The Billionaire's Triplets and His Young Wife

Chapter 7

CHAPTER 7

Alexander Davies

Kasalukuyang nasa biyahe ako ngayon patungong nueva ecija. One hour na lang makakarating na ako. Biglang nagring ang phone ko si Leonardo ang tumatawag sinagot ko kaagad.

"Hello dude!! Whats up" agad na sagot ko

"Where are you, lets drink. I'm here at the bar now. Come here samahan mo ako"

"Are you crazy, I told you already that I'm going to province, I'm driving right now, Sa sunod na lang when I come__" dipa ako tapos magsalita binaba na agad always like that. Napailing na lang ako at tinuon ko na lang ng pansin ang pagmamaneho.

Seven pm ng gabi ng makarating ako dito sa may hotel. Agad kong park ang kotse ko sa may parking lot. Agad akong bumaba. Patungong, lobby ng hotel agad akong sinalubong at binati ng mga staffs ko saka kinuha ang gamit ko para dalhin sa sarili kong suits na lagi kong tinutuluyan tuwing dadalaw ako dito. Inikot ko ang aking paningin, at tumigil sa harap ng reception, di mahagip ng mata ko ang hinahanap ko. Lumapit ako.

"Hello good evening po sir, ano po ang maipaglilingkod namin sainyo" magalang na tanong ng staff ko.

"Nasaan, yung dalawang receptionist dito na nakatalagang magbantay dito" agad kong tanong.

"Sir, nakaleave po sila ngayon, bukas po ang balik nila sa trabaho"...

"Oh, ok thank you," saka ako tumalikod ng biglang may nabangga akong isang bata sa harapan ko. Napaupo ito at mukha atang nasaktan.

"Ouch, thats really hurt," napangiwi ito saka pinilit tumayo. Agad ko itong inabot ang kamay para tulungan.

"Oh, sorry little dude, are you alright" pag aalalang tanong ko sa kanya. Saka agad itong inangat ang mukha, Nagulat ako, bakit parang pamilyar ang mukhang ito, parang nakita ko na. Lahat ng hugis ng mukha. Lahat walang pinagkaiba. Iisa lang ang taong pumasok sa isip ko. Di ako nagkamali I saw a little version of Leonardo in this kid. Namamalikmata yata ako. Natulala ako habang nakatingin sa bata. Wow this is so interesting. I cant believe. Napangiti ako saka ko siya binuhat at pinaupo sa coach.

"It's still hurt, are you ok now little dude,"

Tumango siya at ngumiti na para bang may gustong ipahiwatig ang kanyang matamis na mga ngiti.

"What is you're name sir handsome" napahagakhak ako ng tawa dahil sa narinig ko sa kanya.

"I'M Alexander Davies, And you"?

"Just call me Blue! Are you single or married, or any girl friend"? Daredaretso nitong tanong, habang nakangiti ito.

"Wohh easy, I am a single." sabay lahad ng kamay ko sa kamay niyang maliit.

"Really, Yess. I finally find a daddy, I pick you, one of the candidate for being my mommy's husband and being our daddy"

Masaya itong sabi niya habang hawak parin ang aking mga kamay.

"Why, where is your daddy," tanong ko sa kanya at bigla itong nalungkot.

"He die already, thats why I need to find a new daddy for my mommy, we want here to be happy, If we have daddy no one will hurt her. And maybe she didnt cry anymore. And no one will bully us if we have a father," malungkot na sabi nito.

"Oh, so sad, maybe your mother is sufferring a lot, luckily she have a son like you" sabi ko. Saka ngumiti siya sa akin,

Fuck, even he's smile is like him.

"It's ok to you, even my mommy is a single mom, and have three kids already"

"So, you still have 2 sibling. Ok then, I'm one of candidate to become youre dady" sinakyan ko na lang ang trip niya ang cute niya kasi, nakakatuwa lang.

"Wow, really, Yehey, thank you, Sir handsome, my two brothers will happy if they know this" masayang sabi nito saka ako niyakap, kumalas ako sa pagkayakap sa kanya, yumuko ako saka hinawakan ang buhok nito at saka ginulo. Akmang bubuhatin ko sana ito ng may marinig kaming tinig mula sa likuran

"Blue, saan ka ba nagsusuot bata ka, iniwan lang kita saglit, nawala kana agad, halika kana baka hinahanap na tayo ng mommy mo" sermon nito, teka siya yung isang receptionist ko dito sa hotel, so where is the other girl?"

"Teka, diba sabi ko wag kang lalapit sa dimo kilala, baka maya masamang tao payan" Aba pinagkamakan pa akong masamang tao.

"Excuse me, Miss sa gwapo ko bang to, mapagkamalan mo pa akong masama"

"Lets go Blue next time dont talk to stranger" saka ako tinignan ng masama.

"Ninang ganda, hes not a bad guy" pagtatanggol sa akin Ni Blue.

"Lets go now," sabay hinila ang bata.

"Ok you go back first Blue, sumama ka na kay yaya mo" sabay nginisian ko siya habang masama akong tinitigan.

"I'm not his yaya, I'm his ninang"she rolled here eyes on me, saka tumalikod.

"Thank you sir handsome ,see you around" paalam nito habang kumakaway.

Bigla naman ako nainis dahil sa inasal ng babaeng ito sa akin,.

"Is she crazy, did she know who I am." sabi ko sa isip ko.

Napabuntong hininga na lang ako, saka tinungo ang aking suits para makapagpahinga. Muling naalala ko ang batang su Blue. " He is like him, the mini Leonardo, is he his son? If this true I need to find out, kung tama nga ang kutob ko, oh this is gonna be exciting" Napangiti ako. "Let me help you dude for this, just relax" at saka ako nahiga sa kama, napagod ako sa biyahe....

*******April Esguerra *******

Hating gabi na di ako dalawin ng antok, simula ng panaginipan ko si papa.

Tumayo ako, kinumutan ko ang aking mga anak. Saka ako nagtungo sa closet para kumuha ng Jacket, lalabas muna ako di pa kasi ako inaantok. Lumabas ako at dahan dahan kong sinara ang pintuan.

Sumakay ako ng elevator para matungo ko ang secret place ko, tuwing akoy nalulungkot, dito ko lahat nilalabas ang hinanakit ko sa buhay. Ang roof top ng hotel na to. Nasa fifty na palapag kasi ito

Pagkarating ko sa pinakamataas, binuksan ko ang pintuan ng roof top, hindi kasi nilolock ng guard ito. Sumalubong sa akin ang lamig ng hangin. Saka naglakad patungo sa may gilid. Napakagandang tignan ang kabuuan ng lugar na ito kita lahat, ang ganda, lalo na sa gabi, nakakawala ng problema, huminga ako ng malalim saka ako sumigaw ng pagkalakas lakas. Na parang wala ng bukas. "Ahhhhhhhhhhhhh," paulit ulit kong sigaw, hanggang sa mapaos na ako. Saka ako umiyak ng umiyak, gusto ko ilabas lahat ng sama ng loob ko lahat ng hinanakit ko sa buhay. Gusto kong gawin ito ng walang nakakakita sa akin, lalo na mga anak ko.

"Ahhhhhhh, kailan ba akong magiging masaya, hanggang kailan ko pagbabayaran, ang nagawa kong kasalanan, pero bakit, parang di pa sapat ang lahat. Bakit, hanggang ngayon sinisisi ko parin ang sarili ko,Gusto kong maging masaya pero diko magawa." yan ang mga salitang sinisigaw ko habang umiiyak, ang bigat bigat ng dibdib ko. Napatigil ako sa pag iyak ng may nagsalita sa may likuran ko.

" This is second time I saw you crying, habbit mo na ba ang pag iyak. Nakakagaan ng loob pag ginagawa mo to diba? Just shout out, later your become ok, here wipe your tears" sabay abot sa akin ang panyo. Yess siya yung lalaking nakita ko dito last time, nakita niya rin akong umiiyak at inabutan ng panyo. Anong ginagawa niya dito, baka isa siya sa guest ng hotel na ito.

"Salamat, anong ginagawa mo dito" tanong ko sa kanya, saka siya ngumiti.

"Andito ako para magpahangin, pero nagulat ako ng may biglang sumigaw at umiiyak na parang baby, lumapit ako sa may likuran mo pero di mo ako napansin, nag aalala kasi ako baka bigla kang tumalon" pabiro nitong sinabi, kaya napangiti ako,.

"Wow, your so beautiful when you smile, specially your dimples." bigla niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko. Natulala ako ang lapit ng mukha niya lakas ng kabog ng dibdib ko pati puso parang gusto ng lumabas, Oh god hes so handsome pag malapitan ngayon ko lang nahalata. Nagulat ako ng hinawakan niya pisngi ko kaya ako napaatras. Ngumiti siya.

"Relax, I only wipe your tears.

" thank--you-" nauutal kong sagot.

" Hahaha, alam ko gwapo ako, nakakatunaw ang bawat titig mo" biglang nag init ang mga pisngi ko.

"Hindi ah," sabay umiwas ako ng tingin, he laugh again.

"Just kidding" sabi nito saka bigla siya naging seryoso saka niya ako tinignan.

"Di magtatagal, magiging ok din ang lahat, lahat malalagpasan mo ang nararanasan mo ngayon, Isa lang 'tong pagsubok, Be strong, mas malala pa ang mararanasan dito. Nagsisimula ka palang, may mas dadating pang delubyo sa buhay mo, pero ito ang daan para magiging masaya ka, balang araw. Be ready!!. And goodluck, sige magpahinga kana, its already late" Ano daw. Anong ibig niyang sabihin, bakit parang may mga laman ang kanyang mga salita.

"Sige, salamat, goodnight" paalam ko sakanya, at tuluyan na akong umalis. Pero palaisipan parin sa akin ang kanyang mga sinabi. Anong ibig niyang sabihin, hay ang gulo, Nang marating ko ang silid namin, agad akong pumasok. Nahiga ako sa tabi ng mga anak ko.

"Ano na mangyayari sa atin mga anak" bulong ko sa aking sarili, bahala na. Simula bukas, ibang April na ang makikita nila , gagawin ko ang lahat para sa mga anak ko diko sila bibiguin. "I love you mga babies ko"...

********

Napangiti ako habang siyay papalayo, she's so innosent and beautiful. Kaya pala nababaliw ang mokong na yun sayo,

Diko alam kung ano ang mga pinagdadaanan nito sa buhay, pero base sa mga nasaksihan ko ngayon, alam kong malaki ang pinagdadaanan niya.

Mas lalo akong ngumiti at nasabi ko sa aking sarili na.

"You" re gonna be in trouble, once he saw you, good luck April Esguerra "at napailing na lang ako. Una ko palang siya nakita that day, alam ko na siya ang hinahanap ni Leon, diko muna sinabi sa kanya gusto kong makasigurado, When I first saw her, my heart beating fast, I like her pero may nag mamay ari na sakanya, He will gonna kill me if he knows that I like her girl. Pero kinalimutan ko na yun, di kita pwedeng magustuhan. Sapat na sa akin na tulungan kayong dalawa para magtagpo.

Leonardo, is suffer a lot, para mahanap ka lang, malaki din pinagbago niya. Matagal ka hinanap ni minsan di siya tumigil at napang hinaan ng loob para makita ka lang. Sinong mag aakalang dito ka lang pala sa isa niyang hotel matatag puan at nagtatrabaho. At ako pa ang nakahanap sayo.

"Fvck you dude, you will see her soon"

***Black Brown Blue ****

"Good morning mommy" bati ko saka ko niyakap si mommy.

"Goodmorning too, anak, ang aga mo nagising ah,"

"Its already seven o'clock mommy"

"Black anak tulog ka muna ulit, tutal tulog pa mga kapatid mo, ok di naman kayo papasok sa school, next week lilipat ko na kayo sa new school niyo ok"?

"Ok po mommy, you can go to your work now, ako na bahala sa mga kapatid ko"

"Thank you, anak, bumili na ako ng breakfast niyo ng mga kapatid mo pag nagising sila kain na kayo ok"

"Opo, mommy"

"Sige anak, magbihis lang si mommy, you can sleep again anak ok"

"I'm not sleepy mommy, much better to read my book,until they still sleeping" tumango na lang si mommy saka siya nagbihis.

"I'm so bored" It's already ten o'clock, pero tulog pa tong dalawa. Kaya kumain ako ng konti kanina pa ako gutom. Inikot ko na lahat ang buong room, pero bored parin ako. Kaya tinungo ko ang pintuan, lalabas muna ako saglit para sumilip sa labas, tulog pa kasi sina Blue at Brown. Dahan dahan kong binuksan ang pintuan. Saka ako lumabas. Habang naglalakad akong patungong hallway. Palinga linga ako tinignan ang paligid. Ang ganda pala dito sa hotel na to. Patuloy akong naglakad. Nang biglang may bumunggo sa akin kaya napasalpak ako sa sahig..

"Ouch!! What the..." diko na naituloy ang sasabihin ko,Nang tuminghala ako, nagulat ako, dahil parang kapre ang nasa harapan ko...

"Sorry, kiddo are you alright" tanong niya sa akin saka inabot ang kamay ko para patayuin pero binawi ko agad.

"I can stand by myself" pagsusungit ko sa kanya. Bigla siyang ngumiti.

"Oh, you! We meet again little dude, but we meet like this again," saka siya lumuhod para magpantay kami, at saka niya ginulo ang buhok ko.

"Dont, you dare to touch my hair, I dont want some one to touch it, who are you,?

And I dont talk to stranger" saka ako tumalikod, pero hinabol niya ako.

"What! We met yesterday night, And you are Blue right, bat parang ibang tao ang kaharap ko ngayon. But its you right, you so cute, and sweet yesterday, but now you're attitude is so rude, desame to some one I know, mga kilay mong sumasalubong, and the way you talk, are desame. With him" seryoso niyang sinabi habang tinitignan akong mabuti. So he met Blue yesterday night. Kaya piangkamalan niya akong si Blue.

"Black, where are you?" tawag ni Blue parehas kaming lumingon sa kinaroroonan niya, saka palapit na sa amin si Blue, kitang kita ko ang mukha ng lalake na to ang pagkagulat, natulala siya habang palipat lipat niya kaming tinitignan ng kapatid ko.' Ngayon lang ba siya nakakita ng kambal, baka mas lalo pa siyang magulat kung malaman niyang triplets kami' sabi ko sarili ko napailing iling na lang ako habang tinitignan siya..