ทันทีที่เธอก้าวขาเข้ามาในห้องพักส่วนตัว เธอก็ต้องพบกับความเสียหาย เมื่อห้องของเธอ อยู่ในรูปแบบที่ข้าวของกระจัดกระจาย ผ้าห่ม หมอน ผ้าปูที่นอน ถูกดึงกระชากออกจากที่ แม้แต่เสื้อผ้าที่อยู่ภายในตู้ ก็ยังถูกโยนออกมา ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าฝีมือคนทำคือใครที่ไหน ในบ้านหลังนี้นอกจากเธอก็ไม่มีใคร แต่ที่แปลกไป เขาทำแบบนี้ทำไม ในเมื่อที่ผ่านมา เขาไม่ก้าวขาเข้ามาในห้องนอนของเธอด้วยซ้ำไป
เธอพ่นลมหายใจออกจากปากหนักๆ จากนั้นก็เลือกที่จะคว้าผ้าขนหนูแล้วก้าวขาเข้าไปในห้องน้ำ เลือกที่จะปล่อยผ่านในสิ่งที่เขาทำ ทุกสิ่งทุกอย่าง วางอยู่ในตำแหน่งไหนก็ช่างมัน
เธออาบน้ำชำระร่างกาย และจงใจ ดูแลตัวเองมากกว่าทุกครั้ง เนื่องจากเวลาที่ยังมีเหลืออยู่มาก ในความคิดที่ไม่อยากจะก้าวขาออกไปจากห้องนี้ไวๆ ไม่อยากจะเผชิญหน้ากับใครทั้งนั้น อยากอยู่ลำพังเพียงตัวของเธอคนเดียว
แล้วด้วยความที่มีเวลาเหลืออยู่มาก เธอจึงมีโอกาสได้นั่งมอง
