บทที่ 11

725 Kata
  สารัช   สารัชรับเอาประวัติการรักษามาพร้อมกับตัวที่สั่นสะท้าน เมื่อเขาหันกลับมามองผู้คุมที่มอบเอกสารนั้นให้เขา น้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่มีสัญญาณใดๆ!   ......   “สารัช เรามาสงบศึกกันเถอะ ฉันขอโทษ ตอนที่คุณป่วย ฉันไม่ได้ไปกับคุณ ฉันไม่ควรโกรธคุณ ตัวฉันเองก็ไม่สบายด้วย ฉันปวดท้องมากจนต้องผ่าตัดเอาไส้ติ่งที่อักเสบออก ดูสิ! ฉันไม่ได้โกหกคุณนะ   เธอโกหกเขาว่าแผลเป็นที่หน้าท้องของเธอเกิดจากการผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบ สารัชยังจำใบหน้าที่รู้สึกผิดและไร้เดียงสาของเธอได้ตอนที่เธอบอกเขา!   ปรากฏว่ามันไม่ใช่ไส้ติ่งเลย!   ดวงตาของเขาเป็นสีแดง และเส้นเลือดสีน้ำเงินบนหน้าผากของเขาปูดออกมาทั้งหมด!   "คุณครับ?"   เมื่อเห็นชายคนนี้ตัวสั่นไปหมด ผู้คุมจึงพยายามรีบเรียกเขา   สารัชเปิดดูประวัติการรักษาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยอาการตะลึง สีหน้าของเขาค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยความประหลาดใจและความไม่เชื่อ และน้ำตาของเขาก็ไหลลงมาอย่างหนักมากขึ้น   ความโศกเศร้าถมใจของเขาราวกับกระแสน้ำ ซึ่งมันทำให้เขาอยู่อย่างนิ่งเงียบ   “ลิลา...”   นี่เธอเก็บซ่อนความลับจากฉันไปกี่อย่างกัน?!   สารัชยกมือขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้าและควบคุมการหายใจของตนเองให้สงบลง เขากุมประวัติการรักษาไว้แน่น ดวงตาของเขาดูเหมือนเต็มไปด้วยลมและเมฆ ซึ่งไม่สงบอีกต่อไป   "ไปหาว่า 2 ปีที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง! จำไว้นะ ฉันต้องการข้อมูลของเธอทั้งหมด!"   หลังจากวางสายจากผู้ช่วย สารัชก็กลับไปที่วิลล่าพร้อมประวัติการรักษา   1 ชั่วโมงผ่านไป เขารู้สึกราวกับว่ายาวนานเหมือน 1 ศตวรรษ   เมื่อหน้าจอโทรศัพท์ของเขาสว่างขึ้น สารัชหยิบมันขึ้นมาเกือบจะในทันที   “เจออะไรบ้าง?”   พอได้ยินเสียงที่ร้อนรนของเขาและคิดว่าจะรายงานว่าอะไรต่อไปดี ผู้ช่วยก็กลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “คุณสารัชคะ ฉันทำทุกวิถีทางจนพบว่าคุณลิลามีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นในเรือนจำเมื่อ 2 ปีที่แล้ว..."   ด้วยเหตุผลบางอย่าง ใบหน้าที่บอบบางและมีเสน่ห์ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาสารัช พร้อมยิ้มให้เขาอย่างเยือกเย็น ก่อนเธอจะบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสว่า เธอมีอะไรกับชายในเรือนจำอย่างไร   เขาส่ายหัว "คุณพูดมา!"   ผู้ช่วยกัดฟันของเธอ “คุณลิลาคลอดลูกสาวในเรือนจำ! โดยพ่อของเด็กพาเธอออกไปทันทีหลังจากที่คลอดเสร็จ”   แววตาของสารัชลุกโชนด้วยความตกตะลึง ราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่า จากนั้นเขาคำรามว่า “ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?”   “เขาชื่อมณฑลค่ะ”   มันคือเขา   มันคือเขานั่นเอง!   สารัชอึ้งไป 2 วินาที เขาโมโหจนกระแทกมือถือตัวเองลงบนโซฟา!   เธอจะต้องตั้งท้องก่อนเข้าคุกแน่นอน นั่นแปลว่าเธอกับมณฑลอยู่ด้วยกันมาก่อนแล้ว!   “ลิลา...!”   ความตะลึงและความโกรธในอกของเขาผสมกับความเจ็บปวดแปลกๆ ราวกับเขาโดนกระแสน้ำพัดกระแทกร่างกาย!   สารัชเอามือกุมหน้าอกไว้เป็นเวลานาน แต่ความรู้สึกผสมปนเปยังคงไม่ไปไหน   ทันใดนั้น เมื่อนึกถึงอะไรบางอย่าง ดวงตาของเขาก็แวววาวขึ้น เขาโน้มตัวลง กดโทรออก และสั่งว่า "ไปสืบประวัติมณฑลมาเดี๋ยวนี้! ผมอยากรู้ว่าตอนนี้ีเขาอยู่ที่ไหนอย่างด่วนที่สุด!"   สารัชเปิดดูประวัติการรักษาอีกครั้ง เขาจ้องไปที่คำสีดำบนกระดาษด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง และร่างกายของเขาก็แข็งทื่อ!   ไม่สิ...   เจนเป็นคนบริจาคไตให้เขาไม่ใช่เหรอ? เป็นไปได้ยังไงที่กลายเป็นไตของผู้หญิงคนนั้น!   เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สารัชจึงโทรกลับไปหาผู้ช่วยอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “นอกจากมณฑลแล้ว คุณต้องสืบประวัติของเจนด้วยเดี๋ยวนี้! โดยเฉพาะรายละเอียดเกี่ยวกับการผ่าตัดของเธอ รวมถึงวันที่ผ่าตัด ชื่อโรงพยาบาล และข้อมูลแพทย์ผู้รักษาหลัก ตรวจสอบข้อมูลของพวกเขามาให้หมด!"   เขาจำเป็นต้องยืนยันสิ่งนี้ด้วยตัวเอง!
Bacaan gratis untuk pengguna baru
Pindai untuk mengunduh app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Penulis
  • chap_listDaftar Isi
  • likeTAMBAHKAN