แปด
ข้ามเส้น
“อารื่อ...ข้าจะช่วยเจ้าปลดปล่อยมันเอง”
สิ้นเสียงทุ้มแผ่วเบาที่เปล่งออกจากริมฝีปากได้รูป มือใหญ่กร้านแตะลงบนหน้าท้องแบนเรียบค่อยๆ เคลื่อนลง...เคลื่อนลง จนกระทั่งลากผ่านกางเกงขาสั้นตัวบางที่แทบปกปิดอะไรไม่ได้
อุณหภูมิร่างกายของร่างกำยำเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อตนแตะสัมผัสลงตรงจุดหวงแหนอันแสนบอบบางอย่างไม่รีรอ
“อื้อ!” เซียงรื่อสะดุ้งตัวก่อนจะห่อปากร้องคราง แม้ปลายนิ้วของเขาจะนวดคลึงคลำลูบตรงกลีบบุปผาด้านนอก ทว่ามันกลับให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากยามที่เธอลงมือทำด้วยตัวเองโดยสิ้นเชิง
ฝูหมิงกระตุกยิ้มมุมปาก ใช้มืออีกข้างหนึ่งโอบรอบเอวบางเพื่อรั้งตัวหญิงสาวให้ชันเข่า เจตนากดน้ำหนักดันตัวให้เรียวขาอ้างามออกโดยมิให้การปลุกเร้าชะงักลงกลางคัน
“โน้มตัวลงมา กอดคอข้าไว้” ฝูหมิงเอ่ยสั่งตามความเคยชิน แต่เนื่องจากเซียงรื่อเอาแต่เพ่งความสนใจทั้งหมดไปยังจุดอื่น ชายหนุ่มจึงถอนหายใจแล้
