The Single Teacher Mommy (Railen Jazz & Kiara Celestine)

Chapter 8

Nagmamadaling ibinaba ni Jazz ang tawag pagtapos niyang sinabing pupunta siya. Ipinatong ko ang mga palad sa aking mga hita. I started knitting my fingers together out of anxiety. What will I tell him if he's here? Why I'm so careless to decide instantly to called him?

Sinaliksik kung mabuti sa aking isipan nang paulit-ulit, natataranta kung ano ba ang dapat kong gawin at sasabihin kung nandito na siya.

Nasa ilalim ako nang malalim na pananalakay, na di ko man lang namalayan na nakatayo na pala sa harapan ko ang aking anak.

"What Dydy told you, Mymy?" Tanong niya habang nakaakap ang mga braso niya sa binti ko.

I extend my left arm to ruffle her hair. She pouted fully her lips and lifted her arms signaling me to carry her.

"I talked to him already, Sweetie. He said he will come now. Are you okay here in the sala to wait for him while you're watching? Mymy needs to take a shower, so she will not be late to check the cafe."

She smiled at me. Oh boy! Ang ngiti niya ay hindi kayang pantayan ng kahit ilang klase ng pizza sa mga sikat na pizza house. Abot tainga iyon, halos mapunit na nga ata ang bibig niya sa lapad ng ngiti niya.

"Talaga, Mymy? Yehey! Thank you po." Pinanggigilan niya ang pisngi ko saka siya nagpaba at humiga sa sofa.

Binuksan ko ang TV at saka ako nagpunta ng banyo. Pero bago pa ako magsimulang maligo, nag-send muna ako kay Jazz ng mensahe at nagbilin.

Sabihin mo lang ang buong pangalan ko sa lobby, incase the guard will block you.

Tell also your name if you knock on the door and say Mymy loves Sophie, that's the cue to Sophie for her to open the door for you. She doesn't open doors to strangers.

I didn't wait to his reply. I proceed to take my long bath. I also need some time to think. Hindi ko na talaga alam kung tama pa ba ang ginagawa ko. Simulat' sapul na meron na akong Sophie, palaging kapakanan niya ang iniisip ko sa bawat desisyon na gagawin ko. Partly the reason why I never enter into relationsip after him, because it's not only me who'll get involve but also my daughter.

Pero ano ang sasabihin ko kay Jazz kung sakaling hindi naman talaga akin si Sophie? Magugustuhan pa ba niya kaya ang anak ko? Matatanggap kaya niya? My God, I cannot take if ever my daughter will get broken-hearted because of him.

I don't know how long I was in the bathroom. When I came out and went to the sala, I saw them together in the sofa. Kumportableng nakaupo ang anak ko sa mga hita ni Jazz. Sabay silang lumingon sa akin nang nakalabas na ako. Mabuti na lang at naisipan ko kanina na magbihis na lang sa banyo. Hindi ko ata alam ang gagawin ko kung sakaling nakatapis lang ako nang tuwalya na lumabas at ganoon ang itsura ko na makita ako ni Jazz.

"Mymy, Dydy is here already!" Masayang-ani ng anak ko habang nakaakap sa braso ni Jazz.

Nginitian ko siya bago napunta ang tingin ko sa mukha ni Jazz. Ang lawak nang ngiti niya na bibihira niyang gawin sa ibang tao. Dahil kahit noon pa man, palaging naka-foker face lang ito. Kaya ko siya tinatawag dati minsan ng Sungit at Bugnutin.

"Hi, Mommy." Bati ni Jazz.

Naramdaman kong namula ang mukha ko bago ko ibaling sa iba ang tingin ko. I removed the towel wrapped around my head ang hanged it in the balcony.

"You want something, Jazz?" Tawag ko sa kanya nang makapasok ako sa loob galing sa balcony. " Water? Juice or coffee?" Dagdag ko na hindi tumitingin sa kanila.

"Nah, I'm good. Don't worry."

"Ummm... Sasaglit sana ako sa coffee shop. Kadalasan kasi kapag ganitong araw nandoon kami ni Sophie. But she requested for you come, so, I guessed it's you she wants to be with. Is it okay for you to be with her for the mean time?"

Halos hingalin ako pagkatapos nang lahat ng sinabi ko. I do not know but it's just like I'm ashamed at the same time afraid to tell him those words. Ayaw ko kasing isipin niya na mayroon siyang responsibilidad sa anak ko. But I don't have a choice, Sophie wants him, and I cannot risk her health again.

"Oo naman, Mommy. Walang kaso sa akin. I will take care our daughter while you're in the cafe." Napahaltak ang ulo ko sa sagot nito.

I starred at him. Nakatutok na ngayon ang mga mata niya kay Sophie habang hinahaplos-haplos nito ang mahaba niyang buhok at paminsan-minsan hinahalikan nito ang ulo niya.

My eyes watered at the sight of them. The way how Jazz so softy to Sophie melted my heart.

Mabilis naman akong nag-ayos para makaalis na. Hinarap ko silang dalawa para makapag-paalam ako nang maayos.

"Mymy needs to go, Sweetheart. Please behave, okay?" Sabi ko at humalik sa noo nito.

"Yes, Mymy. I'll be good to Dydy." Sagot naman nito sa akin na may kasamang tango.

Napangiti ako saka ko inayos na isinisilid ang cellphone, purse at susi sa sling bag ko.

"Jazz, take care of Sophie please. 'Wag mo siyang papakainin ng ice cream kung maghanap siya at⁰ sasabihin sa iyong meron sa fridge, kahit magmakaawa siya wag mong pagbibigyan. She only have 20 minutes remainning time to watch. Please, call or message me if anything bad happens to her." Kung makapag-bilin ako akala mo pupunta ako ng ibang bansa samantalang ilang metro lang ang layo ng shop sa building ng unit namin.

Tinignan ko siya at nakita kong nakatitig ito sa akin na halos di kumurap ang mga mata niya.

"Kumalma ka, Mommy. Ako na ang bahala sa anak natin. May number ka naman sa akin, i-re-report ko sa'yo ang mga gagawin namin habang wala ka."

Napabuntong hininga ako para kumalma ako tulad ng sabi niya. "Ikaw na ang bahala sa kanya. At pasensiya na rin." Sambit ko.

Buhat si Sophie ay tumayo sila para ihatid ako sa pintuan. Nakasunod silang dalawa sa akin.

"Aalis na ako." Sabi ko kahit halata naman na iyon talaga ang gagawin ko.

"Bye-bye, Mymy." Si Sophie waving her hand.

Akmang pipihitin ko na sana ang door knob pero biglang nahawakan ni Jazz ang kanang braso ko at pinaharap niya ako sa kanya. Before I knew it he held the back of my head and his lips landed on my forehead. "Take care, Mommy. We'll be waiting for you until you come home." He muttered sweetly before he opened the door for me.