3
956 Words
"Get your filthy hands off of her." Paul become angry and angrier every passing second.
Nagsukatan ng tingin ang dalawa at nang hindi siya bitiwan ni Rogel siya na ang nag-alis ng kamay nito sa braso niya. Hindi niya alam kung anong ikinagagalit ni Paul. Ngayon lang niya ito nakitang umakto ng ganoon. He always act cool and unmindful.
"Paul," hinawakan niya ito sa dibdib at bahagyang umiling-iling. Ramdam na ramdam niya ang namumuong tensyon sa pagitan ng dalawang lalaki.
"You okay?" His face soften and worriedly carries her checks.
"I'm fine." Kumunot ang noo niya ng matuon ang tingin niya sa kaliwang gilid ng leeg nito na may natuyong dugo. "M-may sugat ka!" Hahawakan sana niya ang sugat nito pero hinwakan nito ang kamay niya. "Let me check-"
"Vladivostok I barrow your Gm."
"You can have her all by yourself after work."
"If you wont let me, you gave me no choice but to abduct her."
"You can't take her without my consent Villaroman."
"V-villaroman?" Tinakasan ng kulay ang mukha ni Rogel at bahagya pa itong napaatras, as if he saw a ghost.
"I pay for the damage."
"Money can't solve everything."
"It's your loss then."
Hindi na siya nakaangal ng hilahin siya ni Leigdon palabas ng grand hall at sumakay sila sa elevator. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakaton na magpaalam kay Abegail. Siguradong nagtataka ito at naguguluhan sa nangyari. Ngayon palang kinakabahan na siya dahil siguradong uulanin siya nito ng mga tanong pag nagkita silang dalawa.
Tahimik na sumunod sa kanila si Uno. Ang nakamaskarang lalaki. Ngayon na lang uli niya ito nakita simula ng ihatid siya nito at ni Aris sa condo ni Paul ng maospital siya. Dalawa o tatlong buwan na rin siguro ang nakakalipas.
"Paul hindi ako pwedeng basta na ang umalis sa oras ng trabaho."
"Vladivostok can handle his own Hotel."
"Pero-"
"No more buts Tamtam."
"S-saan ba tayo pupunta?" Nagtataka niyang tanong ng maramdaman niya na pataas ang sinasakyan nilang elevator sa halip na pababa.
"It's a surprise."
"Surprise?"
Binawi niya ang kamay niya kay Paul at nakahalukipkip itong tinaasan ng isang kilay. "Walang apel sa akin ngayon ang kahit na anong surpresa. Walang mahalaga sa akin ngayon kundi ang trabaho ko. Paano kung wala na akong babalikan?"
"Vladivistok won't fire you."
"How sure are you?"
"Because I say so."
"Paul naman." Naipadyak niya ang isang paa. "Seryoso ako."
"Neither do I?"
His so damn serious, kaya alam niya na hindi nga ito nagbibiro.
"Siguraduhin mo lang na hindi ako matatanggal sa trabho kung hindi babalatan kita ng buhay. I swear."
Napalunok ito at nagbutil-butil ang pawis sa noo at leeg nito.
Hindi niya alam kung matatawa ba siya o ano sa naging reaksyon nito. Kita niya sa mukha ni Paul na natakot ito sa banta niya.
Pag dating nila sa rooftop sinalubong sila ng nakakabinging ugong ng Helecopter at malakas na hanguin na nanggagaling sa elesi ng nasabing sasakyang panghipapawid.
Paul protectively pull her close to his body.
Minsan na siyang nakasakay sa helecopter ng may VIP guest sila na kailangang-kailangang isugod sa ospital. Bilang General Manager ng hotel parte ng trabaho niya na siguraduhing ligtas ang bawat isang guest kaya sumama siya papuntang ospital.
Inalalayan siya ni Paulg sumakay sa helecopter at sa tabi niya ito naupo. Ito pa mismo ang nagkabit ng safety seatbelt sa kanya. kamalas malasan ko, sa dibdib niya pa ako nasubsob!
Pero, sheeet lang...
Ambango ng walangya!
Umayos ako ng tayo.
Magsasalita na sana ako ng may mahagip ang paningin ko.
"Putangna!" sigaw ko saka itinulak ko si LV ng malakas.
Napadapa ako.
Shit, tinamaan ako sa balikat!
Pagtingin ko kay LV.
Ba't nakatulog to?!
Ganun ba kalakas ang pagkakatulak ko?
Ay tangna!
Wala pa naman akong dalang kahit anong armas!
Tumakbo ako papunta sa likod ng isang puno.
Ang aga naman nilang dumating.
Mas gumagaling na ata ang tracking senses ng mga gunggong na to.
Huminga ako ng malalim at nakiramdam.
Humanda talaga sa kin ang gurang na yon pagnagkita kami!
Naramdaman kong may dalawang papalapit sa punong pinagtataguan ko.
I grabbed the gun of the man on my left at sinuntok ko siya.
Nakita ko ang pagharap ng lalaki sa kin at itinutok sa kin ang baril niya.
"Osoi!" sigaw ko saka pinaputukan yung binti niya.
Osoi means 'slow' in Japanese.
Napaluhod siya at binigyan ko siya ng uppercut.
*BANG*
Napalingon ako sa likod ko, may isa pa pala!
At mukhang tatayo pa yung isang sinuntok ko.
Kinuha ko yung baril nung lalaking binaril ko then I shot the two legs of the third man.
Napahiga siya sa sakit.
Lumapit ako dun sa lalaking sinuntok ko kanina at tinutukan ng baril.
"Prease... Forgive me... Don't kir me prease...Onegai... We were just tord to kir you by Sensei..." sabi nung lalaki.
Ay tangna talagang matandang yun!
'Please' ang meaning ng Onegai at 'Teacher or Master' naman ang Sensie kung di niyo alam.
"Fine, I'll spare your lives." ani ko.
"Honto ni?! A-Arigatou gozaimasu oujou-sama!" ani nung lalaki.
Itatranslate ko, ang sabi niya...
'Talaga? Salamat Miss!'
"Tell him He can't never kill me. I'm a weed in his pretty garden. And this weed will only die if He will. Gets?" tanong ko.
Tumango siya.
"Hai! Hai!" sabi niya.
Tsk.
Buti naman.
"Hala sige, nigero!" sabi ko saka niya inalalayan yung lalaking binaril ko sa dalawang binti.
Yung lalaking may tama sa isang binti niya eh, iika ikang naglakad kasunod nung dalawa.
Maya maya pa, nakaramdam ako ng hilo kaya napahiga ako.
Shit...
Tinamaan nga pala ako.
Napalingon ako sa pwesto nung bakla.
Tsk.
Kung wala lang siya kanina, baka wala akong tama ngayon.
May narinig akong tumawag sa kin pero hindi ko na iyon nasagot dahil nawalan na ko ng malay.
- Writer
