CHAPTER 37: IT FEELS WEIRD

2673 Words

Nagising ako na masakit ang aking ulo. Wala akong ganang tumayo ngunit kailan kong kumain at uminom ng kape para mawala itong sakit ng ulo ko. Kailangan ko rin uminom ng tubig para iwas dehydration. Tumayo na ako sa pagkakahiga, nakahawak pa rin ang isang kamay ko sa ulo ko. Tiningnan ko ang aking suot na damit at napapikit ako nang mapagtantong hindi pala ako nakapagpalit ng maayos na damit kagabi. Buti na lang at kahit papaano ay nagawa ko pang tanggalin ang sandals ko—iginala ko ang aking paningin sa buong silid at laking gulat ko nang mapansin ko na wala ako sa sarili kong kwarto. Wala ako sa sarili kong kwarto ngunit pamilyar sa akin ang silid na ito. Oh no, don’t f*****g tell me that—dali-dali akong tumayo mula sa pagkakaupo at kahit masakit ang aking ulo ay nagawa ko pa ring magla

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD