“พี่ใหญ่ ตรงนั้นมีขนมหวานเยอะเลย” เด็กหญิงอายุราวๆ4 ขวบสะกิดเด็กสาวอายุราวๆ12-13 ปี พลางกระซิบเบาๆ ด้วยท่าทางตื่นเต้น” เฮ้งเยว่ซื่อ เด็กสาวที่ใกล้จะถึงวัยปักปิ่นในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าพาน้องสาวของนาง เฮ้งเยว่จวน เด็กหญิงที่อายุมากกว่าฝูฟางหรงเพียงแค่ปีเดียวมางานขึ้นบ้านใหม่ของฝูเฟยเมี่ยวครั้งนี้ด้วย แม้ว่าเด็กทั้งสองจะเป็นลูกของคนที่นางเกลียดขี้หน้า แต่ฝูเฟยเมี่ยวก็ใจกว้างพอที่จะไม่นึกอคติกับเด็ก เพราะผู้คนในหมู่บ้านเฉียงไฉ่นั้นไม่ค่อยได้กินอาหารดีๆ ที่มากมายก่ายกองเช่นนี้บ่อยครั้งนัก เมื่อได้ยินว่าที่ใดมีงาน ผู้คนโดยเฉพาะเด็กๆ ต่างพากันพร้อมใจกันไปที่นั่น แม้จะไม่ได้รับเชิญก็เถอะ “รีบหยิบใส่ห่อ แล้วไปนั่งกินทางนั้นกันเถอะ” เฮ้งเยว่ซื่อกระซิบบอกน้องสาว เด็กสาวโตพอที่จะรู้ความแล้วว่ามารดาของตนและเจ้าของบ้านนั้นไม่ถูกกัน เมื่อก่อนคนบ้านนี้ต้องยอมคนที่บ้านของนาง มีอะไรก็ต้องแบ่งไปให้ มารดาข