Kabanata 33
1104 Words
TANGING mga huni ng mga ibig, ugong ng hangin at yapak saa ddamuhan ang maririnig lamang sa pagitan ni Summer at Alex. Hanggang sa biglaang matisod ni Summer ang isang kahoy.
"Are you okay?" Tanong ni Alex sa kaniyaa.
"'Hmm!!" Tangong sagot ni Summer.
"'Siya nga pala, mukhang bago yang kwintas mo ah?"Tanong ni Aalex na sinamantala nya na ang pagkakataong yun at talagang hindi na din kasi siya makapagppigil na malaman ang tungkol dun.
"Hmm, mukha lang bago pero matagal na ito." Matipid na sagot nitong si Summer. At dahil kumagat sa tanong itong si Summer na pahakbang ng mabilis itong si Alex para magawwang pantayan niya si Summer sa paglalakad saka napalunok. Pagkakataon niya na para malaman kung paano ito napunta sa kaniya, pano siya nito nagkaroon, at sino ang nagbigay nito sa kaniya.
"Ahm, mukhang mamahalin din sa ganda." Sagot niya kay Summer na napahinto saka siya tinitigan, akala niya sisinghalan siya nito, susungitan o tatarayan dahil sa awra na ipinapakita ng mukha nito ngunit bigla itong napangiti saka napahawak sa kwintas niya.
"Siguro di ko na mabilang ang nagsabi ssa akin patungkol sa suot kong tu. Ewan ko din ba kasi bakit sa dinami dami ng mga gamit sa mundo bakit eto pa. Pwede namang sombrero, o di kaya pagkain na lang. Di ba, pero siguro dahl pang-matagalan ang ganitong materyal na bagay. Kahit inis na inis ako sayo at gustong gusto kitang tirisin dahil sa ginawa mong pag-rampa na akala mo walang babaeng nakatira sa bahay ey pagbibigyan kita pero kapag inulit mo pa sa balon kita ihuhulog." Aniya nito na ang nakangising labi nito ay biglang transform sa pagiging masungit na ulit.
"T-teka pwedee ko bang malaman kung sino ang--sino ang nagbigay sayo?" Tanong ni Alex.
"'Alam mo nakakadaming tanong kana. Kahit malaman mo, wala na yung taong yun dito sa mundo." Sagot naman nitong si Summer saka napatalikod na sa kaniya at nag-umpisang humakbang.
"'Pero sino nga?" Tanong ulit nitong si Alex.
"Ang nanay ko sabi ni lola." Daahilan para mapatigil si Alex sa sagot nitong si Ssummer.
"Oh bakit ka napatigil?" Tanong nitong si Summer ng mapansin niyang napahinto si Alex.
"Imposible talaga." Bulong ni Alex habang napapaisip.
"'Huh? Anong imposible?"
"Ah--wala sabi ko may posibilidad na tunay yang suot mo." Mabilis na sagot nitong si Alex saka napahakbang ngunit nananatiling sabaw ang isipan.
"Hmm- sabi nga nila mukha daw totoo, pero malay ko ba sa sinasabi nilang totoo o hindi bast eto pamana sa akin ni Inang, ang kaisa-isang bagay na alaala ko sa kaniya. Kaya--ops!" Biglang napatigil si Summer sa kaniya saka siya dinuro.
"Kaya ikaw o kayong dayo wag na wag niyong tatangkaing kunin ang kwintas na ito, magkakamatayan tayo." Aniya nito sa pinakamadiin, at sa pinakamalamig na boses saka napahakbang na.
Imposible, imposibleng maging magkapareha sila sa bagay na yun at yun ang hindi niya matanggap.
"'Ahm, pwede ba magtanong? Saan kaya makakagamit ng telepono dito?"
"Sa bayan lang meron niyan, kaya wag ka ng umasa pa." Agarang sagot nitong si Summer, samantalang siya nangangati na ang isip niyang itanong sa mga magulang ng asawa niya kung isang kwintas nga lang ba yung ipinasadya nila o may iba pa nga ba.
At dahil nakuha niya na ang sagot kay Summer nagpasya na siyang wag ito kulitin. Ilang oras pa ay muli silang nakarating sa nayo, narinig naman niyang napabuntong hininga itong si Summer.
"May problema ba?"
"Wala," Mabilisang sagot nito sa kaniya.
"Iiwan na kita dun sa puno kung saan ka nagtuturo, may kailangan lang akong gawin. Babalik na aa lang kita." Pagpapaalam nito sa kaniya na buong tiwala naman siyang napapayag.
Aat habang naghihintay siya sa mga bata na paisa isa na ang dating ay hindi niya pa rin mawaglit sa isip niya ang itsura ng kwintas na iyun dahilan para muli na naman niyang alalahanin kung gaano din kaingat sa gamit na yun si Serene.
Flashback:
"Babe, mahal, sweetie,." Halos lahat na ng tawag na pweding banggitin ni Alex ay nasabi niya na maliban sa tatlong mga salitang yun na kasalukuyan niyang binitian sa harapan ng asawa na mabilis na napaangat ng tingin sa kaniya.
"Wow ang dami huh? Di ko na tuloy alam tatawag ko sayo." Pabirong sambit nitong si serene.
"Hmm--ayaw mo kasi akong pansinin isang oras mahigit na akong nasa harapan mo pero abalang abala ka pa din sa paglilinis niyang kwintas ehy pwedeeng-pwede naman nating ipalinis na lang sa jewelry--"
"Eh ayako nga, as much as possible ako lang pwedeng makahawak ng kwintas n aito. Bigay tu ng mga magulang ko kaya dapat pakaiingatan ko. Tsaka saa gandaa nito baka di pa isuli sa akin ng naglilinis nuh. Kaya no thanks na lang, kayang kaya ng powers ko ang mag-isang maglinis nito." Nakangiti ng malapad na wika niito sa kaniya.
"'Eh, kanina ka pa diyan ako naman pansinin mo sige ka baka mag-iba kulay niyan pag nasobrahan saa linis." May pagtatampo sa boses nitong si Alex na tila isang batang pilit na kinukuha ang atensyon ni Serene.
"Hay nako, tigilan mo ko diyan sa paepek epek ng titig mo, kabisado na kita." Natatawang sagot nitong si Serene.
"Ehh, nagugutom na din kasi ko, luto tayo." Sabay lapad ng ngisi nitong si Alex dahilan para mabatukan siya.
"Gutom ka diyan wala pang tatlong oras matapos nating mag-almusaal ah."
"Ehh--"
"Oh hihirit ka pa, lam ko na yang mga senyales mo sa buhay honey kaya pwede ba wag mo muna akong isturbuhin baka hindi ko pa malinis tu ng maayos." Saway sa kaniya ng kaniyang asaawa na ikinanguso niya.
"Psh!"
"Ako na nga maglilinis para mas madali." Hahablutin na sana niya ng pinalo lang ang kamay niya itong si Serene.
"Alex baka gusto mong lumabas ng bahay nuh?"
"Grabe ka naman, tutulong na nga para mas madali palalabasin pa." Simangot na sagot nito dahilan para mapailing na lang itong si Serene na nuon ay kasalukuyan ng nakatitig sa likod ng pendant nito.
"Anong tinitingnan mo?" Pasimpleng tanong nitong si Alex habang ang leeg ay humahaba dahil sa pagpupumilit na makita din ang tinititigan nitong si serene.
"Hmm--my name. Sobrang ganda ng pangalan ko nuh/"
"Psh, mas maganda kung sisimulan na nating gumawa ng bibigyan natin ng kasing ganda ng pangalan--"
"Alexx!"
"'Sabi ko nga shuta'aap hahahh!" Natatawang saad nitong si Alex dahil sa itsura nitong si Serene.
End of Flashback.. .
Mabilis siyang napadilat at sa pagkakataong yun, may paraan na siya kung paano niya pa mas makukumpirma ang orihinal na pinanggalingan ng kwintas na suot-suot nito. Sana lang hindi magtuloy=tuloy ang hinala na nasa isipan niya sa oras na--sa oras na may makita siyang katibayan patungkol dun.
- Writer
