ALAALA
1807 Words
Chapter 3
Dahil doon, hindi na pumasok pa si Angelo sa paaralan. Masasaktan lang siya kapag makikita niya si Alyana at hindi rin lang naman siya nito papansinin. Umuwi siyang umiiyak. Humihikbing nagpalit ng damit pambahay. Kinuha na lang niya ang kanyang pangisda at pumalaot dala ang sakit ng kanyang loob na basta na lang siya hiniwalayan ni Alyana. Ano pang silbi ng lahat? Hindi na lang siya mag-aaral. Si Alyana lang naman ang dahilan kung bakit sa gitna ng hirap ng buhay ay pinili niyang pumasok at tapusin ang high school. Nang mawala ang mga magulang niya, si Alyana lang ang dahilan kung bakit nagpapakatatag siya. Hindi kasi siya nito iniwan. Sinamahan siya araw-araw at ngayon ano pa?
Kailangan na niyang simulan na lang ang pagbabanat ng buto. Pasalamat siya at nagpapadala ang Tita niya na kapatid ng Nanay niya sa abroad na siyang ginagamit nila sa kanilang pag-aaral at pang-araw-araw pero nagsabi na ang Tita niya na patapos na ang kanyang kontrata at uuwi na rin siya. Baka hindi na siya matulungan pa sa gastusin kaya kailangan niyang aralin na ang pangingisda at gamitin ang dalawang bangka na iniwan sa kanila ng masipag at madiskarte nilang tatay para pandagdag ng kanilang gastusin. Pinaparenta niya yung isang bangka sa mga bangkero ng turista at yung isa, ginagamit niya para sa pangingisda niya. Siya na lang ang titigil at mga kapatid na lang niya ang kanyang igagapang sa hirap.
Kahit nang sumunod na araw, hindi na rin uli siya pumasok pa. Buo na ang desisyon niya. Hindi rin lang naman siya makakatuntong sa kolehiyo, bakit pa siya mag-aaral kung pangingisda lang naman at pagiging bangkero sa mga turista ang kababagsakan niya. Wala nang kwenta pa ang lahat. Iniwan na rin lang naman siya ng babaeng inspirasyon niya sa kanyang pag-aaral.
Nang mga sandaling iyon, hindi mapakali si Alyana. Alam niyang siya ang dahilan kung bakit tuluyan nang di pumasok si Angelo. Nami-miss niya ito sa school. Kung kailan niya hiniwalayan at kung kailan sumuko na ang binata na suyuin siya, saka naman niya naramdaman na hindi rin pala niya kaya. Gabi-gabi mula nang nag-away sila, nakikita niya si Angelo na tumatambay sa kanilang tambayan sa silong ng mangga. Aalis na lang ito kapag papatayin na ng nanay niya ang gasera nila. Natatanaw niya kasi iyon sa kanyang kwarto.
Pagkatapos nilang kumain ay muling tahimik ang buong bahay. Hindi makatulog si Alyana. Naglalaro si Angelo sa isip niya. Hindi niya alam kung paano niya ibaba ang kanyang pride. Kung paano niya babawiin ang sinabi niya. Akala kasi niya hahabulin pa siya. Akala niya susuyuin siya ni Angelo pero hindi nito ginawa at iyon ang ikinakasama ng loob niya. Ngayon, parang siya naman ang hindi makatagal. Saka gusto niyang tapusin ni Angelo ang pag-aaral kahit high school lang.
Nauhaw siya kaya pumunta siya sa kusina. Pagbalik niya sa kanyang kuwarto, nakita niyang naroon pa rin si Angelo sa silong ng mangga. Nasisinagan kasi ito ng maliwanag na buwan. Tahimik na ang paligid. Pagod ang mga tao sa kanilang lugar kaya maaga ang mga taong natutulog at maaga ring nagigising para magtrabaho.
Hindi siya bumalik sa kanyang higaan. Nagtatalo ang isip at puso niya kung pupuntahan ba niya si Angelo o hindi.
“Bahala na! Hindi ko na kaya!”
Dumaan na lang siya sa bintana ng kanyang kuwarto para hindi magising ang kanyang mga natutulog nang kapatid at magulang.
Banayad siyang lumapit sa noon ay parang naghihilik nang si Angelo. Huminga nang malalim si Alyana. Nahihiya man na siya ang talo pero kailangan nilang mag-usap. Hindi siya makatulog na naman hanggang hindi maayos ang gusot nilang dalawa.
Tumambad kay Alyana ang hubad na katawan ni Angelo at tanging maong na short lang ang suot nito na tumatakip sa bahagyang nakatirik na iyon.
Naramdaman ni Angelo na parang may umupo sa gilid ng kanyang kama. Naalimpungatan siya.
May tao nga! Nabuntong-hininga siya nang mamukhaan niyang si Alyana ang dumating.
"Anong ginagawa mo rito, gabi na ah? Hindi ka ba hahanapin sa inyo?" tanong ni Angelo na puno ng pagtataka.
Isang tanong na hindi masagot agad ni Alyana. Ano nga ba talaga ang ginagawa niya roon samantalang hiniwalayan na niya ang binata kahit pa nakiusap ito na huwag gawin iyon sa kanya?
Dahil parang wala naman siyang maisagot sa tanong na iyon ni Angelo ay naisip niyang makipagbati na lang dahil iyon naman talaga ang balak niyang gawin. Nandoon na din lang naman siya at siya na ang nagpakumbabang lumapit sa kaniya, hindi naman siguro masamang pag-usapan at maayos kung sakaling may tampo si Angelo sa kanya.
"Galit ka ba sa akin?" garalgal niyang tanong.
"Hiwalayan ka ba naman ng basta-basta? Sa tingin mo, hindi masakit ‘yon sa akin?"
"Di naman ako seryosong hiwalayan ka eh?"
"Anong hindi seryoso? Galit ka nga eh. Akala ko ba mahal mo ako?"
"Mahal naman kita ah."
“Mahal daw. Hiniwalayan mo nga ako eh.” Bumangon si Angelo. Umupo siya sa papag. Nilapit niya ang kaniyang mukha sa mukha ni Alyana. Titig na titig. Hindi masalubong ni Alyana ang kaniyang mga mata. Pakiramdam niya, parang pinapasok ni Angelo ang buo niyang pagkatao.
"Mahal mo ba talaga ako, Alyana o basta mo na lang ako bibitiwan kasi may ginawa akong nagpapatunay lang kung gaano kita kagusto. Na kaya mo akong bitiwan na lang kung kailan mo gusto kahit alam mong ikaw lang ang meron ako at lakas ko."
Ikanatahimik ni Alyana ang sinabing iyon ni Angelo. Lalo tuloy siyang nakokonsensiya sa kanyang ginawa.
"Mahal kita. Mahal na mahal."
"Pero bakit mo ako basta hiniwalayan? Alam mo namang nadala lang ako, di ba? Nagsisi naman ako eh."
"Kalimutan na natin yung nangyari. Nandito rin ako para mag-sorry tungkol doon sa nangyari nga sa atin at sa sinabi ko sa’yo na maghiwalay na tayo."
"Wala na 'yun. Bakit hindi mo na lang pinagpabukas ang pagso-sorry mo."
"Hindi kasi ako makatulog. Ilang gabi na akong hindi nakakatulog. Lagi lang akong nakatanaw sa’yo rito hanggang sa papasok ka sa bahay ninyo. Kahit pa nakapasok ka sa bahay ninyo, hindi pa rin ako nakakatulog."
"Dahil iniisip mo ako?"
"Siguro. Oo. Nakokonsensiya ako eh. Saka hindi ka na kasi napasok. Di mo na rin ako pinagkaka-usap.” Naroon na naman ang pride niya bilang babae. “Ilang buwan na lang graduate na tayo. Ayaw kong tumigil ka sa pag-aaral dahil sa akin.”
"Anong naramdaman mo nang ginawa natin iyon noon sa loob ng shower room? Noong halos pasukin ka nito?” tinuro niya ang medyo nakatigas niyang p*********i. Bumabakat pa din iyon sa suot niyang maong. Gusto lang malaman ni Angelo kung pareho ba sila nang nararamdaman o siya lang naman talaga ang may pagnanasa.
Iniwasan ni Alyana na mapako ang tingin niya roon.
"Ayan ka naman eh."
“Sagutin mo na lang kasi. Yung totoo mong naramdaman. Naisip ko lang na baka kako hindi ka makatulog dahil sa nakita mo at naramdaman mong ginawa natin. Kagaya ko. Hindi ako makatulog sa kakaisip do’n at syempre dahil hiniwalayan mo ako."
"Grabe ka naman mag-isip. Iniisip ko lang na baka nagalit ka sa akin. Ayaw ko lang na tuluyan tayong maghiwalay. Kung anu-ano pumapasok sa isip mo. Sige na nga't makaalis na." Tumayo na si Alyana. Tumalikod.
"Sandali." Hinawakan niya ang braso ni Alyana.
"Gusto mo rin naman yung nangyari noon sa atin hindi ba? Iniisip mo rin kung ano kaya kung pinabayaan mo akong ipasok iyon. Ano kaya kung kumadyot ako inangkin kita ng buum-buo?"
"Kapal talaga neto." Inirapan niya si Angelo. Pero napapalunok siya. Hindi niya kayang magsinungaling. Ilang gabi na niyang iniisip yung naramdaman niyang sakit at sarap nang bahagyang pumasok ang alaga ni Angelo sa kanya. Kung hindi kaya iyon nabunot ni Angelo, iniisip niya, ano kayang pakiramdam kung naisagad iyon sa kanyang kaloob-looban?
“Uwi na ako,” pabulong na sinabi ni Alyana pero hindi siya humahakbang palayo.
Ngunit bago nakahakbang si Alyana palayo ay nagawa niyang yakapin ang dalaga mula sa likuran at iniharap niya ang mukha nito sa mukha niya. Pinaharap siya ni Angelo. Nailapat ang hubad na katawan ni Angelo sa kanya. Dahan-dahang inilapit ni Angelo ang labi niya sa dalaga. Hanggang na magkahinang na ang kanilang mga labi. Napapikit siya sa hatid nitong sensasyon. May kung anong kuryenteng dumaloy mula sa kanyang mga daliri hanggang buong sinakop nito ang kanyang pagkatao. Pagkatapos nun ay binitiwan siya ni Angelo. Lumuwang ang pagkakayakap sa kanya.
Parang si Alyana ang nabitin sa ginawa ni Angelo at nang tatalikod na si Angelo ay siya naman ang pumigil sa binata. Hinarap din siya ni Angelo at ang dampi na halik kanina ay mas nagiging maalab nang muling magtagpo ang kanilang mga labi. Madalas na silang nagkakahalikan. Nasanay na sila sa labi ng isa’t isa. May sinusunod na silang ritmo.Halik na parang pinag-uusapan. Labi sa labi, hininga sa hininga, hanggang naging mas mahigpit pa ang kanilang yakapan. Nang dahan-dahang hinihila ni Angelo si Alyana sa papag ay parang alipin na humakbang ang huli huwag lang matigil ang sarap ng kanilang mainit na halikan. Binuhat siya ni Angelo na hindi napupuknat ang kanilang halikan na para bang hayok pa rin ang labi nila sa isa't isa. Para silang mga uhaw at gutom. Hindi pinagsawaang namnamin ang sarap ng kanilang pagmamahalan. Doon, sa simpleng papag na iyon ay masuyo niyang pinahiga si Alyana. Maingat niya itong hinubaran at ginagalugad ng kanyang kamay ang malambot na dibdib ni Alyana.
“Kuyaaaa! Kuyaaaa!” boses iyon ni Angie.
Nagulantang siya. Napabalikwas. Naputol tuloy ang pagbabalik tanaw niya. Kung kailan nasa part na siya na tinitigasan na siya saka naman siya tinatawag ni Angie.
“Ano?” malakas niyang tanong.
“I-lock mo itong pinto oh? Alis na kami ni Andrew! Papasok na kami sa school.”
“Sige na. Iwanan na niyo at bababa na rin ako.”
Isinuot niya ang kanyang t-shirt. Binuksan niya ang pintuan ng kuwarto niya at lumabas na siya sa kanyang kuwarto. Pinatay niya ang iniwan pang gasera ng mga kapatid niya sa kusina. Isasara na sana niya ang pinto para balikan ang alaala ni Alyana at mapapalaro na naman sana siya kasama ng kanyang alaga ngunit nakita niyang pasikat na ang haring araw. Kailangan pa niyang linisin ang bangka kasi may kontrata siyang ihahatid na turista na gustung mag-island hopping.
Kinuha niya ang panlinis niya. Marami kasing basura sa loob ng bangka kaya iyon ang kailangan niyang linisin. Malapit lang sila sa dagat. Halos likod lang nila ito. Naglalakad na siya papunta sa kanyang bangka nang napansin niyang parang may nakabulagtang babae sa gilid ng dalampasigan. Binilisan niyang lapitan. Babae nga. Magandang babae. Maputi. Mukhang mayaman. Sugatan. Kinabahan si Angelo. Ngayon lang may napadpad na ganito sa kanila. Yumuko siya. Tinignan niya kung buhay pa ang dalagang maganda. Humihinga pa. Buhay pa!
Anong kayang dalang swerte o malas ng babaeng ito sa buhay ni Angelo?
- Writer
