman, the love of my life, would not live much longer and there was nothing I could do to help her. I had come to terms with the fact that she was no longer with us, but I will never forget her. She'll always be in my heart.

If Joyce and I get a chance, I'll only want her for her body, not her heart. I will tear her body apart until there is nothing left of her dignity, and then I will discard her like a used rag.

"Bro, okay ka lang ba? Kanina ka pa tahimik diyan." ani sa akin ni Marcus. Napatingin ako sa kanila na busy sa kanilang pag-inom at panunuod ng movie sa malaking flat screen tv na nasa harapan namin.

"Yeah, may naalala lang ako. Salinan mo baso ko ng alak." ani ko. Natawa lang siya sa akin kaya kinunutan ko siya ng noo at inginuso naman niya ang baso kong hawak na puno pa rin ng alak. Natawa na lang ako ng pagak habang nakatitig na silang lahat sa akin.

"Mukhang napakalalim yata ng iniisip mo ha? May maitutulong ba kami?" ani ni Marcus. Huminga ako ng malalim at iniisang tungga ko lang ang basong hawak ko na may lamang alak habang titig na titig ako sa tv kahit hindi ko naman nauunawaan ang palabas dahil wala dito ang atensyon ko.

"Chantelle?" tanong ni Julian kaya napatingin ako sa kanya, napangisi ako at napapailing ng ulo habang hinihintay nila ang kasagutan ko.

"Importante pa ba kung ano man ang iniisip ko ngayon tungkol sa kanya? Wala na siya, iniwanan na niya kami ng mga anak niya. Iniwanan na niya ako. Kung kailan mahal ko na siya saka naman siya kinuha sa akin sa itaas." wika ko.

"Sa itaas? Agila ba ang kumuha? Tara hanapin natin ang agila na 'yan para maturuan ng leksyon. Daming dadagitin si Chantelle pa." ani naman ng pinsan kong gago.

"Baliw hindi agila! Manananggal siguro." sagot naman ni Josh na ikinasalubong ng kilay ko. Mga gago talaga itong mga kaibigan ko, nag e-emote ako dito pero sinasamahan ng mga kalokohan.

Napahinto kami sa pag-uusap namin ng dumaan sa harapan namin si Joyce, napatitig ako sa kanya at napatingin sa maputi niyang mga hita at natawa ako ng pagak.

"Are you seducing me?" tanong ko sa kanya na ikinagulat niya at muntikan pang malaglag ang mga hawak niyang tiniklop na damit ng mga anak ko.

"P-Po? N-Naku hindi ho sir! Wala ho akong balak at kung may ise-seduce man ho ako hindi ikaw 'yon." ani niya sabay takip ng isang kamay niya sa kanyang bibig. Napataas naman ang dalawa kong kilay sa tinuran niya at napapailing ako.

"Hindi naman pala ikaw ang tipo niya, masyado kang assumero pinsan." ani sa akin ni Marcus na ikinainis ko lalo na ng magtawanan na ang mga kaibigan ko. Talaga palang pinapagalit ako ng babaeng ito. Mabilis kong nilapitan si Joyce na ikinagulat niya at tumayo ako sa kanyang harapan. Nakita ko ang paglunok niya ng laway at nakikita ko sa kanya ang panghihina lalo na at naaamoy niya ang aking hininga. Hinagod ko ng isang daliri ko ang makinis niyang balikat pababa sa kanyang braso at bumulong ako sa kanyang tainga.

"I want to have s*x with you." bulong ko at nakikita ko ang unti-unting pamumula ng kaniyang mukha sabay yuko niya.

"Aakyat na po ako sa itaas, e-excuse me po." halos nauutal niyang ani kaya napangisi ako, bahagya kong idinaiti ang daliri ko sa dibdib niya na ikinagulat naman niya kaya mabilis siyang tumakbo patungo sa ikalawang palapag.

"Dude! Grabe ka naman! Huwag mong takutin ang yaya ng mga anak mo." ani ni Josh na ikinatawa ko ng mahina habang sinusundan ko ng tanaw ang papalayong si Joyce.

Napatingin naman ako kay Marcus na titig na titig lamang sa akin kaya isang ngisi ang ibinigay ko sa kanya. Muli akong tumingin sa hagdanan pero wala na si Joyce kaya bumalik ako sa upuan. Aaminin ko na nakakaakit ang bango ng kaniyang hininga, ng kaniyang katawan at napakalambot ng kaniyang balat na para bang kay sarap hagurin ng dila at namnamin ang bawat sulok ng kaniyang katawan gamit lamang ang aking dila. Mukhang mapapadalas ang pagbisita ko rito, mukhang magkakaroon ako ng bagong laruan.

Hindi ko na namamalayan na napapangisi na pala ako ng palihim kaya malakas na tawanan ang maririnig mula sa mga kaibigan ko.

"Tindi mo bro! Mukhang may pagnanasa ka na ngayon sa yaya mo ha." mapang asar na ani ni Julian.

"Gusto ko siyang tikman, mabango ang hininga at napakalambot ng kanyang balat." wika ko at muli akong tumingin sa itaas na tila ba nagnanais akong matanaw muli ang yaya ng mga anak ko.

"Check ko lang ang mga anak ko, diyan lang kayo." ani ko sa kanila at malalakas na kantiyawan ang maririnig sa kanila.

"May baon ka bang lobo? Sabihin mo lang at lagi akong may extra sa wallet ko." ani ni Sammy na ikinatawa nilang lahat. Hindi ko sila pinansin at nagmamadali akong umakyat sa itaas.

Nakapinid ang pintuan ng silid ng aking mga anak at ng binuksan ko ito ay tumambad naman sa akin ang tatlong yaya na nagkukuwentuhan sa silid ng anak ko. Nagulat sila ng makita nila ako pero ang hindi nila alam ay mas nagulat ako dahil hindi ko inaasahan na lahat sila ay nasa silid ng aking mga anak.

"May kailangan ho ba kayo sir?" ani ng isang yaya. Napatingin ako kay Joyce na hindi naman makatingin sa akin.

"Joyce, paki empake ng bagahe ko na nasa silid ko, pupunta kami ng Milan at kailangan ko ng mga gamit na dadalhin ko. Sige na at bababa na ako sa unang palapag." wika ko at isinara ko na ang pintuan ng silid ng mga anak ko. Mabilis naman akong nakapasok sa aking silid at nagtago agad ako sa loob ng banyo upang pagpasok niya sa walk-in closet ko ay sosorpresahin ko siya. Tignan ko lang kung hindi siya mabaliw sa gagawin ko sa kanya.