The Billionaire's Triplets and His Young Wife

CHAPTER 1 "Give me back my book, Blue, dont make me angry.! Damn you pag naabutan kita lagot ka talaga sa akin" galit na sigaw ni Black sa kapatid niya. "Hey Black kailan kapa natutong magsalita ng ganyang mga bad words ha" sita ko sa anak kong si Black. "Kasi mommy si Blue po kasi bigla niya, lang inagaw po ung binabasa kong libro, He is so annoying so childish" reklamo ni Black habang nakanguso itong nagsa lubong ang mga kilay. "Blue come here bakit mo inagaw ang libro na binabasa ni Black" tanong ko kay Blue. "Kasi po mommy , I want to play with him but he reject me, he said I'm so annoying and childish." sumbong nito maluha luha na ang mata. Napabuntong hininga na lang ako habang tinitignan ko silang dalawa na nagtitigan na salubong ang mga kilay. Oh god, ang mga itsura ng mga ito'y parang may bumabalot na itim na aura sa kanilang mga katawan. Lalo na si Black, paggalit nakakatakot ang itsura. "If you want to play with me, Call me kuya then" sabi ni Black, na yun naman ang kinainis ni Blue. " No way, parehas lang tayo ng age how come you become may kuya?" inis na sagot ni Blue kay Black. " Blue anak pwede mo namang tawagin ng kuya si Black kasi siya ung naunang lumabas sa inyong tatlo, at kung gusto mo kalaro si Black just call him kuya okay " sabi ko kay Blue. Tinignan lang ako ni Blue at padabog siyang lumakad patungong sofa. "I dont want to call him kuya, he is so bossy and he always nakasimangot" asar na sagot ni Blue sa akin. " Ok if you dont want to call me kuya di ako makikipaglaro saiyo" sagot naman ni Black. Hay naku, sumasakit ang ulo ko dito sa mga bata na 'to. "Stop, fighting, ang ingay niyo mas lalo kana Blue rinig na rinig ko boses mo hanggang sa room" sermon naman ng anak kong si Brown pababa ng hagdan. "Tama na yan magbihis na kayo at magsitulog" aya ko sa aking mga anak. At sumunod agad sila nagtungo na rin ako sa room ko. Silang tatlo ang kayamanan ko ang swerte swerte ko nga at nabiyayaan ako ng nag-gwagwapuhang mga anak na puro lalake. Sila na lang ang dahilan kung bat ako nagsusumikap para maabot ang mga pangarap ko sa buhay na diko nagawa noong kabataan ko. Ayaw kong gumaya sila sa akin na suwail sa magulang. Lagi ko sila pinagsasabihan at pinapalahanan. Ayaw ko na makagawa sila ng bagay na pagsisihan nila habang buhay. Kung nakinig sana ako sa magulang ko sana kasama ko parin sila at masaya lalo na si papa nawala siya ng dahil sa akin na dahilan para itakwil ako ni mama. Sinisisi ko ang sarili ko dahil sa pagkawala ni papa hanggang ngayon namimis ko na sila. Bigla na lang tumulo ang mga luha ko dahil naalala ko nanaman ang nakaraan. "Mama mapapatawad mo pa kaya ako, miss na miss ko na po kayo ni ate, lalo na si papa gustong gusto ko na kayo makita" walang tigil akong umiyak habang hawak ko ang family picture namin na ito na lang ang tanging alaala ko sa knila. "Mommy are you okay , please dont be cry na mommy" sabi ni Blue saka niya ako niyakap. "Mommy I will kiss you wag na po kayo umiyak tahan na po sabi din ni Brown saka siya yumakap sa akin. Samantala si Black nakatayo lang sa my pintuan na nakapamulsa habang nakatitig sa amin saka ito nagsalita. "Stop crying mommy, your so ugly lagi kana lang umiiyak, please stop youre so annoying" Inis na sabi nito saka siya tumalikod. Alam ko ganyan lang sinasabi niya pero, pagkami na dalawa niyayakap niya ako at hinahalikan sa pisngi lagi niyang sinasabi. "Mommy dont be sad anymore you have us we love you very much so please can you stop crying we want you to become happy" yan lagi ko naririnig sakanya kapag kami lang magkasama. Si Black ung tipo ng di nagpapakita ng emotion lalo nat may makakakita pero my side naman itong sweet. Si Brown nman ay napakasweet niyang bata at napakabait, si Blue naman ay siya ung kwela sa kanilang tatlo maingay palabiro at siya ang emotional sa kanilang tatlo. Paggising ko sa umaga, agad ako bumangon para magtungo sa kwarto ng mga anak ko para gisingin may pasok kasi sila. Ihahatid ko kasi sila sa school nila bago ako papasok sa trabaho ko. Pag pasok ko sa kwarto mga tulog pa mga ito una kong ginising si Black. "Anak wake up" tapik ko sa balikat niya na agad nman siyang nagising at umupo habang kinukusot kusot pa mga mata.. "Gisingin mo na mga kapatid mo maghahanda lang ako ng mga kailangan nyo sa school." utos ko ky Black, tinungo ko ang kabinet para ihanada mga damit nila. Napatingin na lang ako sa knilang tatlo, at nakangiti sobrang gwapo talaga ng mga anak ko habang bumaba na sila sa higaan. Pagkatapos nilang maligo ay kanya kanya silang nagbihis. Marunong naman na silang mag ayos ng kanilang sarili. "Pagkatapos niyo diyan baba na kayo para makakain na kayo ng pang umagahan nakaluto na si nanay bilisan niyo diyan" sabi ko sa mga anak ko saka ako naunang lumabas. "Opo mommy" Sabay sabay nilang sagot pagkababa nila sinalubong sila ni manang Belen. "Ang gwagwapo naman talaga tong mga apo ko" sabay hinalikan niya silang tatlo. "Hello po lola Belen" sabay na sagot ni Blue at Brown. Samantala si Black nginitian niya lang ang kanyang lola. Si nanay Belen na kasi ung kumukop at nag alaga sa akin nung panahon na wala akong matutuluyan dinala ako ni Marisa sa kanya siya kasi ung dati nilang katiwala.Ung tinitirhan namin ngayon na malaking bahay ay dating bahay noon nina Marisa na binigay kay nanay Belen. Na ngayon ay naging tahanan na namin ng mga anak ko. Siya na yung tumayong magulang ko at kasama kong nag alaga sa mga anak ko laki ng pasasalamat ko dahil sa napakabuti niyang tao. Pagkatapos kumain ang mga bata hinatid ko sila sa school. Sumakay lang kami ng tricycle, ng nakarating na kami school bumaba na mga anak ko. "Mah nextime wag niyo na kami ihatid malaki na po kami di na kami baby" sabi sa akin Black. "Anak di pede mga bata pa kayo kailangan ihatid ko parin kayo" paliwanag ko kay Black. "Mommy its okay kaya ko na po alagaan ang mga kapatid ko, ako na po bahala sakanila, sige na po mommy malate na din po kayo sa trabaho niyo" Sabi ng anak ko, napakaswerte ko talaga ang bata bata pa lang niya pero, pero parang matanda na siya kung mag isip. "Okay boss, sunduin ko kayo mamaya ha, tignan mo si Blue baka mamaya makipag away nanaman siya dahil sa kakulitan niya tawagan mo ako anak ha pag may problema ha, I love you mga anak, Blue Brown alis na si mommy" paalam ko sa knilang tatlo habang kumakaway at sumakay na sa tricycle. Nag aalala ako kay Blue kahit makulit at masayahin mabilis din uminit ulo niya at pinkunin. Pero mas malala si Black masama kung siya ang magalit. Naalala ko nung class mate niya dati sa pinasukan nila ng una na school. Tinawag kasi nila noon si Blue at Brown na mga putok sa bungo mga walang tatay nagalit siya ng husto dahil sa umiiyak ang dalawa niyang kapatid halos dina makilala ang mukha nung bata dahil sa pagbugbog ni Black. Kahit ganun ang anak ko na yun mahal na mahal niya mga kapatid niya. Kaya sila lumipat ng bagong school ngayon. "Hayy sana dina maulit yung dati natatakot ako baka wala ng tatanggap sa kanila na school" sabi ko sa sarili ko na na may halong pag alala. Diko na namalayan nandito na pala ako sa tapat ng pinapasukan kong hotel isa akong receptionist dito. Di kasi ako nakatapos ng pag aaral dahil sa kapos ako ng pera at kailangan ko makapag ipon para sa pag aaral ng mga anak ko. Nag aral lang ako ng tesda pinag aralan ko yung HRM at kahit papaano makahanap din ako ng mabilis na trabho. Kaya eto ako nagtatrabho sa isa pinakamalaking hotel dito sa Nueva Ecija. Apat na taon na akong nagtatrabho dito. Medyo ok naman ang sahod ko dito sakto pangbayad sa tuition ng mga mga anak ko, at iba pa nilang pangangailangan, bukod kasi sa trabho kong receptionist, dito sa hotel. Nagpapartime din ako sa isang bar bilang isang waitress, medyo gabi na ako nakakauwi. Hindi ko na naasikaso mga anak ko minsan pero kailangan eh para sa kanila din naman lahat ng ginagawa ko.Napalingon lang ako ng tinawag ako ng best friend kong si Joy. "April, andito kana pala, kumain kana ba? Kape muna tayo, hati tayo" sabi ni Joy habang hinahati niya ang baon niyang kape. "kararating ko lang, salamat" sabi ko ito sa kanya. Siya ang napakabait kong kaibigan magkatrabaho kami parehas kaming receptionist. "Teka inumin muna natin tong kape para lakas tayong salabungin ang mga costumer natin ngayon. Balita ko dadagsa ngayon ang mga tao" salita lang ng salita habang nagkakape "Oo nga daw sabi ni Mam kylie, saka pupunta daw ngayong yung may ari ng hotel, kaya bilisan na natin baka mamaya magsidatingan na sila, makita pa tayo ni mam kylie lagot nanaman tayo"nasabi ko nagsimula na kami magtrabaho ni Joy. "April and joy, ayusin niyo mga trabho niyo diyan ah maraming tao ngayon,wag niyo ako bibigyan ng sakit sa ulo,sige magtrabaho na kayo" masungit niyang sabi sa amin. " Parang pinag lihi talaga ng sama ng loob itong si mam" asar na sabi ni Joy. "Hayaan mo na basta magtrabaho na tayo" saway kong sabi kay Joy.Sa paglipas ng mga oras nag simula na ngang dumagsa ang maraming tao, halos wala na kaming pahinga. Masakit na din ang mga binti ko sa kakatayo pati lalamunan ko parang nanuyot na rin kasi kanina pa ako salita ng salita sa mga costumer. " Hay! laban lang April kaya mo to para sa mga anak mo" sabi ko sa sarili ko habang nakangiti. Pagkatapos ng lunch break namin kinuha ko ang aking cellphone para tawagan ang mga anak ko, ginagawa ko tuwing may free time ako. Para makamusta sila dial ko ang number ng phone na pinahawak ko kay Black. Sa kanya ko kasi binigay.. ~Riiinnnngggggggg~ "Hello anak" bati ko kaagad kay Black. "Hello mommy" sagot din ng anak ko. "kumain na ba kayo? ng mga kapatid mo" tanong ko. "Yess mommy we already eat, how about you?" "katatapos ko lang anak, mga kapatid mo asan, di mo sila kasama?" "They are playing mom, gusto mo ba silang makausap, I will call them!" "No need anak, hayaan mo lang sila maglaro, bat dika makipaglaro sa kanila" "Mom, Playing like a child is not my type its so boring, mas mabuti pang magbasa na lang ako ng book". "Anak, kailangan mo rin maglaro kasi bata kapa, nak wala ka ng ginawa kundi magbasa aba'y lahat na yata ng libro nabasa mo na, saka anak baka masobrahan mo na ang katalinuhan mo" "Mommy your talking to much na kung wala na po kayo sasabihin patayin ko na po" "Oh sige na nga tignan mo mga kapatid mo ha, saka mag ingat kayo sa pag uwi anak pasensya kana diko kayo masundo busy si mommy, babawi ako nextime okay mag iingat kayo anak ah I love u muahh" "Your so OA mommy, sige na po bye mag ingat din po kayo" "Abay lokong bata to ah pinatay kaagad" Pagkatapos kami mag usap ni Black bumalik na din ako sa trabho, hay kapagod okay lang para naman to sa mga anak ko. Minsan gusto ko na rin sumuko pero tuwing nakikita ko ang mga anak ko nagkakaroon ako ng lakas ng loob para harapin ang lahat ng pagsubok. Lahat gagawin ko para sa kanila kahit ako lang mag isa diko kailangan ng lalake sa buhay ko para mabuo ang pinapangarap nilang pamilya sila lang tatlo sapat na para sa akin. Masaya na ako sa buhay maraming nagkakagusto sa akin pero mas pinili kong maging isang single mom.