รอยยิ้มสดใสจากช่างตัดแต่งทรงผม ที่ส่งยิ้มมาให้ ทำให้เธอยิ้มกลับไป ก่อนจะเอ่ยสิ่งที่เธอต้องการในทันที
"ทรงผมหนูตอนนี้มันเชยมากกว่าที่คิดเอาไว้ พี่ช่วยทำให้มันดูดีขึ้นมากว่านี้หน่อยได้ไหมคะ"
สาวประเภทสองชักสีหน้าใส่กับคำที่เธอพูดออกไป จากนั้นเขาก็เชิญให้เธอนั่ง และจีบปากจีบคอ อธิบายถึงภาพลักษณ์ของเธออย่างเมามัน เอาตรงๆเธอก็ไม่ได้สนใจ ว่าช่างคนนั้นจะพูดอะไรออกมาบ้าง เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง ที่อยู่ในห้วงความทรงจำของเธอ ไม่ได้ลบเรื่องเดิมๆเรื่องนั้นออกไปได้เลย
"หน้าตาก็ดี ทำไมถึงปล่อยตัวนักละคะน้อง"
สาวสองยังจีบปากจีบคอถาม เธอก็ไม่รู้ว่าเขาจริงจังกับคำที่ถามหรือไม่ แต่ในเมื่อเธอก็เห็นว่ามันไม่ได้มีอะไรเสียหาย เธอจึงเลือกที่จะตอบออกไปตามตรงโดยไม่ได้คิดสิ่งใด
"แฟนขี้หึงมากค่ะพี่ แล้วพอดีว่ามีเจ้าของแล้ว ตอนนั้นก็เลยไม่รู้ว่าจะแต่งไปเพื่ออะไร"
"จะโลกสวยไปไหนคะคุณน้อง มีเจ้าของก็ใช่ว่าจะสวยไม
