ต่อไปได้ จอร์จไม่อาจหยุดจินตนาการถึงโซเฟีย น่าแปลกที่โซเฟียสามารถปลุกกำหนัดของเขาให้ลุกร้อนขึ้นมารุนแรง
“มืดค่ำแบบนี้คงไม่สะดวกนัก…อีกอย่าง ฉันกำลังจะไปเยี่ยมเพื่อนบ้านที่ฟาร์มด้านโน้น” โซเฟียตอบออกไปตามตรง ชำเลืองไปยังแสงไฟริบหรี่ แลเห็นรำไรๆอยู่ที่ฟาร์มของนอร่าห์ ซึ่งต้องใช้เวลาเดินไปอีกพักใหญ่ๆเพื่อไปให้ถึง
“ขึ้นรถ…ฉันจะไปส่งให้” จอร์จอาสา สายตาหมกมุ่นครุ่นคิดเพียงว่าจะใช้อุบายใดเพื่อให้เธอยอมเป็นของเขา
“ไม่เป็นไร ฉันเดินไปเองจะดีกว่า” เธอปฏิเสธ
“มาเถอะน่า…” คนเจ้าเล่ห์รบเร้า
“จะดีหนือ ทิศนั้นก็ไม่ใช่ทางกลับของคุณ” โซเฟียให้เหตุผล ไม่ได้นึกฉงนใจว่าภัยกำลังเฉียดมาใกล้ตัว
“ไม่ต้องเกรงใจ…ฉันเพิ่งเปลี่ยนใจเดี๋ยวนี้เอง ว่ากำลังจะไปทางนั้นอยู่พอดี”
“แน่ใจนะคะ ว่าจะไม่เป็นการรบกวนคุณ” โซเฟียมีอาการสองจิตสองใจ
“ไม่…ไม่เลยสักนิด ได้โปรดอย่าทำให้ฉันรู้สึกว่าเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเธอ” กล่
