เด็กเอ๋ยเด็กดี “ตกลงมึงกับพี่พีทกิ๊กกันเหรอ” แตงกวากระซิบกระซาบ ขณะที่คนเอ่ยถึงนั้นกำลังร้องเพลงเล่นกีตาร์ ท่ามกลางวงล้อมของเพื่อนๆ แตงกวาอีกที ที่มองพีทอย่างไม่ปิดบังความปลาบปลื้ม มันเป็นเรื่องธรรมดาที่อัณชญาจะเห็นภาพแบบนี้ เพราะอยู่มหาวิทยาลัย ก็ชินตาแล้ว พีทเปรียบเหมือนพระจันทร์ที่อยู่ท่ามกลางหมู่ดาวเสมอ เมื่อพีทอยากเที่ยวดอย อัณชญากับนุ่มเลยพาเขามาแจมกับกลุ่มเพื่อนสนิทที่ปาย แตงกวากับเพื่อนๆ พากันกรี๊ดความหล่อ ความเท่ของพีท อย่างหนัก ก็ไม่แปลกใจ เพราะพีทหล่อ เท่ พอๆ กับดาราวัยรุ่นชื่อดังหลายคน หรืออาจจะหล่อมากกว่าด้วยซ้ำ หนำซ้ำยังร้องเพลงเล่นกีตาร์ดีมากๆ อีกต่างหาก ไม่กรี๊ดก็บ้าแล้ว “ไม่ได้กิ๊ก มึงก็รู้ว่ากูชอบนายคนเดียว” อัณชญาบอกเพื่อนสนิท ซึ่งทั้งสองปลีกตัวจากกลุ่มเพื่อนมานั่งกินขนม “จ้า แม่คนรักเดียวใจเดียว แต่ป่านนี้นายของมึงก็คงกำลังมีความสุขกับพี่ปลาอยู่นะ” “หยุดพูดเลยมึ