The Billionaire's Triplets and His Young Wife

Chapter 13

Chapter 13

Natulala ako ng unti,unting humarap ang lalakeng nakatayo sa Harapan ko.Di ako makapaniwala na magkikita Kami ulit matapos ang ngyari, sa amin ng gabing yun.

At mas lalo ko pang kinabigla ng sinunggaban niya ako ng yakap.Halos di ako makagalaw dahil sa higpit ng yakap nito.Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.At ang puso ko gustong kumawala.Parang gustong gusto ko ang mga yakap na ito.Na para bang nagpapakalma sa akin.Subalit nagising ako sa katotohanan na mali pala ito.Kaya pilit kong tinutulak siya pero mas lalo pa niyang hinigpitan ang yakap nito sa akin.Na mas lalong nagtaka ako.Pilit ko talagang kinakalas ang katawan ko sa katawan niya dahil,kahit anong oras ay bibigay na din ako.

Pinakiusapan ko siya na bitawan niya ako.

Nakinig naman ito sa akin.Akmang aalis na ako patungo sa may front desk.Nang bigla niyang hablutin ang aking paluspusan at kinabig sa palapit sa kanya.May binulong siyang na hanggang ngayon ay palaisipan sa akin.Pinilit kong kumawala sa mahigpit niyang paghawak sa aking paluspusan. Mabilis akong lumakad papalayo sa kanya.

Habang siya paalis,di niya tinanggal ang pagtitig nito sa akin hanggang sa papasok siya ang lift.Nakahinga naman ako ng maluwag ng tuluyan ng diko siya makita.

"Anong ibig niyang sabihin kanina" pinilit kong iwaksi ang mga ngyari.Napabuntong hininga na lang ako at bumalik sa trabaho ko.

"May relasyon kayo April?,grabe girl swerte mo sa kanya gwapo na nga mayaman pa"

kinikilig na tanong ng kasama ko.

"Hindi ah, saka diko siya kilala.Bakit ikaw kilala mo"tanong ko din sa kanya.

"Ha! ano di mo siya kilala,nakatira kaba sa mars? lahat ng tao dito kilala siya"

"Hindi eh,di naman kasi ako intrisado sa buhay ng ibang tao"

"Ay! magandang inosente ka girl," tinawanan ko na lang siya.Habang abala ako sa pagsusulat.Bigla naman nagring ang aking phone unknown number,tinignan ko ang kasama ko.

"Sige na sagutin mo na muna,total wala pa tao masyado"sabi nito kaya sinagot ko na.

"Hello!sino po sila?"sagot ko sa kabilang linya

"Is this miss Esguerra?"

"Speaking po,"

"Reminder lang po Mam,ngayon po ang pick up ng uniform at mga book ng mga anak niyo dito sa school ."

"Ha! naku po nakalimutan ko,paano ba yan nasa trabaho po ako pwede bang bukas po mam,para makapag paalam ako sa boss ko?"

"Di po pwede kasi ngayon na po ang deadline,bukas na po ang pasok nila."

"Sige po, mam salamat"

Agad ko tinawagan si Marisa na siya muna ang mag aasikaso sa mga bata.At pumayag naman ito.Laking pasalamat ko sa kanya.

Pagkatapos ko tumawag agad akong bumalik sa trabaho.Sakto naman may costumer na sa front desk na nakatayo.

"Hello sir,welcome to Williams hotel,may I help you?" magalang kong pagbati pero diko pa siya napansin kung sino ito.

"I want this lady in front of me,can you help me?"tinignan ko kaagad kung sino,di nga ako nagkamali siya nanaman.nakangisi na nakatitig sa akin.

"I'm sorry sir,pero di ko kayo matutulungan"

"Really,If I said I want you, I want you! no one will stop me."aba napakabossy naman ng taong to kala mo takot ako sa kanya.

"Kung wala naman pala kayo sasabihin sir pwede na kayong umalis" pananaboy ko sa kanya pero imbes na umalis mas lalo pa siyang lumapit sa akin.Nagtama ang aming paningin,hindi maalis ang mga titig nito.

Magkalapit na ang aming mukha panay ang lunok nito.Naamoy ko ang mabango niyang hininga.Di ako makagalaw na para bang minamagnet ako sa bawat titig niya.

Akmang lalayo sana ako,pero agad nitong nahuli ang aking braso. Linapit niya ang kanyang ulo sa may tapat ng taenga ko at halos nakadikit na ang kanyang mga labi sa may leeg ko.May kung anong milyo milyong bultahe ng kuryente ang dumaloy sa aking buong katawan.At bumulong ito,with his husky voice,s**t feeling ko bibigay na ako.

"I really missed you,Finally I found you,sino ba mag aakala sa hotel na ito kita matatagpuan,Malaki ang kasalanan mo sa akin,at kailangan mong pagbayaran yun"

"Excuse me,wla po ako kasalanan sa inyo,kayo nga tong may kasalanan sa akin dahil,pinasamantalahan niyo ang kahinaan ko"Inis kong sabi habang tinutulak ko siya.;

At ngumiti lang tong gago na to.

"I cant wait to taste you again baby,so be ready.I will resposible to you,sa ayaw mo man o gusto mo,youre be mine soon"

"Sorry sir,but no need thank you na lang,diko po kailangan na panagutan niyo ako"

"I decided,I will responsible to you baby" Aba ang kulit nito,diko naman kailangan na panagutan niya ako,bat ang kulit nito.

"Sir pwde ba bitawan niyo ako, nakakahiya maraming tao na nakatingin sa atin"

"Let them be, Para malaman nila na you are mine".

Bat ba pinagpipilitan niyang pag aari niya ako.

"Disturbing my employee, is a crime" napalingon kami pareho,si sir Alexander. Parang nabuhayan ako ng loob na may kakampi ako.

"Sir pwede na po kayo umalis,Andiyan na po ang boss namin please lang po" pakiusap ko sa kanya pero parang bingi lang walang narinig,na yun naman ang kinainis ko.

"Oh,he is your boss, disturbing her is not a crime, di ba pwedeng dinadalaw ko ang akin! if I kill you maybe that is crime!"

"Woh!Leonardo dont scared her, Take it easy dude! imbest na aamo yan mas lalo pang matakot saiyo."

"Why I am that scary to you?"tanong nito at di naman ako nakasagot.

"Common dude we go first, April go back to your work,dont be scare to him,I will protect you"napangiti naman ako sa sinabi niya.

"Dont smile to him,"sigaw nito kaya ako nagulat,ano problema nito kahit sino pa ngitian ko wala kana doon.

"Possesive,di pa nga kayo,parang gusto mo ng pumatay ng tao"

"Yeah!I can do that,lalo nat pinakikialaman nila ang akin".

"Ok,ok tara na baka mas lalong matakot saiyo si miss cutie,mauna na kami saiyo wag mo siya pansinin,Fightingg!!"

"Salamat po sir" napakabait niya talag di tulad ng Leon na yan bagay sa kanya ang pangalan para siyang mabangis na lion"

Bumalik na ako sa aking trabaho,nawalan ako ng focus dahil sa lalake na yan.

"Gwapo nga masungit at nakakatakot naman siya" napangiti na lang ako na parang ewan.

****Leonardo****

Mabilis kong pinasok ang ceo office.Agad akong lumapit sa kanya.

"Marami kang dapat ipaliwanag sa akin, Alex why you didnt tell me that you found her"

"I know it,na yan ang pupuntahan mo,pero wala akong kasalanan dude"

"Pero di mo sinabi,kung di pa pumunta si Aldrin sa company ko,di ko pa malalaman"

"So he tell to you,I know it.Kaya di na ako nagtaka pa na andito kana"

"Now tell me anong reason mo bakit di mo sinabi sa akin,matagal mo na siyang nahanap di ba pero wala kang sinasabi."

"Leon,how many times I give you a hint pero binaliwala mo remember,so kasalanan ko pa"

Di ako nakaimik,tama nga naman siya ilang beses na niya akong binigyan ng clue pero di ako naniniwala sa kanya.

"So kailangan magpasalamat pa ako saiyo ganoon,but you didnt tell me earlier,you know that I miss her a lot matagal ko na siyang hinahanap, You know what, I want to kill you"

"Relax,kaya nga gumawa ako ng paraan para m paakasama mo siya,congrats dude nagtagumpay kana,you want to thank me"

"Thank you may foot,fvck you" ang gago tinawanan lang ako,wala sa style ko ang magthank you or what ever.

"Hahaha,youre so aggresive dude, wag kana mag alala pa andito na siya dina makakatakas pa sa mga kamay mo"

Nakatingin lang ako sa kanya habang siyay nakangisi.Samantalang ako seryoso lang.

"Thank you for find her for me".agad kong sabi alam ko pagtatawanan niya lang ako.

" Tama ba tong narinig ko,ang isang tulad mo nagpapasalamat,wow may lagnat ka ba dude"

"Diyan kana nga,"saka ako lumakad palabas ng office nito.

"Wait for me Leon,lets celebrate" diko siya pinansin patuloy lang ako sa paglakad.

Habang nakapamulsa akong naglalakad,diko na namamalayan kusa akong dinala ng aking mga paa sa kinaroroonan niya,pilit kong kinalma ang aking sarili.

Matagal ko siyang tinitigan na habang abala siya sa pagsusulat.Di mapakali ang kanyang kasama,sinenyasan ko siya na wag siyang maingay .Kaya nanahimik naman ito.

Di ako makapaniwala na makakasama na kita seven years,in god sake.Nagtiis ako ginawa ko ang lahat para makita lang kita. Diko akalain sa araw na yun,makikita kita at maangkin.

"I'm so happy, that your here,I promise di matatapos ang araw na to na di kita maangkin muli"sabi ko sa sarili ko.

Nang napansin niyang may tao sa harap niya laking gulat nito dahil nasa harapan niya ako.

Ang sarap lang niyang asarin,lalo nat namumula ang mga pisngi nito.

Habang nakadikit ang mga labi ko sa kanyang leeg,I feel my hardnest in front of me.Fvck! Relax little body.Pinilit kong controlin ang aking sarili.Buti na lang dumating si Alex.kung hindi diko na talaga mapigilan pa ang aking sarili.

Lumabas kaming dalawa sa hotel,di ko alam kung saan niya ako dadalhin.

"Where are we going?"

"Lets,drink and celebrate,dahil sa sa tagal ng paghahanap mo,nakita mo na ang love of my life mo? nakangiting sabi nito.

"Ok find,pagbibigyan kita ngayon"sabi ko sa kanya,habang akbay niya ako.

"Ok,lets ride in may car"tumango na lang ako good points ngayon siya akin,dahil sa ginawa niyang paghanap sa babaeng matagal ko ng hinahanap.

Habang nasa biyahe kami,mabilis ang patakbo ni Alex, sa kotse nito,lahat inoover take niya. Hinayaan ko lang siya I miss the way we drive when we are in teen agers,lage kami nagkakarerahan pero ni minsan di pa siya nanalo sa akin.

Habang mabilis ang patakbo nito,Bigla kaming napasigaw dahil sa may batang tumawid bigla.

"Alexander!!! "

"Aahhahh!!!" buti na lang mabilis siyang nakapreno kung hindi nasagasaan sana niya ang bata.

"What the fvck!! anong ginagawa ng bata dito sa gitna ng kalsada na walang magulang"

Inis kong sigaw,saka ako agad bumaba.

"Hey dude relax,I think he's ok"sigaw ni Alex sa akin.saka sumunod din siyang bumaba.

"What the hell,where is your family"

Sigaw ko sa bata na halos di makagalaw sa takot,at nagsimula na itong umiyak.

"Damn it!stop crying I didnt do anything to you,bigla akong naawa sa kanya at para bang nasasaktan ang aking kalooban dahil sa nakikita ko siyang umiiyak.

"s**t!l look I'm sorry I didnt mean to shout you" nakonsensya tuloy ako

"Hey dude!dont scare him,you see he look scare,hey kiddo are you ok"

"What ever"sagot ko habang tinitignan ko ang kanyang pag iyak parang may kumurot s aking puso,naawa ako na diko alam.

"Hey may masakit ba saiyo,wipe your tears kiddo." pinunasan naman ito ni Alex.

"I'm scared huhuhu" walang humpay na iyak nito.Ang ayaw ko sa lahat maingay lalo nat iyak ng mga bata pero sa batang ito.Parang ok lang sa pandinig ko ang iyak niya.

"What are you doing,bakit pangiti ngiti ka pa diyan eh umiiyak na nga ang bata,dahil sa pagsigaw mo sa kanya kaya siya natakot"

"No I didnt meant to shout him,nabigla lang ako,"paliwanag ko na para bang kasalanan ko

"Kiddo dont mind him stop crying,where is your--, wait you look familiar, oh its you,

little dude!!" kita sa mukha ni Alex ang pagkabigla nito.

"Wait did you know that kid?"

"Sir Handsome,it's you right?" bigla siyang niyakap ng bata,pati ako din nagulat na rin.

"Yeah I know him,Youre Blue right?"

"No!! I'm not,"sagot ng bata.

"So,Youre Brown ?"

"Yes I'm Brown,Sir handsome that man is so scary!"mangiyak iyak nanaman siya.

"Me! I'm that scary!!hey young man, mind your words, I'm no---??" naputol ang aking salita ng bigla siyang umiyak.

"Fvck! dont cry young man," tumayo ako saka ko siya binuhat at kinapa ang aking bulsa,kinuha ko ang isang candy,saka binigay sa kanya.

"Here,this is for you,so please stop crying"

Tinitigan niya lang ako,I smile to him and he smile back also to me.Bigla niya akong niyakap,This feeling I'm so happy I like it ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya.

"Di ko alam na mayroon palang malambot na side ang isang Lion este Leon na katulad mo,biruin mo isang billionaire,laging may bitbit na candy sa kanyang bulsa" pang aasar sa akin ni Alex.

Since I'm in collage I met a young girl she's only 9years old that time, every time I saw her crying I alway's give her candy, that make her calm.Thats why I alway's carry a candy in my pocket.napapangiti ako tuwing naalala ko siya.

"You're two look a like, pwede kayong pagkamalan na father and son, I am right Leon,what did you think."

"Impossible,I always use protection,kaya mali iniisip mo.Ngayong panahon ngayon marami na ang magkakamukhang tao"

"Are you sure,what if one day malaman mo na lang na may anak ka pala" tinitigan ko lang siya ng masama at saka tumayo.

"That's not gonna happen," saka tumayo ako buhat ko ang bata pero nakatulog na pala ito

"Oh He sleep already, he really look like you"

"Tumigil kana diyan diba kilala mo ang siya, saan ang magulang nito para maihatid na"

"I dont know,Nagulat lang ako andito siya sa maynila,kasi nakilala ko sila sa Nueva ecija"

"Ha! ibig sabihin taga probinsya siya,bat asan ang magulang nito"

"Dalhin mo muna siya sa loob ng kotse, tatanungin ko mamaya pag nagising siya."

Agad ko naman itong pinasok sa loob ng sasakyan habang buhat buhat ko,muli kong tinitigan ang kanyang maamong mukha.,

He'sa really like me,pagkakamalan mo talagang mag ama kami.Pero imposible.

Hinayaan ko lang siyang makatulog at magpahinga habang kalong kalong ko ito.

"Where can we bring him"tanong ko kay Alex.

"Bring In my condo first" tumango lang ako kay Alex. At dinala nga namin siya doon.

****"Marisa Pov****

"Kids lets go,Nakuha na naman natin ang mga kailangan dito.Tomorrow you go school na,before that lets grab sa something to eat first,"Yaya ko sa mga cuties na kasama ko.

"Really ninang yehey I'm hungry now" masayang tumatalon si Blue.

"Basta pagkain talaga dika pahuhuli,Blue"

sabad naman ni Brown.

"Ikaw Black,bat dika umiimik,are you ok?" tanong ko sa kanya na tahimik lang ito.

"I'm ok ninang dont worry"sagot nito.

"Oh,youre so cute"saka ko ginulo ang buhok nito,alam ko nainis siya.

"Ninang stop dont touch my hair"

"Ok boss!"sabay tinaas ko mga kamay ko natutuwa talaga ako ang sungit niya na cute.

"Ok lets go to jollibee"

"Yehey thank you ninang" sabay silang nagpasalamat.samantala yung isa tahimik.

Pagkatapos namin kumain.Nag banyo muna ako kaya iniwan ko silang tatlo ayaw kasi nila sumama sa loob ng toilet.

"Oh sige dito lang kayo ah wag kayong mag hihiwalay,sandali lang si Ninang."

"Opo ninang"sagot naman nila.

Pagkatapos ko mag banyo agad akong bumalik sa kinaroroonan nila.

Pero wala na akong makita ni isa,nagpanic ako hinanap ko sila.

"Black,Brown Blue,where are you guys"

Nagtanong tanong na ako pero wala parin sila."Naku lagot ako sa nanay niyo nito asan na kayo"sobrang nagaalala na ako.

Bigla akong nabuhayan ng loob ng Nakita ko sina Black at Blue. Na bakas ang pag aalala.

Teka kulang ng isa asan si Brown.

Agad ko sila nilapitan,at niyakap.

"Where have you been,kanina ko pa kayo hinahanap,Where is Brown."

"Ninang we dont know kaya po hinahanap namin siya,bigla kasi siya tumakbo kaya hinabol namin siya ni Blue. Pero di namin siya naabutan sorry po ninang wala po akong kwenta na kuya,mommy will disapoint to me"

Bakas ang pag alala niya sa kapatid niya.

"Ninang what can we do,mommy will cry a lot again,kapag nalaman niyang wala si Brown"

"It's ok dont worry we will find him" Pinilit ko silang pakalmahin lalo na si Black,sinisisi niya sarili nito dahil sa pagkawala ni Brown.

Hinatid ko muna sila sa bahay para makapag pahinga iniwan ko sila kay manang.Saka ako umalis ulit para mahanap siya,pumunta na rin ako sa station ng police ni report ko na nawawala si Brown. Alas singko na ng hapon,wala pang balita.Malapit na din ang uwi ni April,anong sasabihin ko sa kanya, paano ko sabihin na nawawala ang isa sa triplets iniisip ko pa lang yun.Sigurado walang tigil ang iyak noon.

"Nagulat ako ng biglang mag ring ang aking phone unregistered number sino kaya ito..

Sinagot ko agad.

"Hello Ninang"

"Brown!!"

~~