แบดบอยขอรัก

ตอนที่ 8

เขาคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ลีน่าไม่รู้หรอกว่าภายใต้ความรุนแรงมันคือความรักที่มากเกินไปแล้วก็หวงมากด้วย เขาห่มผ้าให้เธอแล้วถึงได้หยิบบุหรี่เดินออกไปที่ระเบียงห้อง อัดควันลงปอดแบบไม่คิดอะไรมากเพราะกำลังเครียด เขาโกรธไม่หายแต่ถ้ายังระงับอารมณ์ไม่ได้ลีน่าแหลกลาญคามือแน่นอน

ขยี้บุหรี่ทิ้งแล้วเดินออกไปข้างนอกแทน ตอนนี้แค่หน้าเธอก็ไม่อยากจะมอง เขาต้องใจเย็นไม่อย่างนั้นคงทำลายความรักแน่ เขาไม่ใช่คนดีขนาดนั้น แล้วที่ลงทุนช่วยลีน่าเป็นร้อยล้านมันย่อมมีเหตุผลอยู่แล้ว เรื่องนี้เขาไม่ลังเลที่จะยื่นข้อเสนอนี้ให้พ่อไปจัดการต่อโดยที่เงินทั้งหมดนั้นเป็นของเขาคนเดียว เขายอมแลกทุกอย่างเพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ไม่มีใจให้ด้วยซ้ำ!

จะพูดว่าสมเพชตัวเองได้ไหมที่เป็นแบบนี้

“มึงจะฆ่ากันรึไงว่ะ” ลีโอถามทันทีที่นั่งลง

“ถ้าฆ่าแล้วกูไม่เสียใจลีน่าคงตายเป็นพันรอบแล้วมั้ง” ที่ผ่านมาลีน่าทำเขาเจ็บปวดมากี่ครั้งแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังทำ

“แม่งเหี้ยว่ะ!” ไทก้าด่าซ้ำและเพื่อนก็ยิ้มรับ

“แล้วสักวันพวกมึงจะรู้เอง” เขาอธิบายเรื่องนี้ไม่ถูกแล้วเหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ เขายอมทำทุกอย่างเพื่อลีน่าแต่สิ่งตอบแทนไม่มีเลย แม้แต่คำพูดที่จริงใจก็ไม่มีให้กันสักครั้ง

“แดกให้ตับไตแม่งบรรลัยเถอะ เดี๋ยวพวกกูแดกเป็นเพื่อน”

เจราลชงเข้มถึงใจเหล้าส่งให้ทันทีที่พูดจบ มันก็มีแค่เพื่อนนี่แหละที่จริงใจกับเขาที่สุดแล้ว เพื่อนแต่ล่ะคนปัญหามันก็มีต่างกัน แต่อย่างน้อยพวกมันก็ไม่เคยทิ้งเขาสักครั้ง

ต่อให้เขาจะมีปัญหาอะไรเพื่อนก็ไม่เคยทิ้งเลย

มีแค่เมียที่จ้องจะทิ้งให้ได้

ลีน่านอนนิ่งหมดแรงจะทำอะไรต่อ เควินรุนแรงกับเธอมากจนปวดไปหมดทั้งตัว ช่วงล่างก็เจ็บแสบไปหมดเลย นี่เธอต้องทำใจให้รักเควินจริงๆแล้วใช่ไหม แต่เรื่องนี้มันบังคับกันไม่ได้ซะหน่อย ทำไมเงินถึงมีค่ามากกว่าความรักขนาดนี้นะ

“ฉันขอโทษเควิน” ที่ผ่านมาเควินทำดีกับเธอมาก แต่เธอมันเลวเองแหละที่ไม่สนใจความรู้สึกของเขาสักนิดเดียว ไม่ว่าเขาจะบอกจะพูดอะไรก็มักจะต่อต้านแม้รู้ว่าต้านไม่ได้ก็ตาม

“ถ้ารู้ว่าผิดก็แค่อย่าทำอีกลีน่า”

เควินมาตอนไหนไม่รู้ก่อนจะออกไปพร้อมกับผ้าห่มกับหมอนหลายใบ เพื่อนเขาคงค้างที่นี่แน่นอนเลย

“เสียงดังหน่อยนะ ฉันเชียร์บอล!” เควินแง้มประตูบอก

“ตามใจพวกนายเถอะ ฉันชินแล้ว”

“อืม แล้วอะไรที่ฉันไม่ชอบรู้นะว่าควรทำยังไง”

“แล้วถ้าฉันโดนฟ้องล่ะ?”

“ฉันจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดให้เอง เธอเตรียมลาวงการนางแบบไปทำงานอื่นได้เลย”

“แล้วฉันจะเกาะนายเป็นปลิงดูดเลือดเลย” เธอพูดจริงๆนะไม่ได้โกหก ถ้าไม่ให้ทำงานเควินต้องจ่ายเงินเดือนให้เธอ

“เอาสิ มีปลิงสักตัวมาเกาะขนหน้าแข้งฉันไม่ร่วงหรอก”

เธอต้องยกเลิกงานทั้งหมดที่รับไว้เพื่อเอาใจว่าที่สามีในอนาคต แต่ก็ดีที่ค่าเสียหายทั้งหมดเควินเป็นคนจ่ายให้เองและพี่คาร่าช่วยเคลียร์ทุกอย่างด้วย หลังจากวันนั้นเธอลองมานั่งคิดทบทวนอะไรหลายอย่างคนเดียวอยู่หนึ่งอาทิตย์เต็มๆถึงได้ตัดสินใจโทรหาพ่อของเควิน เรื่องนี้มันมีอะไรบางอย่างที่เธอสงสัยแล้วก็อยากรู้มากเลยด้วย

‘สวัสดีค่ะคุณลุง’

‘ไม่เอาแบบนี้ เรียกพ่อได้แล้วนะหนูลีน่า’

‘คือหนูอยากรู้เรื่องงานแต่งของหนูกับเควินค่ะ’

‘เอ้า! เจ้าเควินไม่เล่าให้หนูรึไง งั้นเดี๋ยวลุงเล่าให้ฟังเอง’

พ่อของเควินเล่าสารพัดเรื่องตั้งแต่เริ่มต้นให้ฟังเพราะคิดว่าอีกไม่นานเควินจะบอกเธอ เรื่องราวตั้งแต่ตอนนั้นจนมาถึงตอนนี้ผ่านมุมมองของผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือ ยิ่งได้ฟังยิ่งเกลียดตัวเองมากขึ้นทุกที เควินยอมเอาเงินของตัวเองนับร้อยล้านมาช่วยพ่อไว้ แต่มีเงื่อนไขว่าต้องแลกกับการแต่งงานของเรา

เควินอยู่เบื้องหลังทุกอย่างเลย ถึงว่าล่ะไม่เดือดร้อนหรือตื่นเต้นอะไรเลยที่ต้องมาแต่งงานกับคนใกล้หมดตัวอย่างเธอ แล้วโรงแรมของครอบครัวที่ใกล้จะล้มละลายอยู่รอมร่อ เควินก็เข้าไปซื้อเพื่อนำมาบริหารเองจนกลับมาดีเหมือนเดิม

‘เควินมันรักหนูมากนะ ลุงฝากมันด้วยล่ะ’

นี่คือคำตบท้ายของคุณลุง แต่ปัญหาใหญ่เกิดขึ้นแล้วเพราะเธอดันไปชอบเพื่อนเควินแต่หมอนั่นกลับนิ่งมาก…นิ่งจนน่ากลัว เธอพึ่งมารู้ที่หลังว่าไทก้าก็รู้แล้วเคลียร์กับเควินให้จบก่อนมันจะมีปัญหาบานปลาย หรือปัญหาเพื่อนรักแตกคอกันเพราะผู้หญิงคนเดียว ทั้งที่เรื่องนี้คนผิดมันก็คือเธอคนเดียว

เธอมันคือผู้หญิงสารเลวที่เคยคิดจะสวมเขาให้คนที่ดีที่สุดในชีวิตอย่างตั้งใจ แต่ทำไมเควินไม่พูดอะไรสักคำเลย เขาเอาแต่เงียบมาตลอดเหมือนว่าไม่รู้อะไรสักอย่างทั้งที่รู้ทุกอย่างหมด

ถ้าวันนั้นไม่ทะเลาะกันมีเหรอว่าเธอจะสำนึกผิด

“เธอจะเหม่ออีกนานไหม?”

“อ้าว! มานานรึยัง?”

“มาตั้งนานแล้ว ไปเร็ววันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อน”

“เพื่อนอีกแล้วเหรอ?”

“ใช่ วันนี้ฉันนัดกับเพื่อน เธอมีอะไรรึเปล่า?

“เปล่า ฉันแค่…อยากดื่มมากกว่า”

สนามแข่งรถเกรย์วูฟวันนี้ไอ้บีโอมันแข่งกับศัตรูเก่าที่มาท้าถึงที่พร้อมกับพนันกันหนึ่งล้าน พวกเขาเลยต้องจัดให้ตามสักหน่อยเดี๋ยวจะหาว่าป๊อดอีก

“ก็แค่เด็กปัญญาอ่อนรึเปล่าว่ะ?” ลีโอขยี้บุหรี่ทิ้งก่อนจะบิดตัวไปมาคลายเมื่อยล้า

“กูสั่งคนดูอยู่ ถ้ามันโกงกูเก็บแน่นอน” ไทก้าพูดต่อด้วยความรำคาญมากพอสมควรและอยากกลับไปหาเมียแล้ว

“ทำไมเพื่อนนายน่ากลัวจัง”

“ยังมีอีกเยอะที่เธอยังไม่รู้ ไปดูข้างบนกัน” เขาจับมือลีน่าขึ้นไปชั้นบนเพื่อที่จะได้มองเห็นชัดๆ ปล่อยให้ไทก้ามันสั่งงานลูกน้องได้เต็มที่แบบไม่ต้องเกรงใจใคร แล้วลีโอมันก็ขอกำลังใจจากเมียก่อนจะลงแข่งด้วย

เสียงเชียร์กึกก้องไปทั้งสนามแข่ง ผู้หญิงยืนอยู่ข้างทางกรี๊ดกร๊าดส่งเสียงเชียร์กันจนแทบหูดับ ผู้หญิงอีกคนที่เซ็กซี่มากถือธงสีขาวไปเต้นกลางสนามก่อนจะตวัดลงพร้อมกับเสียงกรี๊ดดังลั่นของทุกคนที่มาเชียร์ รถสปอร์ตคันหรูเสียงดังลั่นสามคันต่างแข่งกันด้วยความเร็วสูงมากจนน่ากลัว

“เห้ย!”

“เป็นอะไรลีน่า”

“ก็นายดูสิ เพื่อนนายถูกเบียดอยู่นะ” เธอตื่นเต้นมากแล้วชี้ให้เควินดู แต่หมอนี่ดันหัวเราะซะอย่างนั้น เขาเห็นเป็นเรื่องตลกรึไง นี่มันอันตรายนะแบบนี้ถ้าพลาดไป

“มันเอาตัวรอดได้น่า เชื่อฉัน!”

เธอมองตามการแข่งขันที่ดุเดือดมากขึ้นจนแทบหยุดหายใจในบางจังหวะเลย แล้วเควินมากระซิบบอกว่านี้คือการแข่งรถเถื่อนไม่มีกฎหมายเข้ามาควบคุมหรืออะไรเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งนั้น มีเพียงกฎของสนามที่ตั้งไว้กับเงินพนัน งานนี้มันทั้งสนุก อันตราย และหวาดเสียวจนแทบบ้าเลย

ตู้ม!!

“เควินดูนั้นดิ!” เธอจับเควินแน่น รถสีน้ำเงินที่พยายามจะขับเบียดแซงให้ได้แต่ลีโอกลับหลบทันแล้วหักรถไปอีกทางจนคันสีน้ำเงินชนขอบสนามแรงมากมาก ฝากระโปรงหน้ารถก็เปิดยับเยินแต่แค่แป๊บเดียวก็มีคนเข้าไปช่วย

“มันสมควรแล้ว”

“ไม่กลัวตายกันบ้างรึไง?”

ตอนนี้บนสนามเหลืออีกสองคันแล้วเส้นชัยก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว ยิ่งดูก็ยิ่งลุ้นเพราะมันยิ่งบีบหัวใจมากกลัวว่าจะแพ้ การแข่งรถแสนหวาดเสียวมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว รถคันสีเขียวที่ขับเบียดแต่ก็ถูกลีโอสลัดจนหลุดและ….

“กรี๊ด…” เสียงกรี๊ดดังสนั่นต้อนรับผู้ชนะในครั้งนี้

อริแฟนของลีโอลงวิ่งไปข้างล่างก่อนจะกระโดดกอดแล้วจูบลีโอกลางสนามท่ามกลางคนนับร้อยที่กรี๊ดลั่น เธออดจะยิ้มและหัวเราะอย่างกับคนบ้าไม่ได้เลยจริงๆที่เห็นคนรักกัน

และเควินดึงเธอเข้าไปจูบเฉยเลย

ไอ้บ้านี่ชอบเล่นทีเผลอตลอด

“ไปเอาเงินกันเถอะลีน่า”

เควินจับมือเธอไปหาลีโอที่กำลังคุยกับคนอื่นเต็มไปหมด แล้วอริก็ยืนอยู่ใกล้ๆคอยคุมพฤติกรรมด้วย ผ่านไปเกือบชั่วโมงเควินก็พาไปที่ห้องวีไอพีเหมือนเดิมพร้อมกับเพื่อนเขา ยกเว้นไทก้าที่หายไปไหนไม่รู้เหมือนกัน แล้วไม่นานก็มีกลุ่มผู้ชายที่น่าจะอายุยี่สิบต้นๆมากับเกือบสิบคนได้เลยมั้ง

“มึงโกงกูไอ้สัตว์!!”

“แพ้แล้วอย่าพาลดิว่ะ ไหนเงินพนันกู” ลีโอลุกขึ้นกอดอกแล้วมองเด็กเวรที่ไม่เจียมตัวเลยสักนิดว่ากำลังเล่นกับใคร เขาเจอแบบนี้มานักต่อนัก แล้วก็สั่งสอนจนน็อกคาที่ออกบ่อย

“กูไม่ให้มึงจะทำไมว่ะ?”

ตอนนี้เควินดันเธอไปข้างหลังเพราะพวกนั้นหยิบปืนขึ้นมา แล้วที่นี่ก็นิ่งมากปล่อยเดดแอร์ไปหลายนาทีเลย เจอแบบนี้เธอกลัวนะ! เกิดมายังไม่เคยมียกปืนขึ้นจ่อขนาดนี้เลยนะ

“ถ้ากูกระจอกกูคงตายไปนานแล้วไอ้สัตว์!”

ลีโอไม่ได้กลัวอะไรเลยสักนิด แถมยังเดินหน้าท้าทายเพิ่มอีก มีแค่อริแฟนของลีโอที่จับมือเธอเข้าไปนั่งห้องที่กั้นด้วยกระจก แล้วสามารถมองเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน

“กูจะเอาเมียพวกมึงมาทำเมีย หลังจากพวกมึงตาย!”

“กูว่าวางปืนลงก่อนดีกว่ามั้ง”

“เห้ย!!”

“กระจอกอย่างพวกมึงอย่าคิดมางัดข้อกับกู”