สัปดาห์ต่อมา
ถึงวันที่ต้องถ่ายแบบเพื่อโปรโมตสินค้าเลม่อนโซดาของบูรณา เข็มทิศรีบขับรถพาข้าวหอมมาที่สตูดิโอแต่เช้า มาก่อนเวลานัดหมายราวๆ ยี่สิบนาทีได้ กระนั้นพวกทีมงานก็มากันก่อนแล้วและต่างจัดเตรียมสถานที่กันอย่างขมีขมัน บูรณาเองก็มาถึงแล้วเช่นกัน และเมื่อเข็มทิศเห็นก็รีบพาข้าวหอมไปทักทายทันที
“สวัสดีครับคุณบีม”
“สวัสดีค่ะคุณฟิว น้องข้าวหอม”
ข้าวหอมยกมือไหว้อีกฝ่ายอย่างนอบน้อมพร้อมกับยิ้มหวานให้หญิงสาวตรงหน้า ปกติเธอก็มีมารยาทกับผู้จ้างงานอยู่แล้ว แต่แล้วก็เกือบจะหุบยิ้มแทบไม่ทัน เมื่อได้ยินในสิ่งที่ไม่น่าจะต้องได้ยิน ไม่อยากเชื่อหู มันจะเป็นไปได้ยังไง!
“ขอโทษที่ไม่ได้รับสายเมื่อคืนนะครับ พอดีอาบน้ำอยู่ จะโทรกลับก็ดึกแล้ว กลัวจะรบกวนเวลาพักผ่อน”
“ไม่เป็นไรเลยค่ะ บีมแค่จะโทรไปคอนเฟิร์มงานแค่นั้นเอง”
“แล้วนี่...คุณบีมกินข้าวเช้ามาหรือยังครับ”
“เรียบร้อยค่ะ คุณฟิวกับน้องข้าวล่ะคะ”
บู
