แฟนเฮียคลาส
1281 Words
ตอนที่8 แฟนเฮียคลาส
งดเมาไปหนึ่งคืนหลังจากพลาดพลั้งครั้งใหญ่ หญิงสาวหน้าตาสวยไร้ที่ติราวกับรูปปั้นแต่ดวงตาบวมช้ำเพราะผ่านการร้องไห้อย่างหนักมาหลายวันในชุดนักศึกษาพอดีตัวกำลังจะลงจากรถที่เพิ่งจอดสนิทแต่ก็มีคนเอาตัวเข้ามานั่งที่เบาะข้างคนขับซะก่อน พรึ่บ
“กรี๊ด!” เรียวปากอิ่มถูกปิดด้วยฝ่ามือหนามิดจนไร้เสียงเล็ดลอดออกมาได้ และเมื่อเห็นว่าเจ้าของการกระทำอุกอาดนั้นเป็นใครน้ำตาที่เพิ่งแห้งไปก็เอ่อจนเกือบล้น
“ไนน์…”
“…” เขาเงียบ และเอาแต่มองหน้ากับนัยน์ตาแดงก่ำจนความรู้สึกผิดเข้ากัดกินเธอ
“ที่เธอโกรธ มันสมควรแล้วควีน”
“…”
“แต่อย่าประชดกันแบบนั้นได้ไหม ใจเรามันพังไปหมดแล้ว” ที่สุดหยาดน้ำใส ๆ กลิ้งออกจากดวงตากลมโต ก่อนจะเอาสายตาหนีคนที่ทั้งรักและทั้งเกลียด…
“ไอ้คนเมื่อคืนมันไม่จริงจังกับใครหรอก เขารู้กันทั้งนั้นว่ามันมองผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น” เพียงแค่คนที่รักมาก ๆ พูดถึงคนที่เธอพลาดเสียตัวให้ใจก็เต้นแทบไม่เป็นจังหวะ พาลให้ไม่กล้าสบตากันขึ้นมา
“ขอเลยนะควีน อย่าเอาคืนเราแบบนั้น”
“ทีตอนตัวเองทำล่ะ ไม่คิดว่าควีนจะเจ็บบ้างเหรอ”
“ขอโทษ…” เสียงของไนน์แผ่วเบาเหมือนรู้สึกผิดมากจริง ๆ ปลายจมูกโด่งเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาอย่างเจ็บปวด
“เรารักเธอคนเดียวนะควีน เราพลาดไปแล้วจริง ๆ” ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบ และห้วงภวังค์ของอารมณ์ที่ยังสับสนระคนลังเล มือนิ่มบีบแน่นเพราะถึงปากจะบอกว่าเลิกกัน ขาดกัน แต่พอมาร้องไห้ต่อหน้าแบบนี้… พรึ่บ
“ควีน”
“เมย์…” เธอเรียกเพื่อนเสียงเบาก่อนจะรีบเอาตัวเองออกมาจากรถก่อนที่จะใจอ่อนแล้วโอบกอดแฟนเก่าเข้าให้
“มันทำอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า”
“มาวอแวควีนทำไม เพื่อนฉันบอกเลิกนายไปแล้วนะ”
“คนมันเคยเจอหน้ากันทุกวัน อยู่ ๆ ให้เลิกเลยใครมันจะทำใจได้” เมย์รีบเบนสายตาหนีเมื่อสบเข้ากับแววตาของชายหนุ่มมันเว้าวอนเหลือเกิน ขนาดว่าเธอเป็นคนตัดฉับใจยังบางขนาดนี้ แล้วกับคนที่เคยรักกันอย่างเพื่อนเธอล่ะ
“ไปกันเถอะเมย์”
“ควีน”
“...”
“กินอะไรบ้างนะ เดี๋ยวก็ปวดท้องอีก” ควีนรีบหันหลังให้แต่ใบหน้ากลับเบ้เพราะกลั้นน้ำตาไว้แทบจะไม่ไหว ก่อนจะรีบเดินออกมาให้ห่างจากเขาให้เร็วที่สุด
“ควีน...”
“ขออยู่ในนี้แป๊บเดียว” กลั้นใจพูดให้จบเธอก็ปิดประตูห้องน้ำลง ทรุดตัวลงนั่งเอาสองมือช่วยกันปิดปากให้สนิทที่สุดพยายามฝืนกลืนก้อนสะอื้นลงคอเท่าที่จะทำได้เผื่อว่ามีใครมาจะได้ไม่สมเพชกัน
.....
บรื้นนน
คลาสขับรถบิ๊กไบค์เข้ามาจอดที่อู่ของเดย์ เห็นไทเกอร์อยู่ที่นี่ก็ถอนหายใจเล็กน้อยเพราะมันกำลังมองเขาด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ย
“หวัดดีครับเฮีย”
“มึงเรียนจบแล้วเหรอถึงมาโผล่หัวอยู่ที่นี่”
“วันนี้ผมไม่มีเรียนหรอก แต่เดียร์น่ากับเพื่อนมี” คลาสปรายตามองหนุ่มรุ่นน้องสายตาคมกริบเพราะรู้ว่าไทเกอร์ตั้งใจพูดเรื่องเพื่อนของเดียร์น่าใส่เขา
“มันไปล่อใครมา”
“...” เขามองไทเกอร์ ไทเกอร์ก็มองเขา ไม่มีใครตอบคำถามเดย์แต่มันเสือกรู้
“อย่าบอกว่าควีนนะ มึงไปเจอน้องมันได้ไง”
“ใครบอกมึง”
“เมย์ตัวผอมแห้ง ๆ ไม่ใช่สเปกมึง ถ้าจะเอาก็คงเป็นควีน”
“...”
“หึ กูเดาถูกสินะ”
“สรุปได้เหรอเฮีย” เขาไม่ตอบแต่เดินมาคว้าบุหรี่ที่วางอยู่บนโต๊ะหินอ่อนขึ้นมาจุดแล้วยืนสูบมันใกล้ ๆ นั้นเอง
“ผมเป็นไอ้ไนน์ผมร้องไห้ตายเลยนะ อุตส่าห์ไม่จับแฟนตัวเองกด ดันมาเสียตัวให้คนอื่นเฉย”
“รู้ดีนะมึง เป็นเห็บบนหัวมันเหรอ”
“ไอ้ไนน์มันก็เรียนรุ่นเดียวกับผมนะ ไปกินเหล้าด้วยกันบ่อย ๆ”
“ช่วยไม่ได้ เสือกอยากเป็นคนดีเอง”
“มึงเลวเองหรือเปล่า” เดย์ถูกสายตาคมตวัดมองแต่ไม่ได้ทำให้รู้สึกสะทกสะท้านเลยสักนิด
“มึงดีนักแหละ ได้เมียมายังไงลืมแล้ว?”
“กูก็ไม่ได้เอาทิ้งเอาขว้าง” พูดจบมายด์ก็เดินมาถึงโต๊ะหินอ่อนพอดีพร้อมน้ำสามขวดวางลงก่อนจะโดนเดย์ดึงไปนั่งบนตัก ‘วันแรกทำยังไง วันนี้มันก็ยังทำแบบนั้น’
“เฮียเดย์!”
“ได้แล้วก็ทิ้งไม่ลงนี่ไง” ฟอด หญิงสาวเพียงคนเดียวหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อลามไปถึงใบหูด้วยความเขินอาย ไทเกอร์ที่จดจำวันแรกของสองคนนี้ได้เป็นอย่างดีทำได้แค่เอาสายตาไปวางไว้ทางอื่นเพราะรู้สึกเขินแทนพี่เมีย
“เฮียเดย์...”
“เฮียคลาสไม่อยากมีเมียบ้างเหรอ”
“หึ กูไม่อยากเป็นหมาให้ใครจูง”
“ตอนแรกเฮียเดย์ก็แบบนี้นะเฮียคลาส!” เสียงช่างหนุ่มเนื้อตัวมอมแมมตะโกนมา อยู่ไกลขนาดนี้หูยังเสือกดีอีก
“เฮียพวกมึงมันกระจอกไง”
“แล้วเฮียคลาสจะไม่เอาซ้ำหน่อยเหรอ อุตส่าห์ได้เปิดเวอร์จิ้น”
“เด็กกูเยอะแยะ สนใจทำไม”
“มินนี่อะไรนั่นเด็ดไหมเฮีย” คำถามของไทเกอร์ทำเดย์หยุดยิ้มมุมปาก รอบก่อนบ้านเกือบไหม้เพราะผู้หญิงคนนี้ทักมาอย่างได้จังหวะ แต่คลาสกลับแสยะยิ้ม
“ยิ้มเหี้ยอะไรของมึง ทำบ้านกูเกือบพังนะ”
“ก็มึงไม่บล็อกเอง”
“กูจะรู้ไหมว่ามึงปลดบล็อก”
“ไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว ตอนนี้มินนี่เป็นแฟนเฮียคลาสนี่”
“ใครบอก” คำพูดของเมียเพื่อนทำเขาขมวดคิ้ว เกิดมาไม่เคยให้ใครเป็นแฟนทำไมถึงเข้าใจแบบนั้น
“ก็…มินนี่บอกไงคะ ว่าคบกับเฮียคลาสอยู่”
“บอกใครบ้าง”
“ก็…หลายคนอยู่ค่ะ” ถึงตอนนี้มายด์เริ่มไม่ค่อยกล้าพูดเพราะดูแล้วเหมือนเพื่อนของคนรักจะไม่รู้ตัวว่าเป็นแฟนมินนี่อยู่ เขาทิ้งบุหรี่แล้วเดินมานั่งลงข้างไทเกอร์ ก่อนจะหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงเพื่อทักไปหารุ่นน้อง
“ไอ้ท็อป” อีกฝ่ายยังเงียบอยู่ ทำเรียวคิ้วหนาขมวดหนักขึ้นเรื่อย ๆ
“ครับเฮีย”
“รู้เรื่องที่กูคบกับเด็กมอมึงไหม”
“อ๋อ เรื่องจริงเหรอเฮียคลาส”
“กูคบใคร”
“ก็มินนี่เพื่อนปีเดียวกับมายด์ไง เฮียคลาสลืมชื่อเมียตัวเองเหรอ” คลาสร้องจิ๊ในลำคออย่างหัวเสีย อะไรทำให้มินนี่คิดแล้วพูดแบบนั้น ทั้งที่ความสัมพันธ์ไม่ได้เฉียดใกล้คำว่าคบหากันเลย ‘อยากก็ไปเอา เอาเสร็จก็แยกย้ายมันแปลว่าคบตรงไหนวะ’
“กูยังไม่มีเมีย” คลาสพิมพ์ทิ้งท้ายไว้แบบนั้นรุ่นน้องก็ส่งสติกเกอร์หน้าตางุนงงมา และเมื่อเงยหน้าขึ้นก็เจอสายตาสามคู่ที่มองมาที่เขาเป็นทางเดียว
“กูไม่ได้จริงจัง”
“...”
“เข้าใจไหมมายด์ วันหลังก็แก้ข่าวให้เฮียด้วย” มายด์ที่นั่งบนตักเดย์ยิ้มเจื่อน ‘ขืนทำแบบนั้นชีวิตเธอวุ่นวายตาย’
- Writer
