ตาคมของคนที่ไม่แตะเหล้า แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่ในร้านเหล้า มองไปที่สตรีที่ทำหน้าเศร้าก่อนที่เขาจะค่อยๆถอนหายใจออกมา รู้อยู่เต็มอกว่าปัญหาของเพื่อน มันเป็นปัญหาขนาดใหญ่ รู้อยู่เต็มอก ว่าปัญหาของเพื่อนไม่ใช่สิ่งที่เขาควรเข้าไปก้าวก่าย แต่พอได้มาเห็นหน้าเศร้าของอีกคนกับตาแล้วมันก็อดไม่ไหว เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ใจร้ายขนาดนั้น และเขาก็ไม่ได้ใจดำเหมือนไอ้เพื่อนคนนั้นด้วยเช่นกัน
"พี่ไปส่งที่บ้านให้ก็แล้วกันนะ พี่ไม่ได้ดื่มเหล้า"
เขาเลือกที่จะอาสา ในขณะที่เพื่อนของเธอทั้งสองคน ตวัดสายตาหันกลับมามองที่เขาพร้อมกัน
"น้ำตาลพาฝันกลับเองได้ค่ะ ไม่อยากรบกวนคนอื่น เดี๋ยวจะหาว่าเป็นหนี้บุญคุณอะไรกัน"
น้ำตาลพูดออกมาอย่างไม่ชอบใจ ทั้งเธอและเพื่อนอีกคน รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร และยิ่งพวกเธอรู้ว่าเขาเกี่ยวข้องกับไอ้ผู้ชายคนนั้นแบบไหน แม้แต่ตอนแรก เธอก็ไม่อยากจะให้เพื่อนเดินเข้าไปหาไปพูดจา กับเขาด้วยซ้ำไป
"ไม่
