What's the status? [เราเป็นอะไรกัน!] : EP 8

1839 Words
ตอนที่ 8   หลังจากปริ้นซ์ขับรถมาส่งเธอที่บ้าน เรามีปากเสียงกันนิดหน่อย ก็เธอไม่ชอบที่ปริ้นซ์มาบงการชีวิตตลอด ทีตัวเองจะทำอะไรก็ได้ จะบ้าเหรอจะไปไหนต้องคอยรายงาน..ปัญญาอ่อนที่สุด เห็นแก่ตัว เขาไปไหนทำอะไรยังหลบ ๆ ซ่อน ๆ เลย นึกว่าเธอไม่รู้ไม่เห็น บางครั้งก็โกหก เธอไม่ได้กินหญ้านะปริ้นซ์ เธอรู้มาตลอด แค่เพิ่งมาเห็นกับตา และได้ยินกับหูตัวเองเมื่อคืนที่ผ่านมาเท่านั้นเอง   ที่ผ่านมา เธอก็เสียใจทุกครั้ง ที่ได้ยินช่าวว่า..ปริ้นซ์ควงสาวไม่ซ้ำหน้า ทั้งพาไปเที่ยว ไปดูหนัง ฟังเพลงช้อปปิ้ง ทั้ง ๆ ที่คนเกือบทั้งมหา'ลัยต่างก็คิดไปเองว่า เราเป็นแฟนกัน ถึงจะไม่ใช่แฟนกันจริง ๆ ก็เหอะ เธอยังเคยได้ยินเพื่อนในมหา'ลัย ว่าฉันโง่ด้วยซ้ำ ที่แฟนไปมีกิ๊กเยอะแยะ แล้วยังทำหน้าระรื่นอยู่ได้อีก เธอก็ยังทนฝืนยิ้มได้ เพราะไม่อยากสนใจไอ้พวกปากปีจอ ไม่รู้จริง แต่ช่างเหอะ ก็เธอไปชอบปริ้นซ์ข้างเดียวเองนี่ และปริ้นซ์ เขาก็เป็นคนไร้หัวใจ รักใครไม่เป็น จะเลิกแคร์แล้วนะ   หลังจากวันนั้น ปริ้นซ์ก็เงียบหายไปเลย ไม่โทรหา ไม่ไลน์หา ไม่ติดต่อเธออีกเลย แต่มันก็ดีแล้วนี่   วันนี้ เป็นวันแรกที่ในรอบเกือบ 20 ปีมั้ง ที่บิวตี้มาเรียนคนเดียวโดยไม่มีปริ้นซ์อยู่เคียงข้าง [ก็ตั้งแต่อนุบาลจนถึงวันสุดท้ายที่ทะเลาะกัน มากับปริ้นซ์ตลอดไง] บิวตี้ขับรถมาจอดที่หน้าคณะ พอลงจากรถเท่านั้นแหล่ะ ทุกคนที่นั่งกันอยู่ ส่วนใหญ่ก็รู้จักกัน แต่ไม่ได้สนิทอะไร ต่างก็มองและทำหน้า งงๆ  ฉันอยากจะถามเหมือนกัน มองอะไรกันนักหนา ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอ เชอะ!! เธอเลยเดินแบบ สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง มุ่งตรงไปหายัยลิซ่า ออมสิน และโบวี่ ที่นั่งรอเธออยู่  คงอยากเค้นถามเรื่องเมื่อคืนก่อน   "มาสักทีนะยัยคุณหนู ฉายเดี่ยวซะด้วย" "มีไรจะเล่าให้พวกฉันฟังไหม?" "ไม่มีนี่ลิซ่า ขึ้นห้องเรียนเหอะ" "แน่หราา ว่าไม่มีปัญหากะสามีฉั้นน่ะ" "ดูปากบิวตี้นะคะ..โบวี่..ไม่มี จบนะ" ฉันพูดช้าๆ และเน้นคำ "เออ พวกเราก็แค่เป็นห่วง มีอะไรก็บอก" "จ้าา" ก็ฉันไม่มีอะไรจะบอกจริง ๆ นี่   สักพัก รถของปริ้นซ์ก็มาจอดข้าง ๆ รถของเธอ ถึงจะปริ้นซ์จะเปลี่ยนคันใหม่มาขับ ฉันก็จำได้หมดแหล่ะ ก่อนที่ปริ้นซ์จะเปิดประตูรถออกมา "พวกแก ฉันขึ้นไปก่อนนะ"  บอกเพื่อน ๆ แล้วก็เดินลุก ๆ ไปทันที "รอด้วยดิ จะรีบไปไหน " "เห้ย! ไอ้ปริ้นซ์" ไอ้แม๊กซ์เรียก หลังจากเดินกลับจากไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหาร พร้อมกับไอ้อันวา และไอ้เค "เปลี่ยนรถใหม่เหรอวะ" "เออ! กูขับคันนั้น จนเบื่อแล้ว" "ครับ ไอ้บ้านรวย "   "มึงมองหาใคร?" "บิวตี้ไง ปกติมาด้วยกันนี่" "..........." ผมไม่ตอบ แล้วก็เดินไป โดยมีพวกมันเดินเห่าตามมาข้างหลัง ตะกี้ผมเห็นบิ้วรีบเดินไป ตอนผมจอดรถ คิดแล้วก็หงุดหงิด เธอหลบหน้าผม คิดว่าจะหลบพ้นหรือไง ในเมื่อเราเรียนคณะเดียวกัน และเรียนด้วยกัน พอมาถึงห้องเรียน บิวตี้  ลิซ่า ออมสิน และโบวี่ แยกไปนั่งที่อื่น ปกติจะนั่งด้วยกัน   [PRINCE TALK] ที่จริงหลังจากวันนั้น ผมกลับไปคิดหนัก และนอนไม่หลับเหมือนกัน โทษใครได้ก็ผมแมร่งง! ไม่ชัดเจนเอง คิดแล้วก็โกรธตัวเองเหมือนกัน แต่ผมไม่ปล่อยบิ้วแน่นอน..หึ! "ปริ้นซ์ครับ ลูกเป็นผู้ชาย เพราะฉะนั้น ลูกต้องดูแลน้องนะ..รู้ไหมครับ" "ครับ ผมจะดูแลบิ้วตลอดไป ไม่ให้ใครมารังแกบิ้วได้ครับ" คำพูดระหว่างผมกับคุณแม่ยังก้องอยู่ในหัว ถึงตอนนั้น ผมจะอายุเพียง 5 ขวบ ก็เถอะ ผมจำได้ดี ผมบอกแล้วไง บิวตี้เกิดมาเพื่อผม เธอเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น [PRINCE END]       [BEAUTY TALK] กลุ่มเราเริ่มแยกกัน ก็บิ้วตี้ เธอไม่อยากอึดอัดนี่ เธอ ลิซ่า ออมสิน และโบวี่ ส่วนกลุ่มปริ้นซ์ก็ 4 หนุ่มแบดบอยนั่นแหล่ะ ฉันไม่ได้ทำให้เพื่อนแตกกันหรอกนะ  พวกเพื่อน ๆ ก็ยังคุยกัน และสนิทกันเป็นปกติดี ที่ไม่ปกติก็แค่เธอกับปริ้นซ์   พอถึงเวลาเข้าร่วมกิจกรรมรับน้อง ปริ้นซ์เหมือนจะคอยกัน ไม่ให้พี่เอ็มเข้าใกล้บิวตี้ และไม่ให้บิวตี้ต้องทำอะไรเลย ปริ้นซ์และเพื่อน ๆ ปี 3 จะรับกันไปทำหน้าที่ โดยปริ้นซ์เป็นผู้นำเช่นเคย   2 สัปดาห์ต่อมา.. บิวตี้รู้สึกชินมาบ้างแล้วที่ไม่มีปริ้นซ์อยู่ เฮ้อ!!  ออกจะดีด้วยซ้ำ จริงไหม ส่วนปริ้นซ์เหรอเท่าที่รู้ ก็ยังควงยัยอึ๋มอยู่ สงสัยชอบจริงมั้ง ช่างหัวปริ้นซ์สิคะ [BEAUTY END]   ... "ลิซ่า ออม โบวี่  อาทิตย์ที่จะถึงวันหยุดยาวไปเที่ยวทะเลกันป่าว" "ไปดิ เป็นความคิดที่ดีเลยแก" "ส่วนโบวี่สุดสวย  ไม่ปฏิเสธอยู่แล้น!" "ออมสินหล่ะไปป่าว" ออมสินไม่ตอบได้แต่พยักหน้าหงึก ๆ ตามสไตล์นางแหล่ะ   และเมื่อถึงวันที่พวกเราได้ไปเที่ยวทะเล บิวตี้และเพื่อน ๆ ก็ได้โพสต์รูปลงอินสตาแกรม โดยที่ทุกคนใส่ชุดว่ายน้ำ ไปทะเลนี่ ก็ต้องโชว์หุ่นกันหน่อย หลังจากที่โพสต์รูปไป ก็มี FC มากดไลก์ และคอมเมนต์กับเพียบเหมือนเช่นเคย Beauty.SAP ทะเล้~~~ทะเล #with my friends ถูกใจโดย Preppy , Preppy, M., Lisa, Now you, Bowvy, Someone และ 20.999 คนอื่นๆ M.INT  ที่ไหนครับ..พี่ตามไป แชร์โลด่วน Peepol คิดถึงครับ อยากเจอที่สุด Preppy เพ้อถึงเธอตลอด Bowvy เบื่อชะนี...แย่งซีนนน..เกลียดด! Lisa เพื่อนสวย..โสด..จีบได้ Aomsin สวยเหมือนทะเล Now you โพสต์ชุดว่ายน้ำด้วย ชอบ จะอาวแบบนี้ ๆๆ FC พี่บิวตี้สวยที่สุด     [PRINCE TALK] เกือบหนึ่งเดือนแล้ว ที่ทุกวัน ผมต้องมานั่งส่องอินสตาแกรมของบิ้ว ก็เพื่อจะได้รู้ว่า เธอทำอะไร ที่ไหน กับใคร ผมเคยบอกไปแล้วนี่ ยัยตัวแสบชอบถ่ายรูป และโพสต์ จากที่เห็นในโพสต์ ผมคงต้องตามเธอไป อีกอย่างที่เธอยังไม่รู้ ผมรู้ว่าเธออยู่ไหนตลอด เพราะผมติดตามเธอผ่านแอปพลิเคชั่นที่ผมแอบซิ้งค์กับโทรศัพท์เธอไว้นานแล้ว แต่เธอไม่เคยรู้..หึ! [PRINCE END]     "ที่พักสวยมากเลย อยากนอนหลาย ๆ คืน คงฟินนนนนนน" ฉัน ลิซ่า โบวี่ ฟังถึงกับอึ้ง  ตั้งแต่รู้จักมา เพิ่งจะได้ยิน ยัยออมสินพูดเหมือนคนปกติก็วันนี้แหล่ะ "นี่ออมสิน แกไม่ได้กินของแสลง  หรืออะไรผิดสำแดงไปใช่ไหมลูก" นังโบวี่แซะ "แกก็พูดได้นี่เนอะ" แล้วพวกเราก็ขำกันหนักมาก  ล้อจนยัยออมสิอายหน้าแดง "พวกแก ฉั้นไปเดินเล่นก่อนนะ ขอไปสูดโอโซนแพร่บ!" "เชิญเถิดจ้าา..แม่คนงาม"   ในขณะที่เดินเล่นริมหาดอย่างเพลิดเพลินอยู่นั้น "บิวตี้  ใช่บิวตี้ใช่ไหม " ฉันหันไปตามเสียงเรียกทันที พอหันไปก็เจอกับชายหนุ่ม สูง ขาว จมูกโด่ง หล่อลาก ยังกับเทพบุตรเดินดิน ก็รู้สึกคุ้นๆ หน้า แต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน "ค่ะ " "บิวตี้ ยังสวย และน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ ไม่สิ สวยขึ้นมากเลย เห็นใน IG ว่าสวยแล้ว เจอตัวจริงสวยกว่าใน IG อีกครับ" "เอ่อ! บิ้วตี้ขอโทษนะคะ เรารู้จักกันด้วยหรือ แล้วคุณคือ?" เขาเล่นทักทายเธอเหมือนรู้จัก สนิทสนม แถมชมจนเธอจนตัวจะลอยขึ้นฟ้าแล้ว  แต่เธอจำเขาไม่ได้นี่สิ น่าอายจริง แหะ ๆ "พอลไงครับ บิวตี้จำพอลไม่ได้เหรอครับ" "พอล..พอลที่ เอาช่อกุหลาบช่อใหญ่มาให้บิวตี้ในวันวาเลนไทม์ แล้วบอกชอบ ตอนม.4  ใช่ป่ะ ..อื้มมจำได้ล่ะแล้ว ๆ ไม่เจอกันหลายปีเลยเนอะ" "ก็เกือบ 6 ปี ผมโชคดีที่เจอบิวตี้ที่นี่ เห็นบิวตี้โพสต์ใน IG แต่ไม่คิดว่าเป็นที่เดียวกัน พอลติดตาม IG บิวตี้ตลอดเลยนะครับ" "อ๋อค่ะ" "นี่บิวตี้มาเที่ยวกับใครครับ" "มากับเพื่อน ๆ อีกสามคนน่ะ" "แล้วพอลล่ะ" "พอดีมีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่นี่ เลยพาคุณพ่อคุณแม่มาพักผ่อน ดีเลยครับ พอลจะได้พาบิวตี้ไปแนะนำกับพ่อแม่" "อะไรนะคะ  แนะนำ อ๋อ! จะดีเหรอ"  เขินนะอยู่ดีๆ เพิ่งเจอกัน ก็จะพาไปแนะนำกับพ่อแม่ "เย็นนี้ พอลมารับไปดินเนอร์ที่บ้าน ตอนทุ่มตรงนะครับ ว่าแต่ให้มารับที่ไหนดีครับ" "ตรงล็อบปี้โรงแรมก็ได้ค่ะ" "ครับ งั้นพอลเดินไปส่งที่โรงแรมนะครับ"   "ค่ะ" เมื่อพอลมาถึงโรงแรม บิวตี้รีบขอบคุณและขึ้นห้อง เตรียมหาชุดสวย ๆ สำหรับดินเนอร์ และต้องรีบไปเม้าส์ให้เพื่อน ๆ ฟัง เมื่อเจอคนที่เคยบอกชอบเธอ และเขาก็หล่อมากด้วย แต่ตอนนั้นเขาก็หล่อนะ.. ที่จริงฉันมีเรื่องอยากถามเขาเยอะเลย เพราะตั้งแต่เขาบอกชอบ อยู่ดีๆ เขาก็ ย้ายโรงเรียน และเธอก็ไม่รู้ข่าวอีกเลย ตะกี้ตอนเขามาส่ง เธอสังเกตเห็นพนักงานโรงแรมดูนอบน้อมเป็นพิเศษ แต่คงคิดมากไปเอง ก็นี่โรงแรมระดับ 10 ดาวนะ บริการก็ต้องเริ่ด และดีเลิศเป็นธรรมดาอยู่แล้ว   [PRINCE TALK] จากที่ผมเห็นบิ้วโพสต์ไอจี ผมรีบตามบิ้วมา และก็มาทันช็อต ที่บิ้วกับไอ้หล่อที่ไหนก็ไม่รู้ ยืนคุยกันริมหาด หัวเราะต่อกระซิก ผมยืนมองอย่างหงุดหงิด แทบจะเดินเข้าไปจัดการ และเห็นมันเดินมาส่งบิ้วที่โรงแรมอีกด้วย ยิ่งเห็นบิ้วแต่งตัวแบบนั้น ผมแทบคลั่ง ไม่ชอบให้คนอื่นมองเธอ ไม่ชอบโว้ยย!!  โอ้ยยย!!  หงุดหงิด [PRINCE END]   ******************   หึง! แล้วมีสิทธิ์หึงเหรอค่าา To be continue 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD