จนถึงวันที่เธอจากฉันไป

บทที่ 11

　　สินีรู้ว่าเบลล่าประสบความสำเร็จในการจับคู่และสามารถบริจาคไตให้เอ็ดเวิร์ดได้ เธอเกือบจะเคารพเบลล่าในฐานะเทพธิดา อย่างไรก็ตาม เธอทิ้งเธอไปหลังจากที่รู้ว่าเธอไม่สามารถตั้งครรภ์ได้เป็นเวลาหลายปี

　　ความคิดของเธอเปลี่ยนไปอย่างมาก

　　ทันใดนั้น เมื่อถูกกระตุ้นด้วยปมด้อย สินีก็ขึ้นเสียงด้วยความโมโห "ถึงตอนนั้นฉันจะไม่ยอมให้เธอมีลูก แล้ว เธอธิบายเรื่องนอกใจเอ็ดเวิร์ดได้ไหมล่ะ? ฉันทำให้คุณทำเเบบนี้หรือไง?"

　　เมื่อเป็นเช่นนี้ เบลล่าก็ยิ่งโกรธจัด "คุณแน่ใจนะว่ารูบี้ไม่ได้ให้รูปถ่ายแบบนั้นกับคุณ? เธอใช้ความคิดอะไรในช่วงหลายปีที่ผ่านมา? อย่าพูดว่าคุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ได้ด้วยกันงั้นสิ ความจริงใจแบบไหนที่คุณคิดว่าเธอมีกัน?"

　　เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของสินีก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว อันที่จริง เธอรู้ว่าเธอโดนรูบี้หลอกใช้ แต่ตอนนี้มันจบลงแล้ว เธอทำได้เพียงเมินเฉย นอกจากนี้ รูบี้กำลังตั้งท้องให้ธิสรสกุล

　　แม้แต่หลานชายที่ยังไม่เกิดของเธอ เธอยังต้องอยู่รูบี้ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจทำให้เบลล่ามีถูดไปก่อน

　　ดังนั้นสินีจึงใจเย็นและพูด "เรื่องแบบนี้ เธออยู่และรอเอ็ดเวิร์ดก่อน ฉันจะโทรกลับหาเขาเพื่อให้เธอสามารถพูดต่อหน้าได้ชัดเจน"

　　จากนั้นสินีก็กระซิบกับแม่ย้านจางและปล่อยให้เธอพาเบลล่าออกไปนอกห้อง

　　"คุณเบลล่าคะ เชิญทางนี้ค่ะ" เบลล่าเข้าไปในห้องรับแขกตามด้วยแม่บ้านจาง

　　หลังจากดื่มน้ำไปหลายแก้วก็เกือบจะเที่ยงแล้ว เอ็ดเวิร์ดก็ยังไม่กลับมา เบลล่านั่งนิ่งเฉยไม่ได้ ทันทีที่ได้เจอกันเบลล่าก็เป็นลมหมดสติ...

　　เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เบลล่าพบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่มีผนังสีขาวสี่ด้านและมีเตียงเพียงเตียงเดียว เธอสวมชุดโรงพยาบาลที่มีโลโก้ของโรงพยาบาลนี้พิมพ์ติดอยู่

　　สมองของเบลล่า "พึมพำ" ที่นี่คือโรงพยาบาลที่พ่อของเธอฆ่าตัวตายไม่ใช่เหรอ?

　　"เธอเป็นยังไงบ้าง?" เธอตกใจเมื่อเปิดประตูและรูบี้เข้ามา

　　"คุณส่งฉันมาที่นี้? เธอต้องการอะไรกันแน่?"

　　"ฉันไม่ได้ต้องการทำแบบนี้กับคุณหรอกนะ แต่เธออารมณ์เสียมากเกินไป ดังนั้นฉันต้องทำแบบนี้กับเธอก่อนแต่งงานกับเอ็ดเวิร์ด"

　　"เธอต้องการกักบริเวณบ้านฉันไหม? เธอจะไม่ปล่อยให้คุณทำสำเร็จหรอกนะ" เบลล่าพูด เลี่ยงรูบี้ แล้ววิ่งออกจากห้อง

　　แต่ในขณะที่เธอวิ่งไปไม่กี่ก้าว เสียงของรูบี้ก็ดังมาจากด้านหลัง "ช่วยด้วยค่ะ คนไข้กำลังวิ่งหนี!"

　　เมื่อได้ยินเสียงตะโกน บางคนในชุดเครื่องแบบสีขาวก็วิ่งออกจากออฟฟิศที่อยู่ใกล้เคียงทันที พวกเขามัดเบลล่าอย่างรวดเร็วแล้วโยนเธอลงบนเตียง

　　"เธอป่วยหนัก ช่วยด้วยค่ะ!" รูบี้พูดด้วยน้ำเสียงตกใจกับชายวัยกลางคน

　　"ฉันไม่ได้ป่วยนะ ทำแบบนี้มันผิดกฎหมาย!" เบลล่าพยายามอย่างหนัก

　　"ไม่ต้องกลัวนะ" รูบี้เดินเข้ามาแกล้งจับเบลล่า ตบไหล่เธอ แล้วกระซิบว่า "บรรยากาศที่นี่ดีมาก ที่ที่นี่จะทำให้เธอมีความสุข!"

　　......

　　เวลา 19.30 น. รูบี้พาเอ็ดเวิร์ดกลับไปหาตระกูลธสรสกุลและสินีก็ทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม

　　"เบลล่ามาหาผมเมื่อเช้าเหรอครับ?" เอ็ดเวิร์ดถามทันทีที่เขาเข้ามา

　　"เก่งมากเลยนะ!" รอยยิ้มของสินหายไปและไม่มีความสุขเมื่อเธอมองดูลูกชายที่หามาอย่างยากลำบากของเธอ "ไม่ได้กลับมาเพื่อถามแม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ใช่ไหม?"

　　"ไม่หรอกครับ เรากลับมาเพื่อคุยเรื่องแต่งงานกัน" รูบี้รับคำ

　　เอ็ดเวิร์ดไม่พูดอะไรออกไป ปล่อยให้รูบี้เดินขึ้นไปชั้นบน