มุมปากยกยิ้มขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย คิมหันต์ยอมรับว่าผู้หญิงตรงหน้ามีไหวพริบและฉลาดพอตัวในการตั้งคำถาม แต่นั่นไม่ใช่คำตอบที่เขาต้องการ
“ เธอไม่มีทางเลือกอื่นมนินพัทธ์ เลือกเอาแล้วกันว่าจะมาทำงานที่นี่หรืออยากตกงาน ”
“ ไม่มีเหตุผลเลย คุณไม่มีสิทธิ์มาบังคับหรือสั่งให้คนอื่นทำอะไรตามใจหรอกนะ ฉันยังยืนยันคำตอบเดิม หมดธุระแล้วขอตัวกลับก่อนนะคะ ” ถึงเธอจะรู้สึกไม่พอใจมากแค่ไหนก็ยังจำเป็นต้องรักษามารยาทไว้
คำขู่ของเขาทำเอาอีกฝ่ายเสียอาการขึ้นมาทันที คิมหันต์มองหญิงสาวที่รีบลุกขึ้นยืนเตรียมตัวจะเดินออกไป รู้สึกเสียหน้าที่ถูกปฏิเสธหลายครั้งหลายครา ผู้หญิงตรงหน้าทั้งจองหองทั้งเสียมารยาทเกินไป
“ เดี๋ยว! ถ้าฉันไม่อนุญาต ใครก็ไม่มีสิทธิ์ออกไปจากห้องนี้ทั้งนั้น นั่งลง ฉันบอกนั่งลงไง! " น้ำเสียงแข็งกร้าวที่เปล่งเสียงออกมาพร้อมกับแววตาดุดันคู่นั้นทำเอาร่างบางยืนนิ่งอยู่กับที่ขยับ
