Celestine’s POV
Kinabukasan, maaga akong nagising at medyo sumakit ang ulo ko dahil ilang oras lang ako nakatulog. Nakita ko pa si Xyler na mahimbing na natutulog sa tabi ko habang hindi parin nagbabago ang kanyang posisyon mula nong isinara ko ang aking mga mata.
I tried to wake him up but he just ignored me. Mukhang gusto-gusto pang matulog. Gusto ko siyang hayaan matulog muna rito pero hindi pwede dahil sobrang aga ni Sandro magising. Baka magtaka ito na nawawala ang isa nilang kasama sa kwarto.
Kinulit ko siya ng kinulit hanggang sa tuluyan na nga siyang sumunod sa akin. Nagbihis na kami kaagad pero hindi maipinta ang kanyang mukha. Sabay kaming lumabas ng kwarto ko atsaka bumalik sa mga guest room.
Binigyan niya pa ako ng isang halik bago kami humiwalay sa isa’t-isa at nagtungo
